SPOR EĞİTİMİ KURUMLARINDA GÖREV YAPAN AKADEMİK PERSONELİN UZAKTAN EĞİTİME YÖNELİK GÖRÜŞLERİ: NİTEL BİR ÇALIŞMA

Bu araştırmada, nitel yöntem uygulanarak, yükseköğretim düzeyinde spor eğitimi veren kurumlarda görev yapan akademik personelin uzaktan eğitime yönelik görüşleri ortaya konulmuştur. Araştırma için veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan bir görüşme formuyla elde edilmiştir. Bu kapsamda görüşme formunda 6 yarı yapılandırılmış soruya yer verilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde bilgisayar destekli nitel veri analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak, akademik personelin uzaktan eğitime yönelik görüşlerine göre spor eğitim kurumlarında gerekli donanım ve alt yapının sağlanmasının yanında, uzaktan eğitimle ilgili detaylı bir eğitim verilmesi gereği ortaya çıkmıştır. Çünkü, teknolojinin tüm hızıyla geliştiği günümüzde üniversitelerdeki spor eğitimi kurumlarının, daha esnek ve hızlı olabilmesi ve sürekli yeni beceriler kazanabilmesi için uzaktan eğitime entegre olmalı ve etkin bir şekilde kullanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Uzaktan Eğitim, Spor Eğitimi, Yükseköğretim, Akademik Personel

PDF

___

Akkoyunlu, B. (2002). Öğretmenlerin internet kullanımı ve bu konudaki öğretmen görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-8.
Alkan, C. (1987). Açık öğretim: uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No.137.
Ali, A., Ramay M., Shahzad M. (2011). Key factors for determining student satisfaction in distance learning courses: A study of Allama Iqbal Open Universıty (AUOU) Islamabad, Pakistan, Turkish Online Journal of Distance Education, 12(2), 114-127.
Aydın, İ.E. (2012). Relationship between affective learning, instructor attractiveness and instructor evaluation in videoconference-based distance education courses. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 11(4), 247-252.
Becker, H.J., Ravitz, J. (1999). The ınfluence of computer and ınternet use on teachers pedagogical practices and perceptions. Journal of Research on Computing in Education, 31(4), 356-384.
Berge, Z. (2002). Active, interactive, and reflective e-learning. Quarterly Review of Distance Education, 3(2), 181-190.
Berk, A. (2004). Uzaktan eğitim yaklaşımı. ÖYP-YUUP Uzaktan Eğitim Çalıştayı, Mersin: Mersin Üniversitesi.
Chen, G.D., Ou, K.L., Liu, C.C., Liu, B.J. (2001). Intervention and strategy analysis for web group-learning, Journal of Computer Assisted Learning, 17, 58-71.
Jin, SH. (2005). Analyzing student-student and student-instructor interaction through multiple communication tools in web-based learning, International Journal of Instructional Media, 32(1), 59-67.
Kaya, Z., Önder, H. (2002). İnternet yoluyla öğretimde ergonomi. Türk Online Eğitim Teknolojileri Dergisi, 8, 1303-6521.
Kaya, Z. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Kılınç, M. (2015). Uzaktan eğitim uygulamalarının etkililiği üzerine bir araştırma. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook (2nd Edition). Calif.: SAGE Publications.
Morgan, C. (1993). Psikolojiye giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Psikoloji Bölümü Yayınları.
Mutlu, M.E., Yılmaz, R., Öztürk, C., Özöğüt, Ö. (2000). Dünyanın en büyük on açık üniversitesinde internete dayalı eğitim uygulamaları. Ankara: BTIE’ 2000 Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Sempozyumu.
Ojo, D.O., Olakuluhin, F.K. (2006). Attitudes and perceptions of students to open and distance learning in Nigeria. International Review of Research in Open and Distance Learning, 7(1), 1-10.
Öğüt, H., Altun, A.A., Sulak, S.A., Koçer, H.E. (2004). Bilgisayar destekli, internet erişimimli interaktif eğitim CD’si ile E-eğitim, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 67-74.
Öztürk, M.F., Talas, M. (2015). Sosyal medya ve eğitim etkileşimi. Zeitschriftfür die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 7(1), 101-120.
Schrum, L., Berenfeld, B. (1997). Teaching and learning in the information age: a guide to educational telecommunications. Allyn and Bacon. MA, USA.
Swan, K. (2002). Building learning communities in online courses: the importance of interaction. Education, Communication & Information, 2(1), 23-49.
Şakar, A.N. (1997). Anadolu üniversitesi uzaktan öğretimde bilgi sistemi-bir model önerisi. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, 554.
Ural, O. (2007). Attidues of graduate students toward dıitance education, educational technologies and independent learning, Turkish Online Journal of Distance Education, 8(4), 34-43.
Uşun, S. (2006). Uzaktan eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 1. Basım, 11-21.
Webster, F. (2001). Theories of the information. 2. Basım, Routledge, 30.
Yıldırım, A., Şimşek H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 6. Baskı.
Yılmaz, B. (2010). Türkiye’nin bilgi toplumu politikasında kütüphane kurumuna yaklaşım. Bilgi Dünyası, 11(2), 263-289.
Yıldız, E. (2011). Web tabanlı senkron derslerin öğretmen adaylarının uzaktan eğitime karşı tutumları ve senkron teknolojileri kabulleri üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.