Türk yönetim geleneğinde hesap verebilirlik mekanizması şeklinde faaliyet gösteren Divan-ı Mezalim, Selçuklu Devleti'nde "yönetim karşısında zulme uğradığını düşünenlerin başvurdukları" bir kurum olarak işlev yürütmüştür. Osmanlı Devleti'nde divan-ı hümayun, şeyhülislamlık ve kadılık kurumu; halkın yönetim/yöneticilerden kaynaklanan sorunların iletildiği hesap verebilirlik mekanizmaları olarak faaliyet yürütmüşlerdir. Günümüz Türkiye’sinde ise Kamu Denetçiliği Kurumu, devletle-vatandaş arasında bir köprü işlevi görmesi amacıyla oluşturulmuştur. Bu bağlamda, çalışmanın temel amacı Türk yönetim geleneğinde hesap verebilirlik mekanizmalarının ele alınıp, Divan-ı Mezalim kurumunun işleyiş ve etkilerini irdelemektir. Kamu Denetçiliği Kurumu'nun kuruluş, örgütlenmesi ve işleyişinin ele alınması, sonuçta iki mekanizmanın mukayese edilmesi çalışmanın diğer amaçlarıdır. Bu amaçlar çerçevesinde hazırlanan çalışmada, betimleyici analiz yöntemi, tarihsel yöntem ve karşılaştırmalı yöntemden yararlanılmıştır.