Ümid KARLI, Nuh Osman YILDIZ, Ünal KARLI, Hanifi ÜZÜM

Mücadele Sporu Sporcularının Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, erkek ve kadın mücadele sporu sporcuları ile sedanter bireylerin saldırganlık düzeylerini değerlendirmektir. Bu çalışma genel tarama modellerinden biri olan kesit alma yöntemine göre tasarlanmıştır. Veri toplama aracı olarak Buss Perry Saldırganlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada kolayda örnekleme yöntemi kullanılmış olup, örneklem grubunu 104 dövüş sporu sporcusu ve 97 sedanter katılımcı oluşturmuştur. İstatistiksel analiz için bağımsız örneklemlerde t testi ve Pearson Korelasyon Katsayısı testi yapılmıştır. Bağımsız örneklemlerde t testine göre mücadele sporu yapan sporcuların fiziksel saldırganlık düzeyi sedanter bireylerden anlamlı (p<0.05) olarak daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca kadın sporcuların fiziksel saldırganlık seviyesi sedanter olan kendi hemcinslerinden anlamlı (p<0.05) olarak daha yüksek tespit edilmiştir. Cinsiyetler arası farka bakıldığında sedanter olan erkeklerin fiziksel saldırganlık düzeyinin sedanter olan kadınlardan anlamlı (p<0.05) bir biçimde daha yüksek olduğu saptanmıştır. Mücadele sporları ile ilgilenen bireylerin yaşları veya spor yılları ile saldırganlık arasında bir ilişki belirlenmemiştir. Bu çalışmanın en önemli sonucu kadın mücadele sporcuların fiziksel saldırganlık düzeylerinin sedanter olan hemcinslerinden daha yüksek olmasıdır. Diğer taraftan saldırganlık seviyesi bakımından sporcu olan ve olmayan erkekler arasında ve kadın ve erkek mücadele sporcuları arasında fark bulunmamıştır. Sonuçlar kısaca özetlenirse mücadele sporlarına katılan ve dolayısıyla fiziksel olarak yeterli güç kazandığını düşünen kadınların fiziksel saldırganlık eğilimlerinin artabileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Mücadele sporcuları, Fiziksel saldırganlık, Düşmanlık, Sözel saldırganlık, Öfke

The Investigation of Aggression Levels of The Combat Sport Athletes

The purpose of this study was to evaluate the aggressiveness level of male and female combat sport athletes and the sedentary individuals. This study was designed on cross-sectional research method, which is one of the general survey models. Buss Perry Aggression Questionnaire was used as data collection tool. Convenient sampling method was conducted, and the sample group of the study was composed of 104 combat sport athletes and 97 sedentary participants. Independent samples t-test and Pearson Correlation Coefficient test was conducted for statistical analysis. According to the independent samples t-test the physical aggression level of combat sport athletes was significantly higher than the sedentary individuals (p<0.05). Additionally, physical aggression level of female athletes was significantly higher than their sedentary counterparts (p<0.05). In the comparison of the gender difference, the results revealed that sedentary males’ physical aggression level was significantly higher than sedentary females (p<0.05). No significant relationship was found between subjects’ aggression level and their age and sports age. The female combat athletes’ higher physical aggression level, when compared to their sedentary counterparts, was the most interesting finding of this study. On the other hand, no significant difference was found between male athletes and their sedentary counterparts, and between male and female combat sport athletes according to their aggression levels. To sum up briefly, it is possible to say that females, who participate in combat sports and consequently who believe that they have gained enough physical power, may show higher physical aggression tendency.

Keywords:

Combat athletes, Physical aggression, Hostility, Verbal aggression, Anger,

PDF

___

Acet, M., Canbaz, M., Yilmaz, T., Şahin, M., & Işık, U. (2016). Taekwondo hakemleri ile antrenörlerinin ego, kişilik ve saldırganlık düzeylerinin cinsiyet faktörüne göre incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4 (Special Issue 1), 156-162. https://doi.org/10.14486/IntJSCS544
Açak, M., & Kaya, O. (2015). İşitme engelli ve işitme engelli olmayan futbolcuların benlik saygıları ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 1-11.
Ahmadi, S.S., Besharata, M.A., Azizia, K., & Larijanib, R. (2011). The relationship between dimensions of anger and aggression in contact and non-contact sports. Procedia - Social and Behavioural Sciences, 30, 247-251. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.10.049
Akdağcık, İ., Yoka, K., Turan, M. B., & Yoka, O. (2022). Examinatıon of the predictive power of the aggressıveness and anger levels of faculty of sports scıences students on the level of sportsmanship behavior, International Journal of Eurasian Education and Culture, 7(18), 1395-1437. http://dx.doi.org/10.35826/ijoecc.594
Alp, M., Eraslan, M., Atay, E., & Özmutlu, İ. (2014). Düzenli spor yapan ve yapmayan çocukların sosyo-demografik özelliklerine göre saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 26-30.
Bettencourt, B. A., & Miller, N. (1996). Gender differences in aggression as a function of provocation: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 119 (3), 422-447. https://doi.org/10.1037/0033-2909.119.3.422
Björkqvist, K. (2017). Gender differences in aggression. Current Opinion in Psychology, 19, 39-42. https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2017.03.030
Burton, R.W. (2005). Aggression and sport. Clinics in Sports Medicine, 24 (4), 845-852. https://doi.org/10.1016/j.csm.2005.03.001
Buss, A.H., & Perry, M. (1992). The aggression questionnaire. Journal of Personality and Social Psychology, 63, 452-459. https://doi.org/10.1037/0022-3514.63.3.452
Boostani, M.A., & Boostani, M.H. (2012). Investigation and comparing aggression in athletes in non-contact (swimming), limited contact (karate) and contactable (kickboxing) sport fields. Journal of Combat Sports and Martial Arts, 2 (2), 87-89.
Çelik, A., Zengin, S., & Baş, M. (2017). Sporcu lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(4), 20-31.
Dervent, F., Arslanoğlu, E., & Şenel, Ö. (2010). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katılımla ilişkisi (İstanbul İli Örneği). Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 521-533.
Donahue, E.G., Rip, B., & Vallerand, R.J. (2009). When winning is everything: On passion, identity, and aggression in sport. Psychology of Sport and Exercise, 10 (5), 526-534. https://doi.org/10.1016/j.psychsport.2009.02.002
Erşan, E., Dogan, O., & Doğan, S. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin sosyodemografik açıdan değerlendirilmesi. Cumhuriyet Medical Journal (CMJ), 31(3), 231-238.
Gedik, M. R. (2023). Dövüş sporcularının saldırganlık ve öfke düzeylerinin belirlenmesi: Yalova ili örneği. Yalova Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 29-35.
Graczyk, M., Hucinski, T., Norkowski, H., Pęczak-Graczyk, A., & Rozanowska, A. (2010). The level of aggression syndrome and a type of practised combat sport. Journal of Combat Sports and Martial Arts, 1(2), 1-14.
Gorsy, C., Singh, S., & Muskan. (2023). Study of emotional intelligence and aggression among athlete and non-athlete college students. International Journal of Education and Management Studies, 13(2), 119-124.
Güvendi, B. & Keskin, B. (2020). Sporcuların antrenörlerinden algıladıkları etik dışı davranış algısına göre saldırganlık ve öfke davranışlarının incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 134-145. https://doi.org/10.31680/gaunjss.718565
İmamoğlu, M. K., Güner, Ç., & İmamoğlu, M. (2020). Kadın futbolcularda algılanan stres, sporda güdülenme, sürekli öfke ve öfke tarzı düzeyleri. Journal Of International Social Research, 13(74), 590-600
Karagün, E., & Çağlayan, Ç. (2014). Sporcuların şiddete maruz kalma durumları ile öfke düzeylerinin değerlendirilmesi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, KOSBED, 28, 113-127.
Keeler, L.A. (2007). The differences in sport aggression, life aggression, and life assertion among adult male and female collision, contact, and non-contact sport athletes. Journal of Sport Behaviour, 30 (1), 57.-77
Koç, İ. (2022). Relationship between mental toughness, aggressiveness and anger in Boxers. International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 7(20), 2172-2197. http://dx.doi.org/10.35826/ijetsar.545
Krishnaveni, K., & Shahin, A. (2014). Aggression and its influence on sports performance. International Journal of Physical Education, Sports and Health, 1 (2), 29-32.
Kuśnierz, C., & Bartik, P. (2014). The impact of practice of selected combat sports on signs of aggression in players in comparison with their non-training peers. Journal of Combat Sports & Martial Arts, 5(1), 17-22. https://doi.org/10.5604/20815735.1127448 Lenzi, A., Bianco, I., Milazzo, V., Placidi, G.F., Castrogiovanni, P., & Becherini, D. (1997). Comparison of aggressive behaviour between men and women in sport. Perceptual and motor skills, 84 (1), 139-145. https://doi.org/10.2466/pms.1997.84.1.139
Lansford, J.E. (2018). Development of aggression. Current Opinion in Psychology, 19(1), 17–21.
Lotfian, S., Ziaee, V., Amini, H., & Mansournia, M.A. (2011). An analysis of anger in adolescent girls who practice the martial arts. International Journal of Pediatrics, 2011, Article 630604. https://doi.org/10.1155/2011/630604
Madran-Demirtaş, H.A. (2012). Buss-Perry saldırganlık ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 23, 1-6. https://doi.org/10.5080/u6859
Öcal, T. (2007). Bayan voleybolcular ile bayan güreşçilerin bazı davranış özelliklerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Anabilim Dalı, Ankara.
Özdemir, N., & Abakay, U. (2017). Kadın voleybol ve futbolcularda iletişim becerileri ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2 (1), 41-52.
Öztürk, Y. M. (2019). Aktif spor yapan ve yapmayan spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin sporda şiddet eğilimi ve saldırganlık davranışlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Bartın.
Rahimizadeh, M., Arabnarmi, B., Mizany, M., & Shahbazi, M. (2011). Determining the difference of aggression in Male & Female, athlete and non-athlete students. Procedia-Social and Behavioural Sciences, 30, 2264-2267. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.10.442
Santos, D., Paredes, B., Briñol, P., & Petty, R. E. (2022). Trait aggressiveness and aggressive behavior: The simultaneous influence of contextual variables. Psychology of Violence, 12(6), 438–449. https://doi.org/10.1037/vio0000446
Scharf, S.C. (2000). Gender differences in adolescent aggression: An analysis of instrumentality vs. expressiveness, Unpublished Doctoral Thesis, Michigan University, Department of Clinical Psychology, Michigan.
Taştan, H. Ş. (2019). Niğde ilinde stadyuma maç izlemeye gelen seyircilerin alınan güvenlik önlemlerine ilişkin algıları. Milli Kültür Araştırmaları Dergisi, 3(1), 52-65.
Taştan, H. Ş. (2022). Sporda güvenlik. İçinde A. Çelik (Ed.), Asad-2021: Spor-eğitim-sağlık, (ss. 83-110). Efe Akademi Yayıncılık.
Tenenbaum, G., Singer, R.N., Stewart, E., & Duda, J. (1997). Aggression and violence in sport: An ISSP position stand. The Sport Psychologist, 11 (1), 1-7. https://doi.org/10.1123/tsp.11.1.1
Tutkun, E., Güner, B.Ç., Ağaoğlu, S.A., & Soslu, R. (2010). Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 23-29.
Üzüm, H., Orhan, M., Karlı, Ü., Duş, M.K., Yerlikaya, G., & Gökgöz, H. (2016). Spor yapan ve yapmayan bireylerin öfke kontrol tarzlarının incelenmesi. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 453-469. https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455873
Wann, D.L. (2005). Aggression in sport. The Lancet, 366 (1), 31-32. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(05)67837-3
Yücel, A.S., Atalay, A., & Gürkan, A. (2015). Sporda şiddet ve saldırganlığı etkileyen unsurlar. Uluslararası Hakemli Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, 02 (02), 68-90.