Sâsânîler devrinde kurulan Errecân, Hûzistân ve Fars bölgelerinin sınırında yer almaktadır. Müslümanların fethinden sonra da ilk iki yüzyıl önemini korudu. Abbâsîlerin otoritesinin zayıflamasıyla birlikte şehrin mahallî hanedanlar tarafından işgal edilmesi sonrasında önemi giderek azaldı. Gerek Büveyhîler dönemindeki saltanat mücadeleleri gerek Selçuklular zamanında ortaya çıkan Bâtınî faaliyetler Errecân’ın yok olmasına zemin hazırlamıştır. Bunun yanında meydana gelen salgın hastalıklar, depremler ve kuraklık gibi doğal afetler de şehrin çöküşünü hızlandıran nedenlerin başında gelmektedir. Bu sebeple Errecân’ın yok olmasının sebepleri siyasî ve beşerî olmak üzere iki kısımda incelenmiştir. Bu çalışmada dönemin ana kaynaklarından ve modern araştırma eserlerinden istifade edilmek suretiyle şehrin Müslümanlar tarafından fethinden yıkılışına giden süreç ortaya konmaya çalışılacaktır.

Established in the Sasanids period, Arradjan is located on the border of Khuzistan and Fars regions. After the Muslim conquest, the first two centuries retained its importance. With the weakening of the authority of the Abbasid, its importance gradually decreased after the occupation of city by the local dynasties. Both the sultanate struggles in the Buyids period and the esoteric activities that emerged during the Saldjukids period laid the groundwork for the destruction of Arradjan. In addition to this, natural disasters such as epidemics, earthquakes and drought are among the reasons that accelerate the collapse of city. For this reason, the reasons for the disappearance of Arradjan were examined in two parts, political and human. In this study, the process from the conquest of city by Muslims to its destruction will be tried to be revealed by making use of the main sources and modern research works of the period.