Yenilikçi Bir Eğitim Anlayışı: Zilsiz Okul

Bu araştırmanın amacı; sorumluluk sahibi, özgüvenleri gelişmiş, otokontrol ve özdisiplinleri yüksek bireyler yetiştirmeyi hedefleyerek zil uygulamasını kaldıran okullarda uygulama ile istenilen hedefe ulaşıp ulaşılmadığı, uygulamanın katkıları ve eksikliklerini belirlemektir. Araştırmada, nitel araştırma tekniklerinden bireysel ve odak grup görüşme tekniği kullanılmış yönetici, öğretmen ve öğrencilerle bireysel ve odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Verileri toplamak için yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmış, veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda; zilsiz eğitim uygulaması ile sorumluluk bilinci, zaman yönetimi, gürültü kirliliğinin önlenmesi, üniversite ortamına hazırlık, dikkatin dağılmaması, konsantrasyon, otokontrol, özdisiplin, özgüveni geliştirme, elektrik tasarrufu gibi katkıların olduğu tespit edilmiştir. Uygulamayla, okul bahçesinde ve lavabolarda saatin olmaması, okuldaki saatlerin merkezi ve uyumlu olmaması, ders sürelerinde esnekliğin olmaması gibi eksiklikleri olduğu belirlenmiştir. Uygulamaya uyum konusunda kız ve erkek öğrenciler arasında farklılık gözlemlenmediği, öğretmen ve öğrenciler arasında uygulamaya uyum konusunda daha çok öğretmenlerden kaynaklanan sıkıntılar yaşandığı, uygulamayla ilgili yönetici, öğretmen ve öğrencilerin büyük çoğunluğunun, çevre sakinlerinin, öğrenci velilerinin memnun olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Zilsiz Eğitim, Sorumluluk, Yenilik, Lider Yönetici

An Innovative Educational Approach: School Without Bells

Keywords:

-,

PDF

___

Ackerman S vd., Improving student responsibility. Dissertations theses. Saint Xavier University and IRI/Skylight,1987.
Arkes H. R.,- Garske, J. P. Psychological theories of motivation. Monterey, CA: Brooks/Cole, 1982.
Aydın Betül, Bireysel Özgürlük ve Erdem, 21.Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi (Edt. Oğuz ve diğerleri), Pegem Akademi Yayınları, Ankara, 2010.
Aydın Ömer, Denetim Odakları Farklı Olan Ergenlerin Problem Çözme Becerilerinin Karşılaştırılması, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), 1999.
Balcı Ali, Zaman yönetimi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Sayı:11, Ankara, 2000, s. 95-102.
Bandura Albert, Self-efficacy mechanism in human agency, American Psychologist, 37(2), 1982, s. 122-147.
Başar Hüseyin, Sınıf Yönetimi, Anı Yayıncılık, Ankara,2010.s.78-79
Başaran İbrahim Ethem, Örgütsel Davranış. Nobel Yayıncılık, 2002.
Bilgen Nihat, Çağdaş ve demokratik eğitim. Ders geçme ve kredi uygulaması, Milli eğitim basımevi, 1993, s.27-28
Boot, Albert-G.Macdonald, Parents and sure start evaluation;Suggestions for partnership.Child care in practice,2006, 12(3), p. 269-281.
Çağlar Adil, 21.Yüzyılda Okulun Değişen Rolü ve Yeni Eğilimlere İlişkin İyimser Bazı Öngörüler (Ed: Oğuz ve diğerleri) 21.Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. İstanbul: Sedar Yayıncılık.2001 s. 81-94
Combs Arthur, Achieving Self Disipline, In W. W. Wayson (Ed.), Theory Into Practice: Teaching Self Disipline, Colombus, Ohio: Ohio State University, 1985.
Dağlı Abidin, Zaman Yönetimi. Eğitim ve Bilim Dergisi. Sayı:25,2000, s.42.
Ekiz Durmuş, Eğitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri, Anı Yayıncılık, Ankara,2003.
Ersoy Ali, İlköğretim proğramının (1-5 sınıflar) uygulamasına ilşkin aile görüşleri.Kuram ve uygulamada eğitim bilimleri.2007,7(2),727-763
J. Fantuzzo, M.Perry, S, Child, Parent satisfaction with educational experiences scale: A multivariate examination of parent satisfaction with early childhood programs. Early childhood research Quarterly,2006,21(2),142-152
Flowers B. vd., New Team Approach To Teaching Responsible Georgia Southern College, Statesboro, Georgia, 2001, s.424-425. Behaviour,
Gage, N.- Berliner, D.,Educational Psychology (5th ed.) Boston: Houghton, Mifflin, 1991.
Glasser William, Başarısızlığın Olmadığı Okul, (çev: Kıvılcım Teksöz) Beyaz Yayınları., İstanbul.
Gordon Thomas, Çocukta Dıs Disiplin mi? İç Disiplin mi? 5. Baskı. Sistem Yayıncılık, İstanbul, 2002, s. 149-150.
Güler Çağatay - Çobanoğlu Zakir, Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi, No:19, 2001, http://eng.hm.saglik.gov.tr/pdf/kitaplar/css19.pdf.
H.J.Freigberg, Consistency management and coopperative discipline: From tourists citizens in the classroom. (Ed.H.J.Freiberg), Beyond behaviorism: Changing the classroom management paradigm. Boston: Allyn& Bacon, 1999,pp,75-79
Krueger R. A.- Casey M. A., Focus group: Apractical guide for applied researc, Thousand Oaks: Sage Publications,2000
Lewis R, Classroom discipline and student responsibility: The student’s viev. Teaching and Teacher Education, 17, 2001, s,307-319
Macwayne C. Vd., A multidimensional, multilevel examination of mother and father involvement among culturally diverse head start families.Journal of school psychology,2008, 46(5), p.551-573.
Miles M.B - Huberman A.M., Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage Publications,1994.
Nelson Jones Richard, Danışma Psychologise Kuramları, (çev: Akkoyun,F ve diğerleri), Nobel yayınları, Ankara, 2005.
Öner Necati, İnsan Hürriyeti, Kültür Ve Turizm Bakanlığı Yayınları,Ankara, 1987,s.128.
Şahin İsmet, Postmodern Çağ & Humanist Eğitim. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Malatya, 2004.
Tezcan Mahmut, Postmodern ve Küresel Toplumda Eğitim, Anı Yayıncılık, Ankara,2002.
Tuğrul Belma vd., Ailelerin okul öncesi eğitim hizmeti hakkındaki görüş ve memnuniyetleri,Çağdaş Eğitim Dergisi,2010, 35,(379), s.5-14.
Yapıcı Mehmet, Yapılandırmacı Ders, Üniversite ve Toplum Dergisi, Sayı:7 yıl:4 2007, 10 Eylül 2010 http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=339.
Yeşil Rüştü, Sorumluluk Bilincinin Gelismesine Okul Ve Ailenin Etkisi, Egitim Araştırmaları Dergisi, 2003, s. 175-183.
Yıldırım Ali - Şimşek Hasan, Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınları, Ankara, 2003.