Köprüçay Nehri (Antalya) Su Kalitesinin Epilitik Diyotomlarla Belirlenmesi

Şubat 2008-Ocak 2009 tarihleri arasında Köprüçay Nehri'nde seçilen 7 örnekyerindan alınan aylık örneklerle akarsuyun fizikokimyasal özellikleri ile epilitik diyatomelerinin mevsimsel dağılımları ve gelişimleri incelenmiş, fizikokimyasal veriler ile diyatomeler arasındaki ilişki belirlenmiştir. Fizikokimyasal parametrelerin ortalama değerleri; sıcaklık 13,94 oC, pH 8,09, E.C 501,08 ?S/cm, bulanıklık 26,95 NTU, bikarbonat (HCO-3) 197,99 mg/L, karbonat (CO-3) 5,74 mg/L, klorür (Cl) 68,52 mg/L, amonyum azotu (NH4-N) 0,09 mg/L, nitrit azotu (NO-2-N) 0,005 mg/L, nitrat azotu (NO-3-N) 0,42 mg/L, orta fosfat fosforu (PO4-3-P) 0,12 mg/L, çözünmüş oksijen 8,92 mg/L, organik madde 1,25 mg/L, biyolojik oksijen ihtiyacı (BOİ5) 3,10 mg/L, toplam sertlik 223,54 CaCO3 mg/L, sülfat (SO42-) 27,39 mg/L, kalsiyum (Ca+2) 57,35 mg/L, magnezyum (Mg+2) 19,93 mg/L, tuzluluk 0,25ppt olarak tepit edilmiştir. Köprüçay Nehri'nde epilitik olarak Bacillariophyta'dan 119 takson saptanmıştır. Navicula, Nitzschia, Cymbella, Gomphonema en çok tür sayısına sahip takson olmuş, akarsuda sürekli gözlemlenen bentik türler örnekyerleri ve mevsimlere göre farklılık göstermiş, ancak Achnanthidium minutissimum, Cymbella affinis, Cocconeis placentula, Diatoma vulgaris, Ulnaria ulna sürekli olarak gözlenmiştir. Nitszchia en çok tür sayısı ile temsil edilen takson olmuştur. Fizikokimyasal değerlere ve alglere göre su kalitesi değerlendirmesi yapılarak birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Köprüçay Nehri su kalitesinin diyatomelere göre belirlenmesi için Saprobi İndeksi (SI), Trophi Diyatom İndeksi (TDI) kullanılmış, 1., 2., 3., 4., 5., ve 6. örnekyerlerinin organik olarak az kirli, 7. örnekyerinin ise organik olarak kirli olduğu belirlenmiştir. Fizikokimyasal değişkenler Klee (1991)'nin metoduna göre değerlendirilmiş, ilk altı örnekyerinin organik olarak çok az kirli, 7. örnekyerinin az kirli olduğu saptanmıştır. Akarsuda epilitik olarak gelişen alglerin baskınlıkları belirlenmiş, örnekyerleri ve aylara göre baskın taksonlar değişiklik göstermiştir Akarsu boyunca örnekyerleri arası benzerliğin saptanabilmesi için Sİrensen benzerlik indeksi kullanılmış, çalışma alanında 3. ve 4. örnekyeri birbirine en çok, 1. ve 6., 1. ve 7. örnekyerleri en az benzeyen alanlar olmuştur.

Determination of Water Quality by Epilithic Diatome in Köprüçay River (Antalya)

Seasonal distribution and development of epilithic diatome and physicochemical features of stream have been investigated by monthly taken samples between February 2008-January 2009 from 7 station selected in Köprüçay River. The average values of physicochemical parameters have been determined; water temperature 13,94 oC, pH 8,09, conductivity 501,08 ?S/cm, turbidity 26,95 NTU, bicarbonate (HCO-3) 197,99 mg/L, carbonat (CO-3) 5,74 mg/L, chloride (Cl-) 68,52 mg/L, ammonium nitrogen (NH4-N) 0,09 mg/L, nitrite nitrogen (NO-2-N) 0,005 mg/L, nitrate nitrogen (NO-3-N) 0,42 mg/L, phosphate phosphorus (PO4-3-P) 0,12 mg/L, dissolved oxygen 8,92 mg/L, organic matter 1,25 mg/L, biological oxygen demand (BOD5) 3,10 mg/L, total hardness 223,54 CaCO3 mg/L, sulphate (SO42-) 27,39 mg/L, calcium (Ca+2) 57,35 mg/L, magnesium (Mg+2) 19,93 mg/L, salinity 0,25 ppt. Total 119 taxa have been determinated belong to Bacillariophyta as epilithic. In the benthic habitat, Navicula, Nitzschia, Cymbella, Gomphonema have had the highest number of taxa. Benthic species consistently observed in the stream have change according to seasonal but Achnanthidium minutissimum, Cymbella affinis, Cocconeis placentula, Diatoma vulgaris, Ulnaria ulna had cosistently observed. Water quality have been determined according to physicochemical values and algae and compared with each other. In the Köprüçay River for determined water quality according to algae have been applied Saprobi İndex (SI), Trophi Diatom İndex (TDI). 1th, 2th 3th, 4th, 5th, 6th stations were very little polluted organically, 7th station was little polluted organically. Physicochemical parameters have been eveluated according to the Klee (1991) methods, first 6 station was very little polluted organically according to physicochemical variation, 7th station was little polluted. Nitzschia has been taxa the most number of species. Frequency and dominance of epilithic algae growing in the stream have been investigated. Dominance taxa showed difference according to stations and month. Sİrensen similarity index have been used in order to determine similarity between stations along the river. In the study area, while 3th and 4th sampling points have been areas the most similar to each other, 1th and 6th, 1th and 7th sampling points have been areas the less similar to each other.

PDF

___

APHA, 2005., Standart Methods for The Examination Of Water And Wastewater. Washington, American Public Health Association Washington, DC, pp.1134
Atıcı, T., Yıldız, K., 1996., Sakarya Nehri Diyatomları. Turkısh Journal of Botany, 20:119-134.
Baltacı F., 2000., Su Analiz Metotları. Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü İçmesuyu ve Kanalizasyon Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Barlas, M., Mumcu, M.F., Solak, C.N., Çoban, O. 2002., Akçapınar Deresi ve Kadın Azmağı Deresi (Muğla) epilitik alg florasının su kalitesine bağlı olarak incelenmesi. 4-7 Eylül VI. Ulusal Biyoloji Kongresi. Malatya.
Bingöl, N.A., Özyurt, M.S., Dayıoğlu, H., Yamık, A., Solak, C. N., 2007., Yukarı Porsuk Çayı (Kütahya) Epilitik Diyatomleri. Ekoloji, 15 (62):23-29.
Corıng, E., Hamm, A., Schneıder, S., 1999., Durchgehendes Trophiesystem auf der Grundlage der Trophieindikation mit Kieselalgen. In: Deutscher Verband Für Wasserwırtschaft Und Kulturbau E. V. Dvwk (Hrsg): Mitteilungen 6, Bonn.
Cox, E. J., 1996. Identification of Freshwater Diatoms from Live Material. Published by Chapman & Hall, pp. 158.
Çiçek, N. L., Kalyoncu, H., Akköz, C., Ertan, Ö.O., 2010., Darıören Deresi ve Isparta Çayı (Isparta)'nın Epilitik Algleri ve Mevsimsel Dağılımları. Journal of FisheriesSciences.com., 4 (1): 78-90. doi: 10.3153/jfscom.2010007
Çiçek, N. L., Ertan, Ö. O, 2010. Başpınar Kaynağı (Aksu Çayı) Epilitik Diyatomleri. 4. Ulusal Limnoloji Sempozyumu, Bildiri Özetleri Kitapçığı, Bolu, 11.
Çiçek, N. L., Ertan, Ö. O, 2012. Köprüçay Nehri (Antalya) epilik alg çeşitliliğinin bazı fizikokimyasal değişkenlerle ilişkisi. Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 8(1): 22-41.
Çiçek N. L., Ertan Ö O., 2012. Köprüçay Nehri (Antalya)'nin Fizikokimyasal Özelliklerine Göre Su Kalitesinin Belirlenmesi. Ekoloji Dergisi 21(84):54- 65s.
Değirmenci M., 1989., Köprüçay Havzası ve Dolayının (Antalya) Karst Hidrojeolojisi İncelemesi. Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara, 375s. Dere Ş., Dalkıran N., Karacaoğlu D., Elmacı A., Dülge, B. ve Şentürk E., 2006.
Relationships among epipelic diatom taxa, bacterial abundances and water quality in a highly polluted stream catchment. Environmental Monitoring and Assessment, 112: 1-22. doi:10/1007/s10661-006-0213-7 Eassa M. A., Jassim W. F. H., al-Maliki H., Al-Saad R. T., Mehson N. K., 2015.,
Assessment of eutrophication and organic pollution status of Shatt AlArab River by using diatom indices. Mesopotamia Environmental Journal, 1 (3): 44-56.
Eloranta, P., Soininen, J., 2002., Ecological Status of Some Finnish Rivers Evaluated Using Benthic Diatom Communities. Journal of Applied Phycology, 14: 1-7. doi: 10.1023/A:1015275723489
Ertan, Ö. O., Morkoyunlu, A., 1998. The Algae of Aksu Stream (Isparta-Turkey). Turkish Journal of Botany, 22: 239-255.
Gómez, N., 1998., Use of Epipelic Diatoms For Evaluatin of Water Quality The Matanza-Riachuelo (Argentina), A Pampean Plain River. Water Research, 32 (7): 2029-2034. doi:10.1016/S0043-1354(97)00448-X.
G?mez, N., Licursi, M., 2001., The Pampean Diatom Index (IDP) for Assessment of Rivers and Streams in Argentina. Aquatic Ecology, 35:173-181.
Gönülol, A., Obalı, O., 1986., Phytoplankton of Karamık Lake (Afyon), Turkey. Communications Faculty of Sciences University Series V, 4:105-128. doi: 10.1501/commuc_0000000080
Guiry, M.D. & Guiry, G.M. 2015. AlgaeBase. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. http://www.algaebase.org; searched on 01 July 2015.
Güler, D., 2003., Su Kalitesi Araştırmalarında Hidrobiyolojik Ve Mikrobiyolojik Metodlar. Türkiye'nin Kıta İçi Su Kaynaklarında Kirlilik Etkileri Ve Çözüm Önerileri Bildiriler, İçme Suyu ve Kanalizasyon Dairesi Başkanlığı, Ankara, 263s.,136-146.
Gürbüz, H., Kıvrak, E. 2002., Use of epilithic diatoms to evaluate water quality in the Karasu River of Turkey. J. Environmental Biology, 23(3): 239-246. Hustedt, F., 1985., The Pennet Diatoms. Koeltz Scientific Boks Koenigstein. Printed In Gremany, 905s.
John, D. M., Whitton, B. A., Brook A. J., 2005., The Freshwater Algal Flora of The Britishisles, An Identification Guide To Freshwater And Terrestrial Algae. Cambridge University Press, United Kingdom, pp. 694.
Jüttner, I., Heıke, R., Ormerod, S. J., 1996., Diatoms As Indicators of River Quality in The Nepalese Middle Hills With Consideration of The Effects of Habitat-Specific Sampling. Freshwater Biology, 36:475-486. doi:10.1046/j.1365-2427.1996.00101.x.
Kalyoncu, H., Barlas, M., 1997., Isparta Deresi'nde Yoğun Olarak Belirlenen Epilitik Diatomların Su Kalitesine Bağlı Olarak Mevsimsel Gelişimleri. IX. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu, Eğirdir-Isparta, pp. 310-325.
Kalyoncu, H., Barlas, M., Ertan, Ö. O., Gülboy, H., 2004., Ağlasun Deresi'nin Su Kalitesinin Fizikokimyasal Parametrelere ve Epilitik Alglere Göre Belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniv. Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 2 (12):7-14.
Kalyoncu H., Barlas M., Yorulmaz B., 2008., Aksu Çayı (Isparta-Antalya) Epilitik Alg Çeşitliliği ve Akarsuyun Fizikokimyasal Yapısı Arasındaki İlişki. Ekoloji. 17 (66): 15-22. doi: 10.5053/ekoloji.2008.662
Kalyoncu, H., Barlas, M., Ertan, Ö. O., 2009., Aksu Çayı'nın Su Kalitesinin Biotik İndekslere (Diyatomlara ve Omurgasızlara Göre) ve Fizikokimyasal Parametrelere Göre İncelenmesi, Organizmaların Su Kalitesi ile İlişkileri. Tübav Bilim Dergisi, 2 (1): 46-57.
Kalyoncu, H., Çiçek, N.L., Akköz, C., Yorulmaz, B., 2009., Comparative Performance of Diatom Indices in Aquatic Pollution Assesment. African Journal of Agricultural Research, 4 (10): 1032-1040. Kalyoncu, H., Çiçek, N. L., Akköz C., Özçelik, R. 2009., Epilithic Diatoms from the Darıören Stream (Isparta/Turkey): Biotic indices and multivariate analysis. Fresineus Environmental Bulletin, 18 (7b) 1236-1242.
Kalyoncu H., Şerbetçi B., 2013. Applicability of Diatom-Based Water Quality Assessment Indices in Dari Stream, Isparta-Turkey. International Science Index. 7(6):191-199.
Kazanci, N., Girgin, S., Dügel, M., Oğuzkurt, D., 1997., Akarsuların Çevre Kalitesi Yönünden Değerlendirilmesinde ve İzlenmesinde Biyolojik İndeks Yöntemi. Türkiye İç Sular Araştırma Dizisi II., 100s.
Kazancı, N., 2004. Köyceğiz-Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi Sucul Ekosistemi'nin Hidrobiyolojik yönden incelenmesi. Türkiye İç Suları Araştırmaları Dizisi: VIII, İkinci Baskı, 164 s.
Kelly, M.G., 1998., Use of The Trophıc Dıatom Index to Eutrophıcatıon In Rıvers Monıtor. Water Research 32 (1): 236-242. doi: 10.1016/S0043- 1354(97)00157-7
Kelly, M., 2000., Identification of Common Benthic Diatoms in Rivers. Field Studies, 9:583-700.
Kıvrak E., Uygun A., Kalyoncu H., 2012., Akarçay'ın (Afyonkarahisar, Türkiye) Su Kalitesini Değerlendirmek için Diyatome İndekslerinin Kullanılması. AKÜ FEBİD, 12: 27-38.
Klee, O., 1991., Angewandte Hydrobiologie. 2. neubearbeitete und erweiterte Auflage, G. Theieme Verlag, Stuttgart-New York, 272p.
Kolkwitz, R., Marsson, M., 1902., Grundsätze Für Die Biologisch Beurteilung Des Wassers nach seiner Flora und Fauna. Mitt. Prüfungsanst. Wasserversorgung. Abwasserreing. 1: 33-72.
Krammer, K, Lange-Bertaloth, 1986., Bacillariophyceae. 1. Teil: Naviculaceae.
In: Ettl H., Gerloff J., Heynig H. & Mollenha Uer d. (Eds.) Süsswasser flora von Mitteleuropa, Band 2/1. Gustav Fischer Verlag: Stuttgart,New York, pp. 1-876.
Krammer, K., Lange-Bertaloth, 1988., Bacillariophyceae. 2. Teil: Bacillariaceae, Epithemiaceae, Surirellaceae. In: : Ettl H., Gerloff J., Heynig H. & Mollenha Uer d. (Eds.) Süsswasserflora von Mitteleuropa, Band 2/2. VEB Gustav Fischer Verlag: Jena, pp. 1-596.
Krammer, K., Lange-Bertaloth, 1991a., Bacillariophyceae. 3. Teil: Centrales, Fragilariaceae, Eunotiaceae. In: : Ettl H., Gerloff J., Heynig H. & Mollenha Uer d. (Eds.) Süsswasserflora von Mitteleuropa, Band 2/3. Gustav Fischer Verlag: Stuttgart, Jena, pp.1-576.
Krammer, K., Lange-Bertaloth, 1991b., Bacillariophyceae. 4. Teil: Achnanthaceae, Kritische Ergänzungen zu Navicula (Lineolatae) und Gomphonema, Gesamtliteraturverzeichnis Teil1-4. In: Ettl H., Gerloff J., Heynig H. & Mollenha Uerd. (Eds.) Süsswasserflora von Mitteleuropa, Band 2/4. Gustav Fischer Verlag: Stuttgart, Jena, pp.1-437.
Küçük, F., 1997., Antalya Körfezine Dökülen Akarsuların Balık Faunası ve Bazı Ekolojik Parametreleri Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bil. Enst. Doktora Tezi, Isparta-Eğirdir, 120s.
Lange-Bertalot H., 1979., Pollution Tolerance of Diatoms as Criterion for Water Quality Estimation. Nova Hedwigia, 64: 285-304.
Lototskaya A B., Verdonschot P. F.M., Coste M., Van de Vijver B., 2011., Evaluation of European diatom trophic indices. Ecological Indicators, 11:456-467. doi: 10.1016/j.ecolind.2010.06.017
Morkoyunlu , A., Ertan Ö. O., 1995., Köprüçay Irmağı ( Aksu Deresi)'nda Tespit Edilen Bazı Bacillariophyta Türleri. S.D.Ü Eğirdir Su Ürünleri Fak., Der., 4: 89-97.
Mccormick P., Cairns Jr J., 1994., Algae as indicators of environmental change. Journal Applied Phycology, 6 (5-6):509-526. doi: 10.1007/BF02182405
Mumcu F., Barlas M., Kalyoncu H., 2009., Dipsiz-Çine Çaylarının Epilitik Diyatomeleri. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Dergisi (E-Dergi). 4(1): 23-34.
Navarro, E., Guasch, H., Sabater, S., 2002., Use of Microbenthic Algal Communities In Ecotoxicological Tests for The Assessment of Water Quality: The Ter River Case Study. Journal of Applied Phycology, 14: 41- 48. doi: 10.1023/A:1015242301451.
Pala G.T, Çağlar M., 2008., Peri Çayı (Tunceli/Türkiye) Epilitik Diyatomeleri ve Mevsimsel Değişimleri. Fırat Üniv. Fen ve Müh. Bil. Dergisi, 20 (4): 557- 562.
Palmer, C. M., 1980., Algae And Water Pollution. Printed In England By Tonbridge Printers Limited. England, 123 p.
Potapova M., Charles D.F., 2007., Diatom metrics for monitoring eutrophication in rivers of the United StatesDiatom metrics for monitoring eutrophication in rivers of the United States. Ecological Indicators 7:48-70. doi:10.1016/j.ecolind.2005.10.001.
Prescott, G.W. 1978., How to Know The Freshwater Algae. Third Edition. Printed In The United States of America, pp. 293.
Rott, E., Hofmann, G., Pall, K., Pfıster, P., Pıpp, E., 1997., Indikationslisten Für Aufwuchsalgen. Teil 1: Saprobielle Indikation. Bundesministerium Für Land- Und Forstwirtschaft (Hrsg. U. Verlag), Wasserwirtschaftskataster, Wien, 1-73.
Round, F. E., 1953., An investigation of two benthic algal communites in Malharm Tarn, Yorkshire. J. Ecol., 41: 174-197. doi: 10.2307/2257108
Round, F. E., 1993., A Review and Methods for The Use Of Epilithic Diatoms for Detecting and Monitoring Changes In River Water Quality, United Kingdom for HMSO, 65s.
Salomoni, S. E., Rocha, O., Callegro, V. L., Lobo, E.A., 2006., Epilithic Diatoms İndicators Of Water Quality In The Gravatai River, Rio Grande Do Sul, Brazil, Hydrobiology, 246:559. doi:10.1007/s10750-005-9012-3
Saplıoğlu, K., Çimen, M., 2010., Taban Akışı Ayrımı İçin Yeni Bir Yöntem. EJournal of New World Sciences Academy, 5:4.
Sládecek, V.,1973., System of Water Quality from the Biological point of View Archive Hydrobiologia Beiheft Ergebn Limnology, 7:1-218.
Sládecek, V.,1986., Diatoms as Indicators of Organic Pollution. Acta Hydrochimica et Hydrobiologica. 14: 555-566. doi: 10.1002/aheh.19860140519
Snoeıjs, P., 1995., Effects of Salinity on Epiphytic Diatom Communities on Piyalella Littoralis (Phaeophyceae) In Baltic Sea. Ecoscience, 2 (4): 332- 394.
Solak, C.N., Fehér, G., Barlas, M., Pabuçcu, K. 2007., Use of Epilithic Diatoms to Evaluate Water Quality of Akçay Stream (Büyük Menderes River) in Mugla/Turkey. Archiv Für Hydrobiologie Suppl., 161 (3-4), Large Rivers, 17 (3-4): 327-338.
Solak C. N, 2011., The Application of Diatom Indices in the Upper Porsuk Creek Kütahya - Turkey. Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences 11: 31-36. doi: 10.4194/trjfas.2011.0105
Solak C. N., Barınova S., Ács É., Dayıoğlu H., 2012., Diversity and ecology of diatoms from Felent creek (Sakarya river basin), Turkey. Turk J Bot 36: 191-203. doi:10.3906/bot-1102-16
Şahin, B.,2003., Epipelic and Epilithic Algae of Lower Parts of Yanbolu River (Trabzon, Turkey). Turkish Journal Biology 27:107-115.
Tokatlı C., Dayıoğlu H., 2011., Murat Çayı (Kütahya) Epilitik Diyatomeleri. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 25: 1-11.
Tokatlı C., 2012., Sucul Ekosistemlerin İzlenmesinde Bazı Diyatome İndekslerinin Kullanılması: Gürleyik Çayı Örneği (Eskişehir). Dumlupınar Üniv. Fen Bilimleri Enst. Dergisi. 29: 21-28.
Tokatlı, C., Dayıoğlu, H., 2014., Use of Biological Diatom Index to Evaluate the Water Quality of Lotic Ecosystems: A Case Study of Murat Stream (Kütahya, Turkey). 4th International Conference on Environment Science and Engineering, 68: 19-23. doi: 10.7763/IPCBEE.
Van Dam, H., Mertens, A., Sınkeldam, J. 1994., A Coded Checklist and Ecological Indicator Values of Freshwater Diatoms from Netherlands. Neth. J. Aquat. Ecol., 28:117 - 184. doi: 10.1007/BF02334251
Vogel, A., 2004., Diatomeenaufwuchs Auf Historischen Herbarbelegen Als Indikator Der Ehemaligen Wasserqualität Von Fließgewässern. Doktors Der Naturwissenschaften Germany, 200s.
Winter, J. G., Duthie, H. C., 2000., Stream Epilithic, Epipelic And Epiphytic Diatoms: Habitat Fidality And Use In Biomonitoring. Aquatic Ecology, 34:345-353. doi: 10.1023/A:1011461727835
Yaramaz, Ö., 1992., Çevre ve Su Kirliliği, E. Ü. Su Ür. Fak. Ders. Kitabı, Yayın No: 42, E. Ü. Basımevi, Bornova-İZMİR, 121s.
Yıldırım, V., Şen, B., Çetin, A. K., Alp, M. T., 2003., Hazar Gölü'ne Dökülen Kürk Çayı'nın (Elazığ) Epipelik Diyatom Florası. F. Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 15(3): 329-336.
Yıldız, K., Atıcı T., 1996., Ankara Çayı Diyatomları, Gazi Üniversitesi FenEdebiyat Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 6:59-87.