Tokat koşullarında bazı çok yıllık buğdaygil yembitkilerinin ot verimi ve kalitesi üzerinde bir araştırma

Bu araştırma, Tokat ekolojik koşullarında 1997-1999 yıllarında bazı çok yıllık buğdaygil yembitkilerinin ot verimi ve kalitesinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Deneme Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Buğdaygil yembitkisi türleri arasında bitki boyu, yaş ot, kuru ot, ham protein oranı ve ham protein verimi yönünden farklılıklar ortaya çıkmıştır. Araştırmadan elde edilen iki yıllık ortalama sonuçlara göre, bitki boyu 67.50-92.83 cm, yaş ot verimi 834.50-1352.62 kg/da, kuru ot verimi 253.26-414.51 kg/da, ham protein oranı % 7.59-10.32 ve ham protein verimi 21.96-32.30 kg/da arasında değişim göstermiştir.

A research on herbage yield and quality of some perennial forage grasses under Tokat conditions

This study was carried out to determine herbage yield and quality of some perennial grasses under Tokat ecological conditions in 1997-1999 years. The research was designed according to randomized block design with three replications. The results showed differences among perennial forage grass species for plant heights, green herbage yields, hay yields, crude protein contents, crude protein yields. According to the average of two year results, plant heights of perennial forage grasses varied between 67.50-92.83 cm, green yields between 834.50-1352.62 kg/da, hay yields between 253.26-414.51 kg/da, crude protein contents between 7.59-10.32 % and crude protein yields between 21.96-32.30 kg/da.

PDF

___

Açıkgöz, E. 1991. Yembitkileri. Uludağ Üniv. Yayınları No: 7, 456, Bursa.
Altın, M. 1987. sulu koşullarda bazı yembitkileri ile bunların karışımlarının değişik azot seviyelerindeki kuru ot verimleri. Doğa TU Tar. ve Or. D. 11 (2): 249-261.
Andiç, C. 1993. Tarımsal Ekoloji. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Ders Notları , No: 106, Erzurum.
Anonim, 1997. Tokat İli Arazi Varlığı . T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Md. Yayınları , il Rapor No: 60, Ankara.
Aydeniz, A. ve A. Brohi, 1991. Gübreler ve Gübreleme. Cumhuriyet Üniv. Tokat Ziraat Fak. Yayınaları No: 10, Tokat.
Aydın, İ ., Z. Acar ve F. Tosun, 1994. Samsun koşullarında bazı çok yıllık buğdaygil yembitkileri üzerinde verim ve adaptasyon çalışmaları . Ondokuz Mayıs Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 9 (3) 31-39.
Bakır, Ö., 1970. Bu ğ daygil Yembitkileri Teşhis Kılavuzu. Ankara Çayır-Mer'a Yembitkileri ve Zootekni Araştırma Enstitüsü Yayınları . No:5, 150, Ankara.
Büyükburç, U. 1996. Türkiye'de çayı r-mer'a ve yembitkileri yetiştiriciliğinin dünü, bugünü ve yarını . Türkiye 3. Çayır- Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum.
Büyükburç, U ve Z. Arkaç, 2000. Mer'aların Korunma ve Kullanımı . 5. T.Z.M. Teknik Kongre, 17-21 Ocak, Ankara.
Çelik, N. 1984. Bazı yerel ve yabancı adi fiğ (Vicia sativa I.) çeşitlerinin k ıraç ve sulu koşullarda ot ve tane verimi üzerinde araştırmalar. Uludağ Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 3, 49-53.
Gençkan, S. 1985. Yembitkileri Tarımı . Ege Üniv. Ziraat Fak. Yayı nlar ı No: 465, 519, İzmir.
Kacar, B. 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri, Il. Bitki Analizleri. Ankara Üniv. Ziraat Fai, Yayınları , 453: 69-72, Ankara.
Manga, İ ., Z. Acar ve İ . Erden, 1997. Buğdaygil Yembitkileri. Ondokuz Mayıs Üniv. Ziraat Fak. Yayınları No: 6, 233, Samsun.
Nastis, A. S. 1987. Forage quality of crested wheatgrass in relation to rainfall and level of forage utilization. Revue d'Elevage et de Medicine Veterinaire des Pays Tropica-ux (France) 40 (3) 293-297.
Orak, A., C. Tuna ve İ . Nizam, 1999. Tekirdağ koşullarında ekim normu ve sıra arası mesafesinin kamışsı yumağı not verimi ve kalitesine etkisi. 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, 279-283, Adana.
Sağlamtimur, T., H. Gülcan, V. Tansı , A. E. Anlarsal ve R. Hatipoğlu, 1986. Çukurova koşullarında yembitkileri adaptasyon denemeleri. 1. Buğdaygil Yembitkileri. Çukurova Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 3, 26-37.
Serin, Y. 1989. Erzurum sulu şartları nda sonbahar ve ilkbaharda ekilen kılçıksız bromda gübreleme, biçim zamanı ve sıra aralığını not ve ham protein verimine etkisi. Türk Tarım ve Ormancılık Dergisi, 13 (2) 395-406.
Serin, Y. 1997 a. Erzurum sulu şartlarında yetiştirilen kılçıksız broma uygulanan de ğişik sıra aralığı ve gübre dozlarını not ve ham protein verimine etkisi.3. Çayır-Mer'a Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, 564-570, Erzurum.
Serin, Y. 1997 b. Erzurum kıraç ş artlarında yetiştirilen kılçıksız broma uygulanan değ işik sıra aralığı ve gübre dozlarını not ve ham protein verimine etkisi. 3. Çay ı r-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, 384-392, Erzurum.
Serin, Y ve M. Tarı , 1998. Buğdaygil Yembitkileri. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Yayınları , No: 334, 172, Erzurum, 1998.
Serin, Y. 1991. Değişik sıra aralıkları ve farklı gübre kombinasyonlarının domuz ayrığı (Dactylis glomerata) ve kamışsı yumak (festuca arundinacea)' ın ot ve tohum verimlerine etkileri üzerinde bir araştırma. Türkiye 2. Çayır- Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 505-515, 28-31 May ı s, İzmir.
Soya, H. 1987. Ege bölgesi kıyı kesimi yerel adi fiğ (vicia sativa I.) çeşitlerinde sıra arası mesafesi ve tohumluk miktarının verim ve verim karakterlerine etkisi. Ege Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 24 (2) 91-103.
Tekeli, S., A. Orak ve M. Tuna, 1992. Kışlık olarak yetiştirilen adi fığin (vicia sativa I.) önemli bazı tarımsal özellikleri ile karakterler arası ilişkileri üzerine bir araştırma. Trakya Üniv. Tekirdağ Zir. Fak. Dergisi, 1 (2) 121-131.
Tosun, M., M. Altınbaş ve H. Soya, 1991. Bazı fiğ (Vicia sp.) türlerinde yeşil ot ve dane verimi ile kimi agronomik özellikler arası ilişkiler. Türkiye 2. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi 574-583, 28-31 Mayıs, İzmir.