Spor Bilimleri Fakülteleri Antrenörlük Öğrencilerinin Otantik Liderliklerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ve Duyarlı Sevgi Becerileri Açısından İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakülteleri Antrenörlük Lisans öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile duyarlı sevgi becerilerinin otantik liderlik davranışlarını yordayıp yordamadığının incelenmesidir. İlişkisel tarama modeli ile gerçekleştirilen araştırmanın evrenini, ulaşılabilir Spor Bilimleri Fakülteleri Antrenörlük Bölümleri Lisans öğrencisi 354 gönüllü katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmanın değişkenlerinin analizinde Otantik Liderlik Ölçeği (Walumbwa ve ark., 2008), Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği (Diker Coşkun, 2009) ve Duyarlı Sevgi Ölçeği (Sprecher ve Fehr, 2005) kullanılmıştır. İstatistiki analizler için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 (Kaysville, Utah, USA) programından yararlanılmış, veriler değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların (ortalama, standart sapma, en düşük-en yüksek değer, ortanca, frekans, oran) yanı sıra normal dağılım göstermeyen nicel verilerin iki grup karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ölçekler arası ilişkilerin değerlendirilmesinde Spearman korelasyon analizi, çok değişkenli analizlerin değerlendirilmesinde Lineer Regresyon Analizi’nden yararlanılmıştır. Araştırmada anlamlılık düzeyi 0.05 ve 0.01 olarak alınmıştır. Ölçekler arası ilişkilerin “Korelasyon Analizi” ile incelenmesi sonucunda, Otantik Liderlik Ölçeği toplam puanı ile Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği toplam puanı arasında %25,7 düzeyinde (r:0,257; p=0,001; p<0.01), Otantik Liderlik Ölçeği toplam puanı ile Duyarlı Sevgi Ölçeği toplam puanı arasında %28,3 düzeyinde (r:0,283; p=0,001; p<0.01) ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri toplam puanı ile Duyarlı Sevgi Ölçeği toplam puanı arasında %29,8 düzeyinde (r:0,298; p=0,001; p<0.01) pozitif yönlü istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Yapılan regresyon analizlerinde, otantik liderlik düzeyi toplam puanı üzerine Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeğinin motivasyon ve öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk alt boyut puanları ve Duyarlı Sevgi Ölçeği toplam puanının etkileri anlamlı bulunmuştur, farklı bir deyişle Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği alt boyutları olan “motivasyon” ve “öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk” ile duyarlı sevgi toplam puanının otantik liderlik düzeyinin yordayıcısı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Spor ve Egzersiz Psikolojisi, Antrenörlük, Otantik Liderlik, Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri, Duyarlı Sevgi

Investigation of Authentic Leadership in Terms of Lifelong Learning Tendency and Compassionate Love Skills of Coaching Students of Faculty of Sports Sciences

The aim of this research is to analyse the effects of lifelong learning tendencies and compassionate love skills on authentic leaderhips of coaching students of the Faculty of Sports Sciences. The participants of the study were 354 (118 women, 236 men) volunteers in reacheable area. The research was designed according to the relational screening model. By collecting the relevant data, Authentic Leadership Questionnaire (Walumbwa et all., 2008), Lifelong Learning Tendency Scale (Diker Coşkun, 2009) and Compassionate Love Scale (Sprecher and Fehr, 2005) were used for the analysis of variables of the research. For statistical analyses NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 (Kaysville, Utah, USA) was used. The findings were analyzed through descriptive statistical methods (average, standard deviation, median, frequency, percentage, minimum, maximum, ratio) and besides, Mann Whithney U was used for comparing of two groups which were non-normally distributed quantitative data and Spearman Correlation Analysis was used in determining the interscale relationships. Additionally, Linear Regression Analysis was used in evaluating the multivariate analysis of determining the effect of the Lifelong Learning Tendencies and Compassionate Love Levels on the Authentic Leadership Levels of the Sports Coaching Students studying in Faculty of Sport Sciences. Significance level in the study was taken as 0.05 and 0.01. As a result of the examination of the relationship between the Authentic Leadership, Lifelong Learning Tendency and Copmpassionate Love Levels with Correlation Analysis a meaningful relationship has been emerged between Authentic Leadership and Lifelong Learning Tendency Scores on %25,7 (r:0.257; p=0.001; p<0.01), between Authentic Leadership and Compassionate Love Scores on %28,3 (r:0.283; p=0.001; p<0.01), and between Lifelong Learning Tendency and Compassionate Love Scores on %29,8 (r:0.298; p=0.001; p<0.01). Finally, in order to examine the Effects of the Lifelong Learning Tendency and Compassionate Love Levels on the Authentic Leadership Regression Analyses was performed. It was concluded that Authentic Leadership Level is affected from the subscales “motivation” and “deficiency on regulation of learning” of Lifelong Learning Tendency Scale and Compassionate Love Level, in other words the subscales “motivation” and “deficiency on regulation of learning” of Lifelong Learning Tendency Scale and Compassionate Love are the predictors of Authentic Leadership.

Keywords:

Exercise and sports psychology, sports coaching, authentic leadership, lifelong learning tendency, compassionate love,

PDF

___

Akdeniz, S., ve Deniz, M. E. (2016). Merhamet Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 4(1), 50-61.
Akın, A., ve Eker, H. (2012). Duyarlı Sevgi Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 75-85.
Akkuş, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 PISA sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Antikainen, A. (2001). Is life learning becoming a reality? The case of Finland from a comparative perspective. European Journal of Education, 36(3), 379-394.
Avolio, B. J., & Gardner, W. L. (2005). Authentic leadership development: Getting to the root of positive forms of leadership. The leadership quarterly, 16(3), 315-338.
Avolio, B. J., Walumbwa, F. O., & Weber, T. J. (2009). Leadership: Current theories, research, and future directions. Annual review of psychology, 60, 421-449.
Batson, C.D., & Oleson K. C. (1991). Current Status of the Empathy-Altruism Hypothesis. In M. S. Clark (Ed.) Rewiew of Personality and Social Psychology (pp. 62-85). Newbury Park, CA: Sage.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün E., Karadeniz, Ş., ve Demirel F. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 19. Basım. Ankara: Pegem Akademi, s. 23, 195.
Clapp-Smith, R., Vogelgesang, G. R., & Avey, J. B. (2009). Authentic leadership and positive psychological capital: The mediating role of trust at the group level of analysis. Journal of Leadership & Organizational Studies, 15(3), 227-240.
Cropley, A.J., & Dave, R.H. (1978). Lifelong education and the training of teachers. Oxford: Pergamon Press.
Diker Coşkun, Y., (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Doğan, O. (2015). Spor psikolojisi. 3. Basım. Ankara: Detay Yayıncılık, s. 173, 176-177.
Donuk, B. (2007). Liderlik ve spor. İstanbul: Ötüken Neşriyat, s. 145.
Eker, H., (2011). Üniversite öğrencilerinin öz-duyarlık ve duyarlı sevgi düzeylerinin ebeveyn tutumları açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Erçil Y. (2012). Yeni dünya ve liderlik paradigması. içinde A. Tabak, H. Şeşen, T. Türköz (Eds). Liderlikte Güncel Yaklaşımlar ve Uygulamada Kullanılabilecek Ölçekler (ss. 75-91.) Ankara: Detay Yayıncılık.
Fehr, B., Sprecher S., & Underwood L. G. (2009). The Science of Compassionate Love. Theory, Research and Applications. UK: Blackwell Publishing. p. 4.
Gardner, W. L., Avolio, B. J., Luthans, F., May, D. R., & Walumbwa, F. (2005). Can you see the real me? a self-based model of authentic leader and follower development. The Leadership Quarterly, 16(3):343-372.
George, B. (2003). Authentic leadership: Rediscovering the secrets to creating lasting value. San Fransisko, CA: Jossay-Bass A Wiley Imprint, John Wiley & Sons, Inc.. pp. 11-12.
Gül, H., ve Alacalar A. (2014). Yaşam Boyu Öğrenme Nedir? Kavram ve Kapsamı Üzerine Bir Değerlendirme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(5), 540-550.
Güleç İ., Çelik S., ve Demirhan B. (2012). Yaşam Boyu Öğrenme Nedir? Kavram ve Kapsamı Üzerine Bir Değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 34-48.
Gündoğdu, Z., ve İslamoğlu, G. (2012). Otantik Liderlik Davranışının Çalışanların İşe İlişkin Duygusal İyilik Algıları Üzerindeki Katkısı ve Yöneticiye Güvenin Bu İlişki Üzerindeki Şartlı Rolü, 20. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. İzmir, Türkiye.
Günüç, S., Odabaşı, H. F., ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 309-325.
Harter, S. (2002). Authenticity. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), Handbook of Positive Psychology (pp. 382-394). New York, NY, US: Oxford University Press.
Hassan, A., & Ahmed, F. (2011). Authentic leadership, trust and work engagement. International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 5(8), 1036-1042.
Ilıman, A. Y., (2017). Klasik ve entegre eğitim modeli ile öğrenim gören hemşirelik öğrencilerinde problem çözme becerisi ve yaşam boyu öğrenme eğilimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Ilies, R., Morgeson, F. P., & Nahrgang, J. D. (2005). Authentic leadership and eudaemonic well-being: Understanding leader–follower outcomes. The Leadership Quarterly, 16(3), 373-394.
Kaçmazoğlu, H. B. (Ocak 2002). Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme. Eğitim Araştırmaları 6: 44-55. Kerfoot, K. (2006). Authentic leadership. Nursing economics, 24(2), 116-117.
Kernis, M. H. (2003). Toward A Conceptualization of Optimal Self-Esteem. Psychological Inquiry, 14(1), 1-26.
Kılıç, H., (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Knapper, C., & Cropley, A. (2000). Lifelong Learning in Higher Education. London: Kogan Page.
Konter, E. (1996). Bir Lider Olarak Antrenör. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım, s. 9.
Konter, E. (2004). Antrenörlük ve Takım Psikolojisi. Ankara: Palme Yayıncılık, s. 16.
Korkut, E., ve Akkoyunlu, B., (2008). Yabancı Dil Öğretmen Adaylarının Bilgi ve Bilgisayar Okuryazarlık Özyeterlikleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34: 178-188.
Lazarus, R. S. (1991). Emotion and Adaptation. New York: Oxford University Press. p. 289.
Martens, R. (1998). Başarılı Antrenörlük. İstanbul: Beyaz Yayınları, s. 11.
Peck, M. S. (2009). Az seçilen yol: Sevginin, geleneksel değerlerin ve ruhsal tekâmülün psikolojisine yeni bir bakış (Çev. R. Özer). İstanbul: Akaşa Yayınları., s. 81.
Preece, J. (2006). Beyond the learning society: the learning world? International Journal of Lifelong Education, 25(3), 307-320.
Saroglou, V. (2015). Din, maneviyat ve diğerkâmlık. (Çev. M. Şahin). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7, 113-145.
Saylı, H., ve Baytok, A. (2014). Örgütlerde Liderlik Teori-Uygulama ve Yeni Perspektifler. Ankara: Nobel Yayıncılık., s. 12.
Serin, K., (2016). Boks Antrenörlerinin Liderlik Tarzlarının Belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Shamir, B., & Eilam, G. (2005). “What's your story?” A life-stories approach to authentic leadership development. The leadership quarterly, 16(3), 395-417.
Sorokin, P. A. (2005). Özgeci Sevgi (Çev. M. Harmancı). İçinde Kirch A. (Ed.) Aşkın Anatomisi (ss. 221-233). İstanbul: Say Yayınları.
Sönmez, V. (2014). Eğitim Felsefesi. 12. basım. Ankara: Anı Yayıncılık, s. 34-38. Sparrowe, R. T. (2005). Authentic Leadership and the Narrative Self. The Leadership Quarterly, 16(3), 419-439.
Sprecher, S., & Fehr, B. (2005). Compassionate love for close others and humanity. Journal of Social and Personal Relationships, 22(5), 629-651.
Şenyuva, E. (2013). Hemşirelikte Yaşam Boyu Öğrenme: Algılar ve Gerçekler. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 21(1), 69-75.
Tabak, A., Sığrı, Ü., Arlı, Ö., ve Coşar, S. (2010). Otantik Liderlik Ölçeğinin Uyarlama Çalışması. 18. Yönetim ve Organizasyon Kongresi Kongre Bildiriler Kitabı, 699-706.
Toor, S. U. R., & Ofori, G. (2008). Leadership for future construction industry: agenda for authentic leadership. International Journal of Project Management, 26(6), 620-630.
Toor, S. U. R., & Ofori, G. (2009). Authenticity and its influence on psychological well‐being and contingent self‐esteem of leaders in Singapore construction sector. Construction Management and Economics, 27(3), 299-313.
Topaloğlu, T., ve Süral Özer P. (2014). Psikolojik Sermaye ile İş Performansı Arasındaki İlişkiye Otantik Liderliğin Düzenleyici Etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 156-171.
Turan, S. (2005). Öğrenen toplumlara doğru Avrupa Birliği eğitim politikalarında yaşam boyu öğrenme. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 5(1), 87-98.
Underwood, L. G. (2009). Compassionate Love: A Frame work for Research. In Fehr, B., Sprecher S., & Underwood L. G.(Eds.) The Science of Compassionate Love. Theory, Research and Applications (pp. 3-25). West Sussex, UK: Blackwell Publishing.
Walumbwa, F. O., Avolio, B. J., Gardner, W. L., Wernsing, T. S., & Peterson, S. J. (2008). Authentic leadership: Development and validation of a theory-based measure. Journal of management, 34(1), 89-126.
Wong, C. A., & Cummings, G. G.(2009). The Influence of Authentic Leadership Behaviors on Trust and Work outcomes of Health Care Staff. Journal of Leadership Studies, 3(2), 6-23.