Âşık edebiyatı, İslam öncesi dönemden günümüze kadar geçen süre içerinde bir devamlılık arz eder ve bu bağlamda geleneksel olarak vasıflandırılır. Türk toplum yaşantısıyla özdeşleşen bu edebiyat, aynı çatı altında yaşayan fertlerin duygularının ifadesi, kültürel kodların yaşatılması ve geleceğe aktarılması, ayrıca millet şuurunun oluşması gibi önemli fonksiyonlar üstlenmiştir. Buradan hareketle sınırların ortadan kalkıp kültürel çeşitliliğin azaldığı bir dünyada Âşık edebiyatının usta ellerde yaşatılması kadar, bu edebiyata ilgi duysun veya duymasın bir milletin tüm fertlerine öğretilmesi ve bu konuda kültürel bellekte bir farkındalık oluşturulması büyük önem arz etmektedir. Çalışmamızda ortaöğretim ve yükseköğretim kurumlarında Âşık edebiyatının öğretimi/öğretim yöntemleri üzerinde durduk. Yeni yöntemlerin neler olduğunu, yapısalcı yaklaşıma göre nasıl bir öğretim yöntemi belirlenmesi gerektiğini tespit ettik. Ayrıca mevcut öğretim programlarını ve ders dışı faaliyetleri de gözden geçirerek Âşık edebiyatının Türkiye’deki öğretimini değerlendirdik. Sonuçta bu edebiyatın gereği gibi öğretilmediğini, öğretim programlarında yeterince yer almadığını, uygun öğretim materyalleri hazırlanmadığını belirledik. Bu yüzden Âşık edebiyatının, yeni yöntemlerle toplumun geleceğini inşa edecek olan bireylere benimsetilmesi gerekir