BİR İLETİŞİM ARACI OLARAK ÇOCUK RESMİ VE ÖZELLİKLERİ

Çocuğun kendisini ifade edebildiği yollardan bir tanesi de resimdir. Resim, çocuğu yakından tanımamıza olanak sağlayan projektif bir tekniktir. Çocuklar çizimleri aracılığıyla kendileri hakkında önemli bilgileri sunmaktadırlar. Resimler, çocuğu anlamamıza ve onun bakış açısıyla yaşantısını görmemize izin veren bilimsel veri sunan tekniklerden birisidir. Yaşam deneyimlerinde ve sözcük dağarcıklarındaki sınırlılık nedeniyle kendilerini anlatmakta güçlük çeken çocuk için çizimleri iletişim aracı niteliği taşımaktadır. Çocuğun resimlerinde duygu, düşünce ve davranışları hakkında ipuçlarını görmek mümkündür. Kullanılan renkler, kağıt üstündeki figürler ve kompozisyon uzmanlar için anlamlıdır. Çocuğun spontane (kendiliğinden) ve sansürsüz çizimlerinde gelişim dönemi özellikleri, kişilik, zeka ve yakın çevresi ile ilişkileri hakkında bilgilere ulaşılabilir. Bu makalede iletişim aracı olarak çocuk resimlerinin özgün değerine ve çocukla çalışan uzmanlara sunduğu bilgilere yer verilmiştir.

Child Drawings as a Communication Tool

Drawing is one of the ways in which children can express themselves. Drawing is a projective technique that allows us to get to know the child closely. Children explain important information about themselves through their figures. Drawing is a technique that presents scientific data; help us to understand the children and see the children's life from their perspectives. Figures are means of communication for children who have difficulty in expressing themselves due to the lack of vocabulary and experience in life. Clues to the children's feelings, thoughts and behaviors can be seen in their paintings. The colours used, the figures on the paper, and the composition are significant to the professionals. Information about the children's developmental period, personality, intelligence and relations can be found in the children's spontaneous and uncensored figures. This article explains about the value of children drawings as a means of communication and contains information that children drawings provided the professionals working with children.

___

  • AKMAN, İ. (2014). Okul Öncesi Dönem Çocuğunun Kendini İfade Etmesinde Resmin Önemi. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. ARTUT, K. (2009). Sanat Eğitimi Kuramları ve Yöntemleri. (6. Basım), Ankara: Anı.
  • AYDEMİR, D. (2011). Sanatın Terapötik (tedavi edici) Süreçlerde Rolü ve Çocuk Resimlerini Çözümleme Yöntemlerine Katkısı. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • AYKAÇ, N. (2012). İlköğretim Öğrencilerinin Resimlerinde Öğretmen ve Öğrenme Süreci Algısı. Eğitim ve Bilim, 37 (164), 298-315.
  • BAYRAK UYSAL, H., GÖK, H. N., YÖRÜK, E. & KAYA, E. (2020). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Gözünden Çocuk Hakları. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 4 (2), 63-73.
  • ÇAKIR, B. (2017). DEHB Tanısı Almış Çocukların Aile Resmi Çizimlerinin Algılanan Ebeveyn Tutumları ve Anksiyete Düzeyleri ile İlişkisi. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • DENİZ, L. (2020). Okul öncesi (4-6 yaş grubu) Çocuk Resimlerinde Çevre Algısı ve Çocuk Çevrelerinin Sağlaması Gereken Özellikler. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • ERDAŞ KARTAL, E. & ADA, E. (2020). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Gözünden Geri Dönüşüm.Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 33 (3) ,778-801.
  • ERGÜLEÇ, F., & KİREMİT, R. F. (2019). Tablet Bilgisayarların Okul Öncesi Dönemde Resim Çiziminde Kullanılması.Eğitimde Kuram ve Uygulama, 15(1), 17-36.
  • KIRIŞOĞLU, O. T. (2002). Sanatta Eğitim. Görmek, Öğrenme, Yaratmak. (2.baskı). Ankara: Pegem.
  • KÖŞKER, N. (2019). Okul Öncesi Çocuklarında Doğa Algısı. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (1), 294-308. MALCHIODI, C. A. (2013). Çocukların Resimlerini Anlamak. İstanbul: Nobel.
  • NAZLI, R. S. & ÇAT, A. K. (2021). Çocukların Covıd-19 Algılarının Resme Yansıması. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 36, 221-242. ÖLÇER, S. (2019). 4-7 Yaş Çocuklarının Çizdikleri Resimler ve Bu Resimlere Yönelik Sözel Dışa Vurumları Yoluyla Zihinsel ve Görsel Gerçeklik Durumlarının İncelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23 (1) , 221-252.
  • ÖZSOY, V. (2001). Sanat (Resim) Eğitiminde Bir Nitel Araştırma Yöntemi: Eğitsel Eleştiri. Eğitim ve Bilim, 122, 41-51.
  • SAMURÇAY, N. (2006). Çocuk ve Resim. Artist, 6, 22-27. SAN, İ. (1979). Sanatsal Yaratma, Çocukta Yaratıcılık. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • SAPSAĞLAM, Ö. (2017). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Değer Algılarının Çizdikleri Resimler ve Sözlü Anlatımlarına Göre İncelenmesi: Sorumluluk değeri örneği. Eğitim ve Bilim, 42 (189), 287-303.
  • ŞAHİN, C. (2015). Bireyi Tanıma. Cengiz Şahin. (Ed.) içinde, Bireyi Tanıma Teknikleri. Psikolojik Testler. Test Dışı Teknikler (s. 15-22). Ankara: PegemA.
  • ŞENER, G. (2018). Şema Öncesi Dönem Çocuklarının (4-7 yaş) Okul Temalı Resimlerine İlişkin Yorumlamalar. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 31-42.
  • USTA, S. & TEZEL ŞAHİN, F. (2016). Çocuk Resimlerinde Spor. International Journal of Science Culture and Sport, 4 (1), 214-227.
  • ÜSTÜNDAĞ, A. (2020). Çocuk Resimlerinden “Çocuk Hakları”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 20 (46), 11-32. DOI: 10.21560/spcd.v20i54504.481717
  • ÜSTÜNDAĞ, A. (2022). Okul Çağındaki Çocukların COVID-19 Hakkındaki Düşüncelerinin Resimle İfade Edilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(4), 1484-1499.
  • YALÇIN, M. & ERGİNER, A. (2014). İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Okul Müdürü Algılarına İlişkin Yaptıkları Çizimler. Eğitim ve Bilim, 39 (171), 270-285.
  • YAZICI, E. & YAMAN BAYDAR, I. (2015). 60-72 Aylık Çocukların Çocuk Haklarına İlişkin Algılarının Resim Yoluyla İncelenmesi. ACED Uluslararası Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 7, 1-19.
  • YAVUZER, H. (2016). Resimleriyle Çocuk: Resimleriyle Çocuğu Tanıma. (20. Baskı). İstanbul: Remzi
  • YAVUZER, H. (2017). Çocuk ve Resim. Çocuğu Tanımak ve Anlamak. İstanbul: Remzi.
  • YILDIZ, S. A. (2012). İlköğretim Birinci Kademe Öğrencilerinde Okul Kavramına İlişkin Nitel Bir Analiz. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 609-626.
  • YURTAL, F. & ARTUT, K. (2007). Çocukların Şiddeti Algılama Biçimlerinin Çizdikleri Resimlerine Yansımaları. Ergin Erginer (Ed) içinde, 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Tam Metinler. Ankara: Detay.
  • YÜKSEK USTA, S. & GÖKCAN, H. N. (2020). Çocukların ve Annelerinin Gözünden Covid-19. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6 (2), 187-206.