BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİ İLE DİĞER BRANŞ ÖĞRETMENLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ VE ÖZ YETERLİLİKERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmada öğretmenlerin iletişim becerileri ile genel öz yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi ve beden eğitimi ve diğer branş öğretmenlerinin değişkenlere yönelik görüşlerinin farklılaşma durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini 306 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “İletişim Becerileri Ölçeği-Yetişkin Formu” ve “Genel Öz yeterlilik Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Değişkenlere ilişkin betimsel istatistiklerde aritmetik ortalama ve standart sapma değerlerinden, gruplar arasındaki farklılaşmayı belirlemede bağımsız örneklemler t-Testinden faydalanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için korelasyon analizi, bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkeni ne düzeyde yordadığını belirlemek için de adımsal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin iletişim becerileri ve genel öz yeterlilik düzeylerinin yüksek olduğu, düzey bakımından ise beden eğitimi ve diğer branş öğretmenleri arasında anlamlı bir farklılaşmanın bulunmadığı tespit edilmiştir. Araştırmanın bir diğer sonucu olarak iletişim becerileri ölçeğinin tüm alt boyutları ile genel öz yeterlilik arasında pozitif ve orta düzeyde ilişki bulunduğu belirlenmiştir. Ayrıca iletişim becerileri ölçeğinin sadece “temel beceriler ve kendini ifade etme”, “etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim” ve “iletişim ilkelerine uyma” boyutlarının genel öz yeterlilik üzerinde anlamlı yordayıcılar olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Genel öz yeterliliği yordama gücü en yüksek değişkenin, temel beceriler ve kendini ifade etme değişkeni olduğu, etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim ile iletişim ilkelerine uyma değişkenlerinin yordayıcılıklarının ise düşük düzeylerde olduğu tespit edilmiştir. Sonuçlar, öğretmenlerin temel beceriler ve kendini ifade etme, etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim ve iletişim ilkelerine uyma becerileri arttıkça genel öz yeterlilik algılarının artabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Beden Eğitimi, Öğretmenler, İletişim Becerileri, Öz Yeterlilik

EXAMINATION OF COMMUNICATION SKILLS AND SELF-EFFICIENCY OF PHYSICAL EDUCATION TEACHERS WITH OTHER BRANCH TEACHERS

This study aimed to examine the relationships between teachers' communication skills and their general self-efficacy levels and to determine the differentiation status of physical education and other branch teachers' views on variables. The sample of the study, which was carried out with correlational survey model, consisted of 306 teachers. The data of the study were obtained by using “Communication Skills Scale-Adult Form” and “General Self-Efficacy Scale”. The arithmetic mean and standard deviation values were used in descriptive statistics regarding the variables, and the independent samples t-Test was used to determine the differentiation between groups. Correlation analysis was used to determine the relationship between the variables, and stepwise regression analysis was used to determine to what extent the independent variables predicted the dependent variable. As a result of the research, it was determined that teachers' communication skills and general self-efficacy levels were high, and there was no significant difference between physical education and other branch teachers in terms of level. As another result of the study, it was determined that there was a positive and moderate relationship between all sub-dimensions of the communication skills scale and general self-efficacy. In addition, it was concluded that only the "basic skills and self-expression", "active listening and non-verbal communication" and "compliance with communication principles" dimensions of the communication skills scale were significant predictors of general self-efficacy. It was determined that the variables with the highest predictive power of general self-efficacy were basic skills and self-expression, while the variables of active listening, non-verbal communication and compliance with communication principles were found to be at low levels. The results show that general self-efficacy perceptions may increase as teachers' basic skills and skills of self-expression, active listening, and non-verbal communication and adherence to communication principles increase.

Keywords:

Physical Education, Teachers, Communication skills, Self-sufficiency,

PDF

___

Aşkar P., Umay A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21).
Bandura, A. (2010). Self-efficacy The Corsini encyclopedia of psychology, John Wiley & Sons, Inc, 1-3.
Bulut R.C. (2019). Ortaokulda Görev Yapan Öğretmenlerı̇n İletı̇şı̇m Becerı̇lerı̇ ı̇le Örgütsel Sı̇nı̇zm Düzeylerı̇ Arasindakı̇ İlı̇şkı̇. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Cemaloğlu, N., Arslangilay, A. S., Üstündağ, M. T., Bilasa, P. (2019). Meslek lisesi öğretmenlerinin 21. Yüzyıl becerileri özyeterlik algıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 845-874.
Cüceloğlu D. (1994). Yenden insan insana. Remzi Kitap Evi. İstanbul.
Cüceloğlu D. (2002). İletişim Donanımları. Remzi Kitap Evi. İstanbul.
Dinçer, Ö., Karakaş, F., Küçük, H., & Bayram, L. (2014). An evaluation of the communication skills and empathic tendencies of students attending police vocational school of higher education. International Journal of Sport Culture and Science, 2(Special Issue 1), 11-21.
Dökmen, Ü. (2004). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık ve Matbaa Sanayi Ticaret A.Ş.
Gilligan, T., Coyle, N., Frankel, R. M., Berry, D. L., Bohlke, K., Epstein, R. M. & Nguyen, L. H. (2018). Patient-clinician communication: American Society of Clinical Oncology consensus guideline. Obstetrical & Gynecological Survey, 73(2), 96-97. https://doi.org/10.1097/01.ogx.0000530053.40106.9b.
Güler, Y., & Tuncel, F. (2022). Beden eğı̇tı̇mı̇ ve spor öğretmen adaylarının 21. Yüzyıl becerı̇lerı̇ öz-yeterlı̇k algıları. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(1), 70-81.
Gürültü, E., Aslan, M., Bülent, A. L. C. I. (2019). Ortaöğretim öğretmenlerinin 21. yüzyıl becerileri kullanım yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(4), 780-798.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Koca, M. (2014). Din Görevlilerinin İletişim Becerileri Konusunda Cami Cemaatinin Algıları ve Beklentileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Korkut Owen, F., & Demirbaş Çelik, N. (2018). Yetişkinlerin cinsiyetlerine, yaşlarına ve kişilik özelliklerine göre iletişim becerilerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 15(4), 2305-2321. doi:10.14687/jhs.v15i4.5394.
Küçük, H., Ceylan, L. (2022). Futbolcuların iletişim becerilerinin karşılaştırılması. Beden Eğitimi Spor Sağlık ve Efor Dergisi. 1(2),62-68.
Şanlı S. (2014). Polis Akademisi Öğrencilerinin Genel Öz Yeterlik İnançları Ve Sporda Güdülenme Kaynaklarının İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 172-183.
Yanık, M. (2015). Spor türü ve diğer bazı değişkenlerin beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerine etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 12(2), 1366-1376.
Yaşın, İ., & Çolakoğlu, F. F. (2022). Beden eğitimi öğretmenlerinin kişilerarası öz-yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Sporda Güncel Araştırmalar. Gece Kitaplığı.
Yıldırım, F., & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel özyeterlilik ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
Yüksel-Şahin, F. (2008). Communication skill levels in Turkish prospective teachers. Social Behavior and Personality: An International Journal, 36(9), 1283-1294. https://doi.org/10.2224/sbp.2008.36.9.1283.