Ülkesinde dini inancı, siyasi görüşü ve ekonomik sıkıntıları nedeniyle zulme uğrayacağından korkan ve bu sebeplerden dolayı ülkesini terk etmek durumunda kalan mülteci ve sığınmacılar, sığındıkları ülkelerde birçok sorunla karşı karşıya kalmaktadır. Bu sorunların başında da sağlık hizmetlerine erişimde yaşanılan sorunların sebep olduğu giderilemeyen sağlık problemleri yer almaktadır. Bu çalışmada mülteci ve sığınmacıların sağlık hizmetlerine erişimde yaşadığı sorunların tespiti hedeflenmiştir. Araştırma kapsamında 276 mülteci ve sığınmacıya ulaşılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak literatür taraması yapılarak geliştirilen Sağlık Hizmetlerine Erişimde Yaşanan Sorunlar anketi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda mülteci ve sığınmacıların sağlık hizmetine erişimde yaşadığı beş temel faktör tespit edilmiştir. Bunlar; hekimlerin olumsuz tutumu, sağlık personelinin olumsuz tutumu, iletişim sorunu, sağlık hizmetlerinin işleyişinde yaşanabilecek olumsuzluklar ve maddi yetersizliklerdir. Araştırma sonunda yapılan öneriler arasında; mülteci ve sığınmacılar için sağlık hizmetlerinde yeni birimler oluşturulması ve sağlık çalışanlarının hizmet içi eğitimler ile bu konuda bilinçlendirilmesi yer almaktadır.

Refugees and asylum-seekers, who are afraid of persecution due to their religious beliefs, political opinions, and economic troubles leave their countries and encounter many problems in the countries where they take refuge in. These problems are led by insurmountable health problems that stem from the issues experienced in access to healthcare services. In this study, it is aimed to detect the problems that are experienced by refugees and asylum-seekers during their access to healthcare services. Within the scope of this study, 276 refugees and asylum-seekers are interviewed. As a data collection tool of this study, the “Problems Encountered in Having Access to Healthcare Services Questionnaire” is used that has been developed on the basis of a literature review. In consequence of the study, five major factors are established that are experienced by the refugees and asylum-seekers in accessing to healthcare services. These are: physicians’ negative attitudes, healthcare personnel’s negative attitudes, communication problems, problems in healthcare services and financial difficulties. According to results, the recommendations are; new health units may be established for refugees and asylum-seekers and health personnel should be made conscious with various education programs.