Nikolay Vladimiroviç Stankeviç (1813-1840), yirmi yedi yıllık kısa yaşamında sadece kendi çevresine değil Rus edebiyat tarihine de derin bir iz bırakmış, adını yaşadığı çağa ithaf edildiği gibi altın harflerle yazmayı başarmış nadir isimlerden biridir. Stankeviç, varlıklı bir aristokrat ailede dünyaya gelişinin ayrıcalıklarını sadece kendisi için değil hümanist bir bakış açısıyla tüm Rus halkı için değerlendirmiştir. Çocukluğundan beri sahip olduğu şartları, gelişimine olumlu yansıyacak şekilde değerlendiren Stankeviç, sanata ve edebiyata çocuk yaşta ilgi duymaya başlar. Bu ilgiye yaşı ilerledikçe felsefeye olan düşkünlüğü de eklenince, okumak için geldiği Moskova Üniversitesi’nde (1830) büyük bir çığır açtırmayı başaracaktır. Stankeviç, kendisini destekleyen hocası Prof. Pavlov’un da desteğiyle Rus felsefi düşünce tarzında yeni bir ekol yaratır. Bu ekol ilerici aydın sınıfın 1830’lı ve 1840’lı yıllarda oluşması, gelişmesi ve yaygınlaşması için bir temel oluşturacaktır. Yeni kurulmaya başlayan öğrenci grupları içerisinde temelde aynı ancak ideolojik olarak siyasi bir amaç gütmemeleri nedeniyle dönemin diğer ses getiren topluluklarından farklı oluşu değerini artırır. Stankeviç topluluğu özünde Alman düşünürler Hegel, Kant ve Schelling üzerinden yola çıkarak sosyal sorunlara, kısacası insanın bireysel özgürlüğü sorununa cevap bulmaya çalışır. Bunun yaparken Alman felsefesini temel almış olsalar da Rus kimliklerinden taviz vermezler. Felsefeyi bütün bilimlerin özü olarak değerlendirerek yola çıkan bu topluluk, mutluluğu felsefede arar. XIX. yy.ın önemli birçok isminin de dahil olduğu, dahil olamayanların dahi büyük bir gönül bağı kurduğu bu topluluk üyeleri arasındaki sıkı bağlar da dikkat çekicidir. Topluluk sadece kendi içinde değil çağına da aynı derece de sıkı bağlarla bağlanmıştır.

Nikolai Vladimirovich Stankevich (1813-1840) is one of the rare names who left a deep mark not only in his own circle but also in the history of Russian literature in his short life of twenty-seven years, and who managed to write his name in golden letters as it was dedicated to the era in which he lived. Stankevich evaluated the privileges of being born in a wealthy aristocratic family not only for himself but also for the entire Russian people from a humanistic perspective. Evaluating the conditions he has had since his childhood in a way that will reflect positively on his development, Stankeviç begins to be interested in art and literature at a young age. When his fondness for philosophy as he got older was added to this interest, he would succeed in breaking a new ground in Moscow University (1830), where he came to study. With the support of his teacher, Prof Pavlov, who supported him, Stankevich created a new school in Russian philosophical thought. This school will form a basis for the formation, development and expansion of the progressive intellectual class in the 1830s and 1840s. The fact that they are basically the same among the newly established student groups, but differ from other popular groups of the period due to the fact that they do not pursue a political goal ideologically increases its value. In essence, the Stankeyevich community tries to find answers to social problems, in short, to the problem of individual freedom of man, based on the German thinkers Hegel, Kant and. Although they are based on German philosophy while doing this, they do not compromise their Russian identity. This community, which sets out by considering philosophy as the essence of all sciences, seeks happiness in philosophy. The close ties between the members of this community, including many important names of the 20th century and with whom even those who could not join, establish a great bond of affection, are also striking. The community is connected not only within itself but also to its age with the same close ties.