ENGELLİ BİREYLERİN FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILIMLARININ ÖNÜNDEKİ ENGELLER.

Bu çalışmanın amacı engelli bireylerin fiziksel The aim of this study was to determine perceived aktiviteye katılımları önündeki engelleri belirlemektir. Çalışmanın örneklemini Ankara ilinde görme, işitme ve ortopedik engelli spor klüpleri ve derneklerinde bulunan ve küme rastlantı yöntemiyle seçilen 18 yaş üstü görme (Kadın=7, Erkek, 21), işitme (Kadın=7, Erkek=21) ve ortopedik engelli (Erkek=14) bireyler oluşturmuştur (N=70). Araştırmada grupların ya da bireylerin içinde bulundukları sosyal ortamları ve etkileşimleri daha derinlemesine tanımak ve anlamak amacıyla nitel araştırma yöntemi tercih edilmiştir. Veriler 6–8 kişiden oluşan odak grup görüşmeleri yolu ile toplanmıştır. Odak gruplarla yapılan görüşmelerde yarı yapılandırılmış soru formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi focus group interviews took approximately 60 yönteminden faydalanılmıştır. Yapılan veri analizleri minutes. Semi structured question form was sonucunda (1) Çevresel Etkenler ve (2) Bireysel Etkenler olmak üzere iki ana tema ortaya çıkmıştır. Çevresel etkenler ana teması altında sosyal etkenler ve fiziki etkenler alt temaları, bireysel etkenler ana teması altında ekonomik etkenler, engel durumu ve psikolojik etkenler alt temaları ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, engelli bireyler fiziksel aktiviteye katılımda çevresel ve bireysel olarak bir çok engelle karşılaşmaktadırlar. Bu engellerin kaldırılmasında devlet kanalları, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, engelli spor managements, non govermental organizations, federasyonları ve medyaya çeşitli sorumluluklar disabled sport federations and mass media should düşmektedir

Anahtar Kelimeler:

Engelli bireyler, Fiziksel aktivite, Engel

ENGELLİ BİREYLERİN FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILIMLARININ ÖNÜNDEKİ ENGELLER.

participation barriers to physical activity among individuals with disabilities. The sample of this study was selected randomly and constituted from visually impaired, hearing loss and orthopedic sports clubs and associations. Participants were visually (Women=7, Men=21), hearing (Women=7, Men=21) and orthopedic impaired (Men=14) individuals (N=70) and older than 18 years old. Qualitative research method was used to understand and identify individuals’ social contexts and interactions. In this respect, focus group interviews were used to collect the data. Each focus groups consisted of 6-8 persons and sonucunda (1) Çevresel Etkenler ve (2) Bireysel Etkenler olmak üzere iki ana tema ortaya çıkmıştır. Çevresel etkenler ana teması altında sosyal etkenler ve fiziki etkenler alt temaları, bireysel etkenler ana teması altında ekonomik etkenler, engel durumu ve psikolojik etkenler alt temaları ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, engelli bireyler fiziksel aktiviteye katılımda çevresel ve bireysel olarak bir çok engelle karşılaşmaktadırlar. Bu engellerin kaldırılmasında devlet kanalları, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, engelli spor managements, non govermental organizations, federasyonları ve medyaya çeşitli sorumluluklar disabled sport federations and mass media should düşmektedir.take responsibility to eliminate the barriers to physical activity among individuals with disabilities

Keywords:

Individuals with disabilities, Physical activity, Barrier,

PDF

___

Gürsel F, Koruç Z. (2004). Hedef belirlenen engelli olan ve olmayan öğrencilerde antrenmanın performans ve duygusal durumlar üzerine etkisi. Spor Bilimleri Dergisi, 15 (3), 137-154.
Gürsel F, Koruç Z. (2005). Eğitilebilir zihinsel engelli bireylerde kısa ve uzun erimli hedeflerin performans üzerine etkisi. Spor Bilimleri Dergisi, 16 (1), 30 -38.
Güven Karahan B, Esatbeyoğlu F. (2009). 17.International Symposium of Adapted Physical Activity: The Socialization Process of Goalball Players in Turkey. Gävle: Sweden. Proceeding Book, 168.
Güven Karahan B, Akcan F, Esatbeyoğlu, F. (2009). Fiziksel Aktivite, Beslenme ve Sağlık Kongresi: Engelli sporcuların sosyalizasyon süreci: Türkiye’de tekerlekli sandalye basketbolu ve goalball örneği. Ankara: Baskent Universitesi. 1.Fiziksel Aktivite, Beslenme ve Sağlık Kongresi Bildiri Kitabı, 50.
Güven Karahan B, Esatbeyoglu F, Kuru E. (2010). 15. Annual Congress of the European College of Sport Science: Pyhsical Education Course Experiences of Students with Visually Impaired. Antalya: Türkiye. Proceeding Book, 492.
Heler T, Hsieh K, Rimmer J. (2002).Barriers and supports for exercise participation among adults with down syndrome. Journal of Gerontological Social Work, 38 (1-2), 161-178.
İlhan L. (2008). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315–324.
İlhan L. (2009). Zihinsel engelli çocuğu olan anne- babaların çocuklarının özel eğitimleri sürecinde beden eğitimi ve spor etkinliklerine yaklaşımlarının değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3 (1), 38-48.
Kirchner CE, Gerber EG, Smith BC. (2008). Designed to deter: community barriers to physical activity for people with visual or motor impairments. American Journal for Preventive Medicine, 34 (4), 349- 352.
Nixon II HL. (2009). Constructing diverse sports opportunities for people with disabilities. Journal of Sport and Social Issues, 31 (4) , 417- 433.
Özer D.(2001). Engelliler için Beden Eğitimi ve Spor. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Philips M, Flemming N, Tsintzas K. (2009). An exploratory study of physical activity and perceived barriers to exercise in ambulant people with neuromuscular disease compared with unaffected controls. Clinical Rehabilitation, 23, 746- 755.
Ravesloot C. (2009). Chancing stage of readiness for physical activity in medicine beneficiars with physical impairtments. Health Promotion Practice, 10 (1) , 49- 57.
Rimmer JH, Rubin SS, Braddock D. (2000). Barriers to exercise in African American women with physical disabilities. Archieves of Physical Medicine and Rehabilitation, 81 (2) , 182-188.
Rimmer JH, Riley B, Wang E, Rauworth A, Jurkowski, J. (2004). Physical activity participation among persons with disabilities. American Journal of Preventive Medicine, 26 (5), 419-425.
Rimmer JH, Rowland JL. (2007). Health promotion for people with disabilities: Implications for empowering the person and promoting disability- friendly enviroments. American Journal of Lifestyle Medicine, 2 (5), 409-420.
Rimmer JH, Rowland JL. (2008). Physical activity for youth with disabilities: a critical need in an underserved population. Developmental Neurorehabilitation, 11 (2), 141-148.
Rimmer JH, Rauworth A, Wang E, Heckerling PS, Gerber BS. (2009). A randomized controlled trial to increase physical activity and reduce obesity in a predominantly African American group of women with mobility disabilities and severe obesity. Preventive Medicine, 48 (5), 473- 479.
Savucu Y, Biçer SY. (2009). Zihinsel engellilerde
fiziksel aktivitelerin önemi. Türkiye Klinikleri Journal of Sports Science, 1 (2), 117-22.
Savucu Y, Sirmen B, İnal S, Karahan İ, Erdemir İ. (2006). Zihinsel engelli bireylerde basketbol antrenmanının fiziksel uygunluk üzerine etkilerinin belirlenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 20 (2) , 105–113.
Spivock M, Gauvin L, Brouder JM. (2007). Neighborhood- level active living buoys for individuals with physical disabilities. American Journal for Preventive Medicine, 32 (3), 224- 230.
Spivock M, Gauvin L, Riva M, Brodeur JM. (2008). Promoting active living among people with physical disabilities. American Journal for Preventive Medicine, 34 (4), 291- 298.
Vanner EA, Block P, Christodoulou CC, Horowitz BP, Krupp LB. (2008). Pilot study exploring quality of life and barriers to leisure- time physical activity in persons with moderate to severe multiple sclerosis. Disability and Health Journal, 1(1) , 58–65.
Yıldırım A, Şimşek H. (2005). Sosyal bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık San. Tic. A.Ş.:Ankara.
Yıldız E, Gürsel F. (2008). İşitme engeli olan çocuklarda hareket eğitim modeli ile değiştirme hareketlerinin işlenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 19(2), 111–124.