Geleneksel Türk Evi Donatı Elemanlarının Restorasyonu ve Çağdaş Yapılarda Yeniden Kullanımı: Bir Şerbetlik Örneği

Geleneksel Türk evleri, iç mekânları ve donatı elemanlarıyla, geleneksel kültürün vazgeçilemez bir anıtıdır. Ancak Türk evleri ve özellikle ahşap malzemeden yapılan geleneksel donatı elemanları, bakımsızlık, kötü onarımlar ve kullanım dışı kalma gibi sebeplerle zarar görmüş ve yok olmuşlardır. Yok olan bu tasarım özelliklerinin yeni yapılarda yaşatılması geleneksel Türk evi tasarım kültürünün gelecek nesillere aktarılması açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada, yerinden sökülen ve uzun süre atıl kalan geleneksel Türk evine ait bir dolabın restorasyonu ve çağdaş bir yapıda yeniden kullanım imkânları üzerinde durulmuştur. Çalışılan donatı, uygun olan tekniklerle restore edilmiş ve dolabın yeniden kullanımı sağlanmıştır. Sonuçta geleneksel Türk evi donatı elemanlarının, yeni uygulamalara aktarılabileceği ve çağdaş yapıların geleneksel tasarım anlayışı ile tasarlanarak kültürel sürekliliğin sağlanabileceği vurgulanmıştır.

Restoration of Traditional Turkish House Equipment Elements and Its Re-usage in Modern Structures: A "Şerbetlik" Sample

Traditional Turkish houses are indispensable monuments of traditional culture, with their indoors and furniture. However, Turkish houses and especially traditional furniture made of wooden material was damaged and annihilated because of dilapidation, bad repair and out of use. Sustenance of these annihilated design features in new structures is quite significant in the sense of transferring traditional Turkish house design culture to the next generations. In this study, restoration of a displaced and otiose cupboard belonging to a traditional Turkish house, and its re-use chances in a modern structure were accentuated. The equipment in question was restored with appropriate techniques and re-use of the cupboard was procured. Consequently, it has been emphasized that Turkish house equipment elements can be transferred into new applications and that cultural continuity can be ensured designing modern structures with traditional design understanding.

___

  • AHUNBAY, Z., (1996), Tarihi Çevre Koruma ve Restorasyon, YEM Kitabevi, İstanbul.
  • ELDEM, SH., (1984), Osmanlı Dönemi Türk Evi, (Cilt:1), Türkiye Anıt Çevre Turizm Değerlerini Koruma Vakfı Yayınları, İstanbul.
  • GÜNAY, R., (1998), Türk Ev Geleneği ve Safranbolu Evleri, YEM Yayınları, İstanbul.
  • HACIBALOĞ LU, M., (1989), Geleneksel Türk Evi ve Çağımıza Ulaşamamasının Nedenleri, Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaası, Ankara.
  • KÜÇÜK, B. ve Hidayetoğlu, ML., (2011), “Türk Yaşam Kültüründeki Değişimin Osmanlı Dönemi Sivil Mimarlık Eserleri Üzerindeki Etkileri, Geleneksel Denizli Evleri Örneği”, 5th International Turkish Culture and Art Congress/Art Activity , Spain, 09-13 May.
  • KÜÇÜKERMAN, Ö., (1985), Kendi Mekânının Arayışı İçinde Türk Evi, Apa Ofset, İstanbul.
  • YILDIRIM, K. ve HİDAYETOĞ LU, ML., (2006), “Geleneksel Türk Evi Ahşap Tavan Süsleme Özelliklerinin ve Yapım Tekniklerinin Çeşitliliği Üzerine Bir İnceleme”, 9th International Symposium of Traditional Arts, İzmir, 16-18 November. YILDIRIM, K. ve HİDAYETOĞ LU, ML., (2009), “Türk Yaşam Kültürünün Geleneksel Türk Evlerindeki Yansımaları” 4th International Turkish Culture and Art Congress/Art Activity , Egypt, 02-07 November.