Salgın Hastalıklarla Dini Başa Çıkmada Geleneksel Tedavi Sistemlerinin Yeri ve Önemi

Tarih, insanoğlunun yaşantısını derinden etkileyen birçok zorlu yaşam olayı ile doludur. Deprem, sel, kıtlık, savaş ve salgın hastalıklar gibi zorlu yaşam olayları kitlesel ölümlere neden olmaktadır. Bu zorlu yaşam olaylarından belki de en büyük travma yaratanı da salgın hastalıklardır. Salgın hastalıklara yakalanma korkusu kaygı, stres ve depresif davranış bozukluğunu beraberinde getirmektedir. Bu hastalıkların önüne geçmek için insanlar dini ve kültürel birikimlerden yani halk hekimliği olarak da bilinen geleneksel tedavi sistemlerinden yararlanmaktadırlar. Geleneksel tedavi sistemleri, hastalıkların teşhis ve tedavi edilmesi sürecinde, fitoterapi, farmakoloji ve fiziksel egzersizleri kapsayan bütün tekniklerdir. Bu teknikler toplumdan topluma değişebilmektedir. Nitekim her toplum kendi şahsına münhasır dini, bilgi, beceri ve ata kültürüne sahiptir. Bu vesile ile geleneksel tedavi sisteminde her toplum kendi dini ve kültürel yaşanmışlıklarıyla başa çıkmaya çalışmaktadır. İlk çağlardan beri etkisini koruyan geleneksel tedavi sistemleri, geçmişte olduğu gibi günümüz bilgi çağında bile bazı salgın hastalıkların tedavisinde modern tıp ile birlikte kullanılmaktadır. Çalışma; Mısır, Afrika, Hindistan, Çin ve Türkiye gibi ülkelerdeki geleneksel tedavi sistemlerinin dününü, bugünü ve yarınını sosyolojik, dini ve psikolojik açıdan ele almaktadır. Çalışma ayrıca geleneksel tedavi sistemlerini başa çıkma ve dini başa çıkma kavramları bağlamında değerlendirerek literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir.

The Place and Importance of Traditional Treatment Systems in Coopering with Epidemic Diseases

History is full of many difficult life events that deeply affect human life. Difficult life events such as earthquakes, floods, famines, wars and epidemics cause mass deaths. Epidemics are perhaps the most traumatic of these difficult life events. Fear of catching epidemic diseases brings along anxiety, stress and depressive behavior disorder. In order to prevent these diseases, people benefit from religious and cultural knowledge, namely folk medicine or traditional treatment systems. Traditional treatment systems are all techniques in the diagnosis and treatment of diseases, including phytotherapy, pharmacology and physical exercises. These techniques may vary from society to society. As a matter of fact, every society has its own religion, knowledge, skills and ancestral culture. By this means, in the traditional treatment system, each society tries to cope with its own religious and cultural experiences. Traditional treatment systems, which have been effective since ancient times, are used together with modern medicine in the treatment of some epidemic diseases even in today's information age as in the past. Study; It deals with the past, present and future of traditional treatment systems in countries such as Egypt, Africa, India, China, and Turkey from sociological, religious and psychological perspectives. The study also aims to contribute to the literature by evaluating traditional treatment systems in the context of coping and religious coping concepts.

___

  • Acar, V., Sarıtaş, E. & Örnek Büken, N. (2023). Çağatay Türkçesi Tıp Eserlerinde Humoral Patoloji Teorisi Üzerine Bir İnceleme. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 13 (1), 65-74. DOI: 10.31020/mutftd.1182264
  • Ahmadi, F., Khodayarifard, M., Zandi, S., Khorrami-Markani, A., Ghobari-Bonab, B., Sabzevari, M., & Ahmadi, N. (2018). Religion, culture and illness: A sociological study on religious coping in Iran. Mental Health, Religion & Culture, 21(7),721-736
  • Arslan, M., Şahne, B. S. & Şar, S. (2016). Dünya’daki Geleneksel Tedavi Sistemlerinden Örnekler: Genel Bir Bakış. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 6 (3), 100-105. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mutftd/issue/43178/523734
  • Ayten, A., & Sağır, Z. (2014). Dindarlık, Dinî Başa Çıkma ve Depresyon İlişkisi: Suriyeli Sığınmacılar Üzerine Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 47(47), 5-18.
  • Bagwana, P. (2015). Indigenous Knowledge of Traditional Medicine: Answering the Question of Knowledge Acquisition and Transmission Among the Traditional Health Practitioners in Uganda. Antropoloji, (30), 13-32.
  • Baysal, S., & Taş, K. (2022). Covid-19 Pandemisi ve Dijitalleşme: Aile, Eğitim ve Din Kurumları Üzerine Sosyolojik Bir Çözümleme. Journal of social sciences (1306-7877), 32, 101-111.
  • Bingöl, M. (2020). Katillerin Katili Salgın Hastalıklar, Kadim Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 4, S.1, s.101-105.
  • Bulut, İ & Koç A. (2022). Covid-19 Salgını ve İnanç İlişkisi, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, C.22, S. 1, s. 285-297.
  • Çapcioğlu, İ. (2020). Pandemi Süreciyle 'Başa Çıkma'ya Yönelik Stratejiler. Dini Araştırmalar, 23(57), 271-274.
  • Çiftci, M. M. (2019). Kupa Tedavisi ve Klinik Uygulamalar. Journal of Biotechnology and Strategic Health Research, 3, 22-28.
  • Ekmekci, P. E. (2018). 3.000 Yıl Öncesinden Günümüze Geleneksel Çin Tıbbı; Tarihi, Bugünü ve Geleceği. Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Dergisi.
  • Erer, S. & Atıcı, E. (2010). Selçuklu ve Osmanlılarda Müzikle Tedavi Yapılan Hastaneler. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 36(1),29-32. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/uutfd/issue/35281/391528
  • Ezekwesili-Ofili, J. O., & Okaka, A. N. C. (2019). Herbal medicines in african traditional medicine. içinde P. F. Builders (Ed.), Herbal Medicine. IntechOpen. https://doi.org/10.5772/intechopen.80348
  • KOENİG, H. (2019). Din ve Tıp I: Tarihsel Arka Plan ve Ayrışma Nedenleri. Antakiyat, 2(2), 281-296.
  • Gencer, N., & Cengil, M. (2022). Birey, Toplum ve Din. Çamlıca Yayınları.
  • Ghosh, S. (2022). Yoga Education: A New Perspectıves on Yogıc Lıfestyle and Well Being, International Journal of Creative Research Thoughts, 10(5), s. 25-29.
  • Gülerce, H., & Maraj, H. A. (2021). Resilience and hopelessness in Turkish society: Exploring the role of spirituality in the COVID-19 pandemic. Journal of Economy Culture and Society, (63), 1-15.
  • Gürsu, O., & Bayındır, S. (2021). Covid-19 hastalığını geçiren sağlık çalışanlarının başa çıkma sürecinde din ve maneviyat. Turkish Academic Research Review, 6(1), 181-220.
  • Park, H.-L., Lee, H.-S., Shin, B.-C., Liu, J.-P., Shang, Q., Yamashita, H., & Lim, B. (2012). Traditional medicine in china, korea, and japan: A brief introduction and comparison. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2012, 1-9. https://doi.org/10.1155/2012/429103
  • Leem, K. H., & Park, H. K. (2007). Traditional Korean Medicine: Now and the Future. Neurological Research, 29(sup1), 3-4.
  • Kaplan, M. (2020). Covı̇d-19: Küresel Salgın Sürecı̇nde Geleneksel ve Tamamlayıcı Tedavı̇ Uygulamaları. Milli Folklor, 16(127), 35-45.
  • Kavaklı, A. (2010). Akupunktur. Fırat Tıp Dergisi, 15(1), 1-4.
  • Lazarus, R. S., & Folkman, S. (1984). Stress, Appraisal, and Coping. Springer Publishing Company.
  • Pandey, M. M., Rastogi, S., & Rawat, A. K. S. (2013). Indian traditional ayurvedic system of medicine and nutritional supplementation. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2013.
  • Mollahaliloğlu, S., Uğurlu, F. G., KALAYCI, M., & Öztaş, D. (2015). Geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarında yeni dönem. Ankara Medical Journal, 15(2).
  • Okumuş, M. (2016). Kupa Tedavisi ve Hacamat. Ankara Medical Journal, 16(4).
  •  Said, S. A. M. İ. (2021). Covid-19 Nedeniyle Yakınlarını Kaybeden Bireylerde Yas Süreci ve Dini Başa Çıkma. İlahiyat Tetkikleri Dergisi, (55), 421-444.
  • Keten, H. S., Akbayram, H. T., & Erkan, Ö. F. (2022). Covid-19 Pandemisinin Türkiye’de Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamalarına Yönelik Google Trends Aramalarına Etkisi̇. Acta Medica Nicomedia, 5(3), 109-114. https://doi.org/10.53446/actamednicomedia.1129508
  • Park, T. Y., Moon, T. W., Cho, D. C., Lee, J. H., Ko, Y. S., Hwang, E. H., ... & Shin, B. C. (2014). An introduction to Chuna manual medicine in Korea: History, insurance coverage, education, and clinical research in Korean literature. Integrative Medicine Research, 3(2), 49-59.
  • Talhaoğlu, D. (2021). Geleneksel ve tamamlayıcı tedavi uygulamaları. Bütünleyici ve Anadolu Tıbbı Dergisi, 3(1), 16-29.
  • Tekel, F. (2020). Halk Hekimliğinde Sağaltıcılar. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(27), 819-840.
  • Uysal, V., Göktepe, A. K., Karagöz, S., & İlerisoy, M. (2017). Dinî Başa Çıkma ile Umut, Hayat Memnuniyeti ve Psikolojik Sağlamlık Arasındaki Etkileşim Üzerine Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 52(52), 139-160.
  • Ünal, M., & Dağdeviren, H. N. (2019). Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Yöntemleri. Eurasian Journal of Family Medicine, 8(1), 1-9.
  • VanderPloeg, K., & Yi, X. (2009). Acupuncture in Modern Society. Journal of Acupuncture and Meridian Studies, 2(1), 26-33.
  • Watanabe, K., Matsuura, K., Gao, P., Hottenbacher, L., Tokunaga, H., Nishimura, K., ... & Witt, C. M. (2011). Traditional Japanese Kampo medicine: clinical research between modernity and traditional medicine—the state of research and methodological suggestions for the future. Evidence-based complementary and alternative medicine, 2011.
  • Yılmaz, S. (2020). Türk Toplumunda Geleneksel Tedavi Yöntemlerinin Faydasına İnanma ve Bu Yöntemlere Başvurma Örüntüleri. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 10(3), 941-953.