Türkiye’de Tarım Ürünlerinin Belgelendirilmesi ve Akreditasyonu
Ekonomik ve sosyal alanda yaşanan gelişmeler ile küresel iklim değişiklikleri, tarımsal üretimi önemli ölçüde etkilemektedir. Bununla birlikte tüketicilerin gıda güvenilirliğine ilişkin artan talepleri, üretimden tüketime kadar geçen tüm sürecin etkin bir şekilde izlenmesini ve değerlendirilmesini zorunlu kılmaktadır. Bu durum, bir yandan tarım ürünlerinin tarafsız kuruluşlarca belgelendirmesini, diğer yandan belgelendirmeyi yapan bu kuruluşların teknik ve idari yeterliliklerinin uluslararası standartlara göre değerlendirilerek onaylanmasını sağlayacak bir akreditasyonu gündeme getirmektedir. Bu çalışmada; Türkiye’de tarım ünlerinin belgelendirmesine yönelik faaliyetler ve bu faaliyetlerin akreditasyonu, ilgili yasal şartlar ve uluslararası standartlar açısından değerlendirilmiştir. Tarım ürünleri belgelendirmesi kapsamında, Organik Tarım, İyi Tarım Uygulamaları ve GLOBALG.A.P. başta olmak üzere ülkemiz tarım sektöründe yürütülen belgelendirme programları akreditasyon kriterleri açısından incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler:
İyi Tarım Uygulamaları, Organik Tarım, Belgelendirme, Akreditasyon
-
Global climate change and developments in the economic and social spheres affect agricultural production significantly. However, the increasing demands of consumers concerning food safety mandates that the effective monitoring and evaluation.of the whole process from production to consumption. This situation leads to accreditation activities, and an impartial certification activities of agricultural products. In this paper, certification and acreditation activities of agricultural products in Turkey, based on related legal requirements and international standards, has been evaluated. Agricultural products certification programs such as organic farming, good agricultural practices and GLOBALG.A.P. are analyzed in relation to accreditation criteria
Keywords:
Good Agricultural Practices, Organic Farming, Certification, Accreditation,
___
- Aksoy, U., Tüzel, Y., Altındişli, A., Can, H. Z., Onoğur, E., Anaç, D., Okur, B., Çiçekli, M., Şayan, Y., Kırkpınar, F., Kenanoğlu Bektaş, Z., Çelik, S., Arın, L., Er, C., Özkan, C., Özenç, D. B., 2005. Organik (=Ekolojik, Biyolojik) Tarım Uygulamaları. www.zmo.org.tr. Erişim tarihi: 14.07.2014
- Anonim, 2010. Stratejik Plan, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara.
- Babaoğlu, M., 2006. Dünya’da Organik Tarım Uygulamaları. Sürdürülebilir Rekabet Avantajı Elde Etmede Organik Tarım Sektörü Sektörel Stratejiler ve Uygulamalar, Uluslar arası Rekabet Araştırmaları Kurumu Derneği (URAK) Yayınları, 681-701, İstanbul.
- BÜGEM, 2014. İyi Tarım Uygulamaları. Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü. http://www.tarim.gov.tr/Sayfalar/Icerikler.aspx?IcerikId=d783c1bd-0806-45b5-8217-342e931ba9d3), Erişim tarihi 28.06.2014
- EA, 2013. EA-3/12 M:2013, EA Policy for the Accreditation of Organic Production Certification. European co-operation for Accreditation, Paris.
- GLOBALG.A.P., 2014. Globalgap Nedir. http://www.globalgap.org/uk_en/what-we-do/globalg.a.p.-certification/globalg.a.p./ Erişim tarihi 14.07.2014
- Hasdemir, M., Bayaner, A., 2009. Dünyada ve Türkiye’de Organik Tarıma Bakış. Standard Ekonomik ve Teknik Dergi, Yıl 48, Sayı 567, Ankara
- Hasdemir, M., 2011. Kiraz Yetiştiriciliğinde İyi Tarim Uygulamalarinin Benimsenmesini Etkileyen Faktörlerin Analizi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi (basılmamış), Ankara
- ISO, 2012. ISO/IEC 17065:2012 Uygunluk Değerlendirmesi-Ürün, Proses ve Hizmet Belgelendirmesi Yapan Kuruluşlar Için Şartlar, International Organization for Standardization, Geneva.
- Lang, T., Barling, D., Caraher, M., 2002. Food, Social Policy and the Environment: Towards a New Model. Environmental Issues and Social Welfare, 35(5), 538-558.
- Önen, H., 2013. İTU ve Biyolojik Çeşitlilik. http://weedturk.com/tr/wp-content/uploads/ 2013/03/Biyolojik-%C3%A7 e%C5%9 Fitlilik. pdf.
- TÜRKAK, 2014. R50.07 TÜRKAK’ın Tanık Olacağı İyi Tarım Uygulamaları, Organik Tarım ve GlobalG.A.P. Sertifikasyonu Denetimlerine İlişkin Kurallar Rehberi, Türk Akreditasyon Kurumu, Ankara.
- Ünal, S., 2010. Organik Tarım. TUTEV Dergisi, Sayı:1, 2010. http://www.tutev.org.tr. Erişim tarihi 31.10.2014.2014
- Van der M.K., Ignacio, L., 2006. Standards and Supply-Chain Coordination-Impact on Small-Scale Producers, 2006 Proceedings of the
- FAO Workshop on Governance, Coordination, and Distribution along Commodity Value Chains. Rome.
- Walley, K., Custance, P., Parsons, S., 2000. UK Consumer Attitudes Concerning Environmental Issues Impacting the Agrifood Industry, Business Strategy and the Environment, November/December 2000, 355–366.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2015
- Yayıncı: Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü Müdürlüğü
Sayıdaki Diğer Makaleler
Buğday Tarımında Sertifikalı Tohumluk Tercihini Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma
Türkiye’de Tarım Ürünlerinin Belgelendirilmesi ve Akreditasyonu
Füsun Zehra ÖZKAN, Mehmet HASDEMİR, Reşit UZUNÇAM
Sebze Tohumculuk Sektörünün SWOT Analizi ile İncelenmesi: Antalya İli Örneği
Tüketicilerin Organik Ürünlere Yönelik Bugün ve Gelecekte ki Tercihlerinin Karşılaştırmalı Analizi
Uluslararası Kuru Üzüm Piyasasında Rekabet Edebilirlik Üzerine Bir Araştırma
Bülent MİRAN, Ela ATIŞ, Zerrin KENANOĞLU BEKTAŞ, Murat CANKURT, Ahmet BAYANER, Selçuk KARABAT