Kamil ERDEM, Atakan ÇAĞLAYAN, Nurper ÖZBAR

Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde Öğrenim Gören Öğrencilerin İletişim Becerilerinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim gören öğrencilerin iletişim becerilerinin incelenmesidir.Araştırmada öğrencilerin iletişim becerilerinin belirlenmesi için anket yöntemi kullanılmıştır. Anket formu araştırmacı tarafından yüz yüze görüşülerek uygulanmıştır. Öğrencilerin iletişim becerilerini belirlemek amacıyla kullanılan anket formu Korkut (1997) tarafından geliştirilen ‘’İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ)’’dir. Kullanılan anket 25 sorudan oluşan 5’li liket tipi ölçektir. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.87, ölçüt geçerliği katsayısı da 0.84 olarak hesaplanmıştır. Verilerin analizinde ve bulguların oluşturulup tablo halinde sunulmasında Statistical Package fort he Social Sciences (21.0 versiyon) istatistik paket programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin frekans ve yüzde değerleri hesaplanmıştır. Bu çalışmanın evrenini Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi öğrencileri oluştururken, örneklemini ise; Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılan öğrenciler oluşturmaktadır. Sonuç olarak araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda araştırmaya katılan öğrencilerin iletişim beceri algıları incelenmiş ve anlamlı farklılıklara rastlanmamıştır (p>0,05). Ancak, öğrencilerin yaşadıkları yer değişkeninde p<0,05 düzeyinde anlamlı bir farklılığa rastlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim Becerileri, Algı, Dinleme, Düşünce, Yargı, İfade Etme, Empati

Examination of Communication Abilities of Students Studying at Duzce University Faculty of Sport Sciences

The aim of this study is examination of communication abilities of students who study at Düzce University Faculty of Sport Sciences.Survey method was used to determine the communication abilities of students in this study. Questionnaire were applied by researcher by interviewing face to face. The questionnaire used to determine the communication abilities of students is “Scale for Evaluating the Communication Abilities (SECA)”, developed by Korkut (1997). Questionnaire used is a 5 point likert scale which consists of 25 questions. Cronbach Alpha coefficient and criterion validity coefficient of the scale is calculated as 0.87 and 0.84, respectively. Statistical Package for the Social Sciences (version 21.0) statistic package program was used for analysis of the data and creation and tabular presentation of the findings. Frequency and percent values of the obtained data were calculated. While Düzce University Faculty of Sport Sciences constitues the universe, students who study at Düzce University Faculty of Sport Sciences and participated voluntarily constitute the sample of this study. As a result, in accordance with the findings obtained in the study, perceptions of communication ability, in terms of different variables, of partaking students were examined and no significant differences were discovered (p>0,05). But, at p<0,05 value a significant difference was discovered in the variable of where students live.

Keywords:

Communication Abilities, Perception, Listening, Consideration, Judgement, Expressing, Empathy,

PDF

___

Barker, L. L. (1990). Communication. Fifth Edition. USA. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs.
Bingöl, G. ve Demir, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4),152-159
Caputo, J. S., Hazel, H. Z. ve McMahon, C. (1994). Interpersonal Communication. Competency Through Critical Thinking. USA. Allyn and Bacon.
Cüceloğlu, D. (1996) İnsan ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. (6. baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
Cüceloğlu, D. (2000). İnsan ve Davranışı. İstanbul, Remzi Kitabevi.
Cüceloğlu, D. (2001). İçimizdeki Çocuk. İstanbul: Remzi Yayınevi.
Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt. 19, No. 2. 567-576.
De Vito, J. (1985). Human Communication. New York. Harper & Row, Publishers.
Erözkan, A. (2007). Bilimsel Araştırmalarda Yöntemler. Durmuş Ekiz (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemler (ss.99-123). İstanbul: Lisans.
Emre, B., Demirel, N., Göksel, A.G., Ekici, S. ve Katkat, D. (2013). Spor Yöneticiliği Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(15): 89-101.
Göksel, A.G., Caz, Ç., Yazıcı, Ö.F. ve Pala, A. (2016). Spor Lisesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(44): 1440-1445. 15(15): 89-101.
Göksel, A.G., Pala, A. ve Caz, Ç. (2016). Futbol Hakemlerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Tercihleri İle İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Hakemli İletişim Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. 11: 15-28.
Görmüş, A. Ş., Aydın, S. ve Ergin, G. (2013). İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XV (1), 109-128.
Gülbahçe, Ö. (2010). K.K. Eğitim Fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (2),12-22.
Hökelekli, H. (2006). Günümüz İletişim Teknikleri ve Dini İletişim. Hayrullah Köken (Der.), Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik (ss. 205-232). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Kadakal-Dölek, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Koca, M. (2014). Din Görevlilerinin İletişim Becerileri Konusunda Cami Cemaatinin Algıları ve Beklentileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kocayörük, E. (2011). Etkili İletişim Becerileri. İstanbul: Kriter Yayınevi.
Korkut F. Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri, Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir, (1997).
Köylü, M. (2003). Psiko-Sosyal Açıdan Dini İletişim. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
Özcan A. (2006) Hemşire-Hasta İlişkisi ve İletişim, Sistem Ofset Basım, Ankara
Pehlivan, K.B. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17-23.
Sayers, F., Bingaman, C. E., Graham, R., Wheeler, M. (1993). Yöneticilikte İletişim. İstanbul. Rota Yayın Yapım Tanıtım.
Şimşek, E. (2013). Hayat Boyu Öğrenme, İdealler ve Gerçekler (Camilerde Kur'an Öğretimi Programı Erzurum Örneği). Ankara: Akasya Yayınları. Tepeköylü, Ö., S
Tiryaki, S., Erdil, G., Açar, M., Emlek, Y., (1991), "Sporcu ve Sporcu Olmayan Gençlerin Kişilik özellikleri" Spor Hekim liği Dergisi, Cilt 26, Sayı:1, Mart, İzmir: Ege Üniversitesi, s.19-22.
Tutar H (2003,) Örgütlerde İletişim, Seçkin Yayıncılık, İstanbul.
Türkel, Ç., ‘‘İlköğretim Öğrencilerinin Sportif Faaliyetlere Katılım Düzeyi İle Sosyal Uyum ve İletişim Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi’’. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi SBE, 2010.
Üstünel, G. (2011). Etkili İletişim Becerileri ve Beden Dili, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Zıllıoğlu, M. ve Yüksel, H. (1994). İletişim Bilgisi. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi, Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.