Zaman Tanım Alanında Analiz Yöntemi Kullanılarak Binalardaki A3 Düzensizliğinin İncelenmesi

Depreme dayanıklı yapı tasarımları için farklı yöntemler kullanılmaktadır. En güncel yöntemlerden biri de Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Analizdir. Bu yöntemle sismik analizler yapılırken daha önce meydana gelmiş depremlerin ivme kayıtları kullanılmaktadır. Bu deprem ivme kayıtları değişik kaynaklardan çok farklı yöntemlerle elde edilir. Bunlar: Tasarım ivme spektrumu uyumlu yapay kayıtlar, benzeştirilmiş kayıtlar ve deprem esnasında kaydedilen kayıtlardır (Fajhan, 2008). Bu kayıtlar kullanılırken farklı bölgelerdeki zemin özellikleri de dikkate alınmalıdır. Bu çalışmada, Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkındaki Yönetmelikte belirtilen Zaman Tanım Alanında Analiz yöntemi ile doğrusal olmayan analizi yapılan A3 düzensizliğine sahip belli tip yapılar incelenmiştir. Önce üç deprem ivme kaydı alınarak Türk Deprem Yönetmeliğinde ifade edilen elastik tasarım ivme spektrumuna göre ölçeklendirilmiştir. Elde edilen maksimum ivme kaydı, daha sonra A3 düzensizliğine sahip bu tip yapılara uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre yapıların zemin kat kolonlarındaki kesme kuvvetleri bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Zaman Tanım Alanında Analiz, A3 Düzensizliği, Deprem İvme Kaydının Ölçeklendirilmesi

Anahtar Kelimeler:

Zaman Tanım Alanında Analiz, A3 Düzensizliği, Deprem İvme Kaydının Ölçeklendirilmesi

PDF

___

Aydınoğlu, M.N., Fahjan, Y.M. 2003. A Unified Formulation of the Piecewise Exact Method for İnelastic Seismic Demand Analysis İncluding the P- Delta Effect. Earthquake Engineering and Structural Dynamics. 32: 871–890
Celep, Z.. Kumbasar, N. 2004. Deprem Mühendisliğine Giriş ve Depreme Dayanıklı Yapı Tasarımı. Beta Dağıtım, İstanbul, 700 s.
CSI SAP 2000 V9.0.1, 2004. Integrated Finite Element Analysis and Design of Structures. Computer and Structures Inc. Berkeley, California.
Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkındaki Yönetmelik. 2007. T.C. Bayındırlık ve İskân Bakanlığı, Afet İşleri Genel Müdürlüğü, Deprem Araştırma Dairesi.
Doğangün, A. 2005. Betonarme Yapıların Hesap ve Tasarımı. Birsen Yayınevi, İstanbul, 836s.
Ercömert, M. 2007. A2 ve A3 Yapısal Düzensizliklerinin Çok Katlı Yapıların Deprem Davranışına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, F.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ, 65s. Y.Lisans Tezi.
Fahjan, Y.M. 2008. Türkiye Deprem Yönetmeliği (DBYBHY–2007) Tasarım İvme Spektrumuna Uygun Gerçek Deprem Kayıtlarının Seçilmesi ve Ölçeklenmesi. İMO Teknik Dergi, 292, 4423–4444.
Jennings, P.C., Housner, G.V., Tsai, N.C. 1968. A Report on Research Conducted Under a Grant From the National Science Foundation. Pasadena, California, 55 pps.
Nau, R.F., Oliver, R.M, Pister, K.S. 1980. Simulating and Analyzing Artificial Non-Stationary Earthquake Ground Motions. Earthquake Engineering Research Center. California, Berkeley, 53 pps.
Özdemir, Z., Fahjan, Y.M. 2007. Gerçek Deprem Kayıtlarının Tasarım Spektrumlarına Uygun Olarak Zaman ve Frekans Tanım Alanlarında Ölçekleme Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Altıncı Ulusal Deprem Mühendisliği Konferansı, İstanbul, 435-446.
Pacific Earthquake Engineering Research (PEER) Center 2006, http://peer.berkeley.edu/smcat(Eriş. Tar.:07.07.2008) Motion Database,