Van İli Gürpınar İlçesinde Yem Bitkileri Üretimi ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma

Bu araştırma Van ili Gürpınar ilçesinde yem bitkileri üretimi ve sorunlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Van ilinde yem bitkisi üretiminin yoğun olarak yapıldığı Gürpınar ilçesinden tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak 87 yem bitkisi üreticisiyle görüşme yapılmıştır. Bu veriler 2006 üretim dönemine ait olup, köydeki görüşülen kişilerden anket yoluyla toplanmıştır. Görüşülen işletmelerde ortalama nüfus işletme başına 6.74 tür. Çiftçilerin yaş ortalaması 42.67 yıl ve işletmelerdeki ortalama tarımsal üretim tecrübeleri 23.49 yıldır. İşletmelerde ortalama arazi genişliği 52.05 dekardır. Bu arazinin % 60.25’i sulu, geri kalan % 39.75’i ise sulanmayan arazilerden oluşmaktadır. 2006 yılında yem bitkileri ekim alanı ortalama 26.87 dekar olup, bunun 20.14 dekarı yonca, 5.34 dekarı korunga ve 1.39 dekarı da silajlık mısırdır. İşletmelerdeki ortalama inek varlığı 2.05 baş, koyun varlığı 35.82 baş ve keçi varlığı 8.70 baştır. Bölgedeki yem bitkileri üretiminin ana sorunları sulama, sertifikalı tohum kullanımı ve devletin teşvik konuları gibi hususlarda yeterli bilgiye sahip olamamalarıdır. Ayrıca bölgede tarım için yeterli alet ve ekipman da bulunmamaktadır. Bu nedenle çiftçiler yem bitkileri yetiştiriciliği konularında eğitilmelidirler. Ayrıca, çiftçiler kooperatif kurar ise çeşitli tarımsal alet ve ekipmanları kolayca alabilirler. Bölgede süt ve besi sığırcılığının gelişmesi yem bitkileri üretimine bağlıdır ve bu yüzden yonca, korunga ve silajlık mısır gibi bitkilerin üretimi daha çok teşvik edilmelidir

Anahtar Kelimeler:

Yem bitkileri üretimi, sosyo-ekonomik özellikler

A Research On Forages Production and Problems in Gürpınar District of Van

The purpose of thsis research was to determine production and problems of forages grown in Gürpınar district of Van. Eighty-seven forage producers were interviewed at Gürpınar district of Van province where forages are being produced intensively. The data belong to 2006 production period and were collected by means of questionnaires interviewing with persons in village. On these farms, the average population per farm was 6.74 people. The average farmer’s age were 42.67 years old and had 23.49 years of farm production experience in overall farms. The average farm size was 52.05 decare. About 60.25 % of the total land is irrigated and the remaining 39.75 % is dry land. In 2006, 26.87 decare average land was planted with forages which are mainly alfalfa 20.14 da , sainfoin 5.34 da and silage corn 1.39 da . The average cow, sheep and goat per farm was 2.05, 35.82 and 8.70, respectively. The main problems of forage production in region are lack of forage cultivation information such as, irrigation methods, usage of certified seed, and government related programmers forage encourage programme . Also, they do not have enough tool, and equipment for forage cultivation. Therefore, farmers should be trained on the topics of forage cultivation. Also, if villagers establish a cooperative, they can get tools and equipment easily. In the region, development on dairy and fattening cow breeding are depend on forage production. Therefore, forage production in the region should be more encouraged, especially, alfalfa, sainfoin, and silage corn production

Keywords:

Forages production, socio-economical characteristics,

PDF

___

Acar, İ. 2001. Mandıra İşleten Dönerdere Tarımsal Kalkınma Kooperatifi İle Üyelerinin Ekonomik Yapısı ve Kooperatif Ortak İlişkileri. Y.Y.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı (Yüksek Lisans Tezi), Van.
Açıl, F. ve R. Demirci, 1984, Tarım Ekonomisi, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 880, Ders Kitabı No: 245, Ankara.
Açıkgöz, E., R. Hatipoğlu, S. Altınok, C Sancak, A. Tan ve D. Uraz. 2005. Yem bitkileri üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi.Bildiriler: 503- 518.3-7 Ocak 2005, Ankara.
Anonim 2004. II. Tarım Şurası Çalışma Belgesi. 29 Kasım – 1 Aralık 2004. Ankara.
Anonim 2006. Van İli 2005 Yılı Tarım Master Planı. Anonim 2007. http://www.vantarim.gov.tr/sayfa.php?p=65 (25.05.2007)
Dedeoğlur, M. 2005. Emek Tarımsal Kalkınma Kooperatifine Ortak İşletmelerin Ekonomik Analizi. Y.Y.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı (Yüksek Lisans Tezi), Van.
Güneş, T. ve R. Arıkan. 1988. Tarım Ekonomisi İstatistiği. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 1049. Ders Kitabı: 305. Ankara.
İnan, İ. H. 1994. Tarım Ekonomisi, Hasad Yayıncılık (Genişletilmiş Üçüncü Baskı) İstanbul, 264 s.
Karlı, B. ve Y. Çelik. 2003. GAP Alanındaki Tarım Kooperatifleri ve Diğer Çiftçi Örgütlerinin Bölge Kalkınmasındaki Etkinliği. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayın No:97, Ankara.
Rehber, E. ve B. Çetin. 1998. Tarım Ekonomisi. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 134. VİPAŞ A.Ş. Yayın No: 10, Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı, Bursa.
Soya, H., R. Avcıoğlu ve H. Geren. 1997. Yem Bitkileri. Hasad Yayıncılık LTD. ŞTİ. İstanbul.
Tüzün, A. M. ve R. Yenigün. 2002. GAP’ta Hayvansal Üretimin http://www.gap.gov.tr/Turkish/Tarim/Makale/mhv1.html (04.07.2007). ve Önemi.
Yamane, T. 1967. Elementary Sampling Theory Prentice Inc. Englewood Cliffs. N.S. USA.
Yavuz, G. ve İ. Ç. Ceylan. 2005. Polatlı ilçesinde üreticilerin yem bitkileri üretimine karar verme sürecinde etkili faktörlerin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Ankara üniv. Ziraat fak. Tarım Bilimleri Dergisi. 11 (2): 133-138. Ankara.
Yıldırım, İ. ve E. Oktay. 1995. Economics of production of sheep farming in çatak town of van province. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 135-161. Van.
Yıldırım, İ., K. Şahin ve A. Şahin. 2001. Van yöresinde canlı hayvan ve süt mamulleri pazarlaması. Türkiye-Hollanda Besi ve Süt Hayvancılığı Sempozyumu. 11-12 Haziran 2001. Ankara