THE RESTRUCTURING OF SCHOOL MANAGEMENT IN THE EFFECT OF CHANGE AND GLOBALIZATION

Decision-makers and policymakers’ perspectives of school administrators have significant changes as the responsibility and increasing influence of the school administrator in fulfilling their functions following the school’s objectives became more evident. Therefore, it is essential to review the school administrators’ training, selection, and appointment policies in globalization and change. This study aims to review the policies of choosing, training, and assigning school administrators under the influence of globalization and change. For this purpose, interviews were conducted with 15 school administrators. The obtained data were analyzed using a qualitative analysis program. The criterion sampling method, which is one of the purposive sampling methods, was preferred in the determination of the study group. The research study group consists of 15 education administrators working in Istanbul’s Kartal, Maltepe, and Sultanbeyli districts in the 2021-2022 academic year. During the data collection process, face-to-face interviews were conducted with the participants. According to the research data, the themes and sub-themes created by the opinions of the education administrators about the processes of selection, training, and appointment of education administrators in Turkey are included. The most emphasized issue by the participants in this regard was the complexity and inadequacy experienced in educational administration policies. According to the findings, it has been stated that the Ministry of National Education (MoNE) has made frequent changes in recent years, and this situation has created confusion in education. In the theme of “new management approach,” the participants

PDF

___

Acar, H. (2002, Mayıs). Eğitim Yöneticileri Nasıl Yetiştirilmeli. 21.YY Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sempozyumu, Ankara.
Ağaoğlu, E. Gültekin, M., & Çubukçu, Z. (2002). Okul Yöneticisi Yeterliliklerine Dayalı Eğitim Programı Önerisi. 21.YY Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sempozyumu, Ankara.
Ağaoğlu, E., Altınkurt, Y., Yılmaz, K., & Karaköse, T. (2012). Okul yöneticilerinin yeterliklerine ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri (Kütahya ili). Eğitim ve Bilim, 37(164), 159-175.
Akkuş, F. (2011). Okul Yöneticisi Seçme ve Yetiştirme Modelleri: Tarih, Kültür ve Güncel Üzerine Düşünceler. http://fikirterazisi.blogspot.com/2011/10/ okul-yoneticisi-secme-ve-yerlestirme.html, Erişim tarihi: 13.03.2022.
Aksoy, H. H. (2002, Mayıs). A.B.D.’de Okul Yöneticilerinin Istihdamında Aranan Nitelikler, Kosulları ve Ücretleri. 21.YY Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sempozyumu, Ankara.
Anderson, M. E. (1991). Principals How to Train Recruit, Select, Induct, and Evaluate Leaders for America’s Schools. Eric clearing house on educational management. College of Education, University of Oregon.
Bakioğlu, A., Özcan, K., & Hacıhafızoglu, Ö. (2002, Mayıs). Okul Yöneticilerinin Mentor Yoluyla Yetiştirilme Ihtiyacı. 21.YY Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumunda sunulan bildiri. Ankara.
Balcı, A. (1998). Eğitim yöneticisinin yetiştirilmesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21, 1-2.
Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 54, 181-209.
Balcı, A. (2011). Eğitim yönetiminin değişen bağlamı ve eğitim yönetimi programlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 196-209.
Balcı, A. & Çınkır, Ş. (2002, Mayıs). Türkiye’de Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi. 21. Yüzyılın eşiğinde Türk eğitim sistemi ulusal sempozyumu, Ankara.
Balyer, A. & Gündüz, Y. (2011). Değişik ülkelerde okul müdürlerinin yetiştirilmesi: Türk eğitim sistemi için bir model önerisi. Kuramsal Eğitimbilim, 4(2), 182-197.
Başaran, İ. E. (1996). Türkiye Eğitim Sistemi. Yargıcı Matbaası.
Baydar, F. & Çetin, M. (2021). The model of relationships between intellectual capital, learning organizations, and innovation-oriented organizational structures in educational organizations. Eurasian Journal of Educational Research, 94, 265-294.
Baydar, F. (2022). The relationship between participation in administrative decisions and school effectiveness: An empirical study on teachers. International Journal of Psychology and Education Studies, 9(2), 143-152.
Bottoms, G., O’Neill, K., Fry, B., & Hill, D. (2003). Good Principals are the Key to Successful Schools: Six Strategies to Prepare More Good Principals. Southern Regional Education Board.
Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Pegem Yayınları.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi.
Celep, C., Ay, F. K., & Göğüş, N. (2010, Mayıs). Türkiye, Finlandiya ve Kanada’daki lisansüstü düzeyde eğitim yöneticisi yetiştiren kurumların karşılaştırılması. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, Antalya.
Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye’de okul yöneticisi yetiştirme ve istihdamı: Var olan durum, gelecekteki olası gelişmeler ve sorunlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 249-274.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative Inquiry & Research Design: Choosing Among Five Approaches. Sage.
Çelenk, S. (2002, Mayıs). Geleceğin Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesinde bir Model Önerisi. 21.YY Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sempozyumu. Ankara.
Çelikten, M. (2001). Etkili Okullarda Karar Süreci. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(11), 1-12.
Darling-Hammond, L., LaPointe, M., Meyerson, D., Orr. M. T., & Cohen, C. (2007). Preparing School Leaders for a Changing World: Lessons From Exemplary Leadership Development Programs. Stanford University, Stanford Educational Leadership Institute.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş.
Erdogan, İ. (2000). Çağdaş Eğitim Sistemleri. Sistem Yayıncılık.
Güçlü, N. (2000). Okula dayali yönetim. Milli Eğitim Dergisi, 148.
Gümüşeli, A. İ. (2001). 2001 Yilinda Ilköğretim Okulu Müdürleri Çalışma Ortam ve Koşulları, Sorunları, Bireysel ve Mesleki Özellikleri. Yıldız Teknik Üniversitesi Vakfı Yayınları.
Hoy, W. K. & Miskel, C. G. (2010). Eğitim Yönetimi (Çeviri: S. Turan). Nobel Yayın Dağıtım.
Huber, S. G. (2002). Context of research, in Stephan Gerhard Huber (Ed.). Preparing School Leaders for the 21st Century, (pp.1-14). Taylor & Francis.
Institute for Educational Leadership (IEL) (2000). Leadership for Student Learning: Reinventing the Principalship. School leadership for the 21st century initiative, a report of the task force on the principalship. http://www.iel.org/programs/21st/reports/principal.pdf, Access date: 15.03.2022.
Jentz, B. C., & Murphy, J. T. (2005). Embracing confusion: What leaders do when they don’t know what to do. Phi Delta Kappan, 86, 358-366.
Karabatak, S. (2015). Okul Yöneticisi Yetiştirmede Web Tabanlı Problem Temelli Öğrenmenin Katılımcıların Öz-Yeterlik Inançlarına ve Yöneticilik Mesleğine Ilişkin Tutumlarına Etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Ana Bilim Dalı.
Karip, E. & Köksal, K. (1999). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 5(18), 193-207.
Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetistirilmesi: Sorunlar – çözümler ve öneriler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3) 237-252.
Levine, A. (2005). Educating School Leaders. The Education School Project.
Loder, T. L., & Spillane, J. P. (2005). Is a principal still a teacher? US women administrators’ accounts of role conflict and role discontinuity. School Leadership and Management, 25(3), 263-279.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (2016). Genişletilmiş bir Kaynak Kitap: Nitel Veri Analizi (S. Akbaba-Altun & A. Ersoy, Çev. Ed.). Pegem Akademi.
Moos, L., Johansson, O., & Day, C. (Eds.). (2011). How School Principals Sustain Success over Time: International Perspectives. Springer.
Morrison, H. (2007). Promising Leadership Practices, Changing Role of the Middle Level and High School Leader: Learning from the Past—Preparing for the Future. National Association of Secondary School Principals, 19- 30.
Peterson, K. D. (2002). The professional development of principals: Innovations and opportunities. Educational Administration Quarterly, 38(2), 213-232.
Sezgin, F. (2014). Okul yöneticisi ve liderlik. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (s. 124-157) içinde. Pegem Akademi.
Sisman, M., Turan S. (2002, Mayıs). Dünyada Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesine Ilişkin Başlica Yönelimler ve Türkiye için Çikarilabilecek Bazi Sonuçlar. 21.YY Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sempozyumu, Ankara.
Şen, E., Ateşoğlu, H., & Akdoğan, S. (2017). Okul Yöneticilerinin liderlik davranışları, performans uygulamaları ve kuramsallaşmaya ilişkin öğretmen görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9(3), 572-593.
Şimşek, H. (2003). Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi: Karşılaştırmalı Örnekler ve Türkiye için Çıkarsamalar. VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Kongresi, Cumhuriyet Üniversitesi Kültür Merkezi, Sivas.
Şimşek, Y. ve Yıldırım, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Şişman, M. (2012). Eğitimde Mükemmellik Arayışı Etkili Okullar. Pegem A Yayıncılık.
Taymaz, H. (2003). Okul Yönetimi. Pegem A Yayıncılık.
Tschannen-Moran, M. & Gareis, C. R. (2005). Cultivating Principals’ Sense of Efficacy: Supports That Matter. In annual meeting of the university council for educational administration, Nashville, TN.
Usdan, M. (2000). Leadership for student learning: Reinventing the principalship. Institute For Educational Leadership, 1(24).
Wesson, L. & Weaver, J. (2001). Administration-educational standards: Using the lens of postmodern thinking to examine the role of the school administrator. In J. Kincheloe & D. Weil (Eds.). Standards and Schooling in the United States: An Encyclopedia, 3 vols. Santa Barbara. ABC-CLIO.
Yirci, R. (2009). Mentorluğun Eğitimde Kullanılması ve Okul Yöneticisi Yetiştirmede Yeni Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.