Osmanlı Devleti’nde son dönem icra edilen Velâdet-i Hümâyûn kutlamalarında 1297 (1879/1880) tarihli Osmanlı Bahriye Kânûnnâmesi’ndeki tesrifat kaidelerine mutlak surette uyuldugu görülür. Bu kutlamalar iki sekilde gerçeklesmis olup ilki Padisahın velâdet günlerinde yapılanlardır. Velâdet-i hümâyûn adı verilen bu kutlamalarda Osmanlı donanmasına ait gemiler tarafından yirmi bir pare top atısının yapılması, sancakların keside edilmesi, o gün aksam liman reisliklerinin, Tersâne-i Âmire ve Bahriye Mektebi’nin de içinde bulundugu resmî dairelerin, gemilerin ve konakların kandillerle aydınlatılması, mızıka gösterilerinin yapılması, suçluların affı mu’tâd olarak yapılanlar arasındadır. Osmanlı limanlarında demirli bulunan yabancı gemilerin veya yabancı devletlerin limanlarında bulunan Osmanlı gemilerinin de bu kutlamalara sancaklarını keside ederek, top atarak ve o aksam kandillerle aydınlatma yaparak katıldıkları görülür. Bu kutlamaların diger sekli ise yabancı devlet adamlarının velâdet günlerinde Osmanlı donanması tarafından yapılanlardır. Bunun için öncelikle ilgili devletin Beylik Sefinesi’nin Osmanlı limanında bulunması, merasim tarihi ile ilgili olarak o devletin konsolosu aracılıgıyla Hariciye Nezareti’ne önceden bilgi verilmesi, kutlamalardan sonra ise tesekkür ziyaretinde bulunulması gerekmektedir. Zaman içinde Osmanlı Devleti’nin siyasî ve malî olarak içinde bulundugu sıkıntılar bu kutlamaları da etkilemis ve özellikle tasarruf gerekçe gösterilerek bazı yıllar sadece top atısıyla yetinildigi veya hiçbir faaliyet yapılmadıgı görülmüstür.

It was seen that The Navy Protocol Code prepared by predicating on International Protocol Act was complied in the birthday celebrations held in the last Ottoman navy. These celebrations were held in two ways, first of them was the one held on the birthdays of Ottoman dynasties. In these celebrations, 21 gun were fired by the ships belonging to Ottoman navy and flag was hung. Brightening the formal offices; including harbour headships, The Imperial Dockyard (Tersâne-i Âmire) and Naval Schools (Bahriye Mektebi); the ships and the houses whose owners wanted with kerosene lamp, holding harmonica shows, amnesty of the criminals were among the ceremonies held as a tradition at that night. It was seen that the foreign ships anchored at the Ottoman harbours or the Ottoman ships anchored at the foreign countries’ harbours joined these celebrations by hanging their flags, firing guns and illuminating with kerosene lamps at that night. The other way of these celebrations was the ones held by Ottoman navy on the birthdays of foreign state dynasties. For this, one of the related government’s ship’s (Beylik Sefinesi) existing at the Ottoman harbour, giving information to The Foreign Ministry (Hariciye Nezareti) about the date of the celebration with the ambassador and visiting them for thanks after the celebrations were necessary. Ottoman Empire’s being down in the dumps both politically and financially in time affected these celebrations, sometimes only guns were fired making out disposal as a case or nothing was