Batı Akdeniz’in önemli illerinden birisi olan Burdur, I. Dünya Savaşının bitimi ve Mondros Mütarekesiyle birlikte İtalyanların işgaline uğramıştır. İşgal öncesinde Burdur’da az sayıda bulunan gayrimüslimlerle Burdur’un ana unsurunu meydana getiren Türkler herhangi bir problem olmaksızın yaşamlarını sürdürmüşlerdir. Fakat işgal öncesi bölgeye gönderilen misyonerler ve casuslarla birlikte gayrimüslimler ile Müslümanlar Türkler arasında sürtüşmeler yaşanmıştır. Gayrimüslim tebaa, işgalle birlikte bölgenin asli unsuruymuş gibi hareket etmeye başlamış, işgal esnasında İtalyan kuvvetlerine de her türlü lojistik desteği vermekten geri kalmamışlardır. Bu tutum Müslümanlarla gayrimüslimlerin arasının açılmasına ve var olan hoşgörü ve güven ortamının zedelenmesine neden olmuştur. Diğer taraftan Müslüman ahali işgali hem İtalyan kuvvetleri nezdinde hem de uluslararası platformlarda protesto etmişlerdir. Bu bildiride işgal öncesi Burdur’da durum, İtalyan işgal metotları ve işgalle birlikte Gayrimüslimlerle Türkler arasındaki ilişki üzerinde durulmuştur