___

• Açıkalın, Ş. Ş. (1993). Öğretmenlerin okul Müdürlerini Etkileme Güçleri (Ankara ili örneği). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 183-192. Aksoy, N. (2006). İlköğretim Okullarında Öğrenci Disiplinine İlişkin Öğretmen Görüşleri (Ankara İli Örneği). Yüksek Öğretim Kurumu.28 Haziran 2006. http://www.yok.gov.tr/eğitim/öğretmen / tez özetleri/ aksoy.html. Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2012). Okul Yöneticilerinin Kullandığı Güç Kaynakları ile Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık Davranışları Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Bilim Dergisi.12 (3) Altınkurt, Y.Yılmaz, K. Erol E. ve Salalı, E. T. (2014). Okul Müdürlerinin Kullandığı Güç Kaynakları İle Öğretmenlerin ÖÖrgütsel Sinizm Algıları Arasındaki İlişki. Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 25-52. Aslanargun, E. (2009). Okul müdürlerinin Yönetimde Başvurdukları Güç Türleri.(Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara. Barnard, C. (1994). The functions of executive. Cambridge: Harward Univarsity Pres. Bağcı, Z, Bursalı Y. M. (2011). Yöneticilerin Güç Kaynaklarının Çalışanların Örgüte Bağlılıkları Üzerine etkisi: Çalışanların Algılamalarına Bağımlı Analitik Bir inceleme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 9-21. Başar, H. (2014). Sınıf Yönetimi. Anı yayıncılık. 19.Baskı. Ankara. Başaran, İ.E, (1984). Yönetime Giriş. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 135. Ankara. Başaran, İ.E, (2000).Eğitim Yönetimi Nitelikli Okul, 4. Baskı, Feryal Matbaası, Ankara. Başaran, İ. E. (2004). Yönetimde İnsan İlişkileri Yönetsel Davranış (3.baskı). Nobel Yayın Dağıtım Ankara. Buluç, B. (1998). Ortaöğretim Okullarında Örgütsel Sağlık İle Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Arasındaki ilişki. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (4), 571- 602. Bursalıoğlu, Z. (2015). Eğitim Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. 19. Baskı. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara. Çelik, K. (2003). “Örgütsel Kontrol”, (Editörler: Elma, C & Demir, K.). Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar: Uygulamalar ve Sorunlar, 2. Baskı, Anı Yayıncılık. Ankara. Collettea, A.T. ve Chiappetta, E.L. (1989). Science Instruction in the Middle and Secondary Schools. Merrill Publishing Company. Toronto. Canada. Erdoğan, İ. (1997). İşletmelerde Davranış. Dönence Basım Yayın. İstanbul. French, J.R.ve Raven B, (1982). Dimensions in Management. Boston: Houghton Miffin Company. Geiger, B, (2000). Discipline in Through 8th Grade Classrooms. Education. 121 (2), 383-393 Giddens, A. (2000). Sosyoloji, (çev. Özel, H. Güzel, C.). Ayraç Yayınevi. Ankara. Greenberg, J.& Baron, R. A. (1993). Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. Allyn & Bacon. Boston. Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Eğitim Yönetimi: Teori, araştırma uygulama.(Çev. Edt. Turan S.) Ankara. Nobel Yayıncılık. Katz, D. & Kahn, R. L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi (Çev: H. Can & Y. Bayar). Ankara. TODAİE Yayınları Kıncal, R. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel yayıncılık. 4. Baskı. Ankara. Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınları. Ankara. Kayalı, M. (2011). Okul Müdürlerinin Kullandıkları Güç Kaynakları (Uşak ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uşak Üniversitesi. Uşak. Kırel, Ç. (1998). Örgütlerde Güç Kullanımı. AÜ. İİBF Yayınları No:113. Eskişehir. Koçel, T. (1998). İşletme Yöneticiliği. Beta Basım Yayım Dağıtım. 6.Baskı. İstanbul. Koçel, T. (2007). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Arıkan Basım Yayın. Koşar, S. (2016). Okul Yönetiminde Dinamikler: Güç,Politika ve Etkileme. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. (Edit. Özdemir, S. ) Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara Lacocca, L. (2007). Ain’t misbehavin: workplace deviance as organizational resistance. Journal of Management, 33 (2), 378-395. Malınowski, B. (1990). İnsan ve Kültür, (Çev. Fatih Gümüş). V Yayınlar. Ankara. Önal, G. (1998). İşletme Yönetimi ve Organizasyonu. Türkmen Kitabevi. İstanbul. Özkale, E. & Kırel Ç. (20039.Örgütsel Davranış. AÜ. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları. Eskişehir. Pauly, E. (1991). The Classroom Crucible. Basic Books, New York. Peker, Ö. Aytürk N. (2000). Yönetim Becerileri. Yargı Yayınevi. Ankara. Robbıns, S P. (19949. Örgütsel Davranışın Temelleri. (Çev. Öztürk, S, A). Etam Yayınları. Eskişehir. Schermerhorn, J. R. ; Humnt, J. G.; Osborn, R. N. (1997). Organizational Behavior, 6. Baskı. John Wiley&Sons, Inc, ABD. Schermerhorn, J. John R. (1999). Management. New York: John Wiley & Sons Inc. Şimşek, M.Ş. (2001). Yönetim ve Organizasyon. Günay Ofset. Konya. Stoner, J. (1978). Management. U.S.A. Prentice Hall. Ine. Englewood Cliffs. Seçkin, N. (1990). Orta Dereceli Okul Öğretmenlerin Aldıkları Ödüller ve Cezalara İlişkin Bir Çalışma. TED Eğitim ve Bilim. 77, 24-36. Şener, B. F. (2007). Orta Öğretim Kurumlarındaki Yöneticilerin Güç Tarzları İle Çatışmayı Yönetme tarzları arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi. İstanbul. Taş, S. (2010). Eğitimin Ekonomik Temelleri.(edt. Özdemir, Ç.).Eğitim Bilimine Giriş. Asil Yayınları. Ankara. Taş, S. (2016). A Study On Vocational Hıgh School Teachers Vıews Concernıng Corporal Punıhment Universal Journal of Educational Research, v4 n12 p2826-2831 Thompson, J. (1998). Discipline Survival Kit for the Secondary Teacher. John Wiley&Sons.Inch Titrek, O. & Zafer, D. (2009). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Kullandıkları Örgütsel Güç Kaynaklarına ilişkin öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. Urbanski, A.; Mary, B.N, (2006).Reflections on Teachers as Leaders. http://mw.k12.ny.us/files/ Reflectıons Teachers. Uğurlu.C.& Demir,A. (2016). Örgütsel Vatandaşlık Davranışlarının Öncülü Olarak Okul Yöneticilerinin Kullandıkları Güç Kaynakları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Yukl, G. & Taber T. (1983). The Effective Use of Managerial Power. American manegament Associations, New York. Zafer, Demet. (2008). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Kullandıkları Örgütsel Güç Kaynaklarına İlişkin Öğretmen Görüşleri. S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Sakarya.