KOLEJ-OKUL TEMALI YEŞİLÇAM FİLMLERİNDE SOSYAL ALGI VE ÖĞRETMEN-ÖĞRENCİ İLİŞKİLERİ: KÜLTÜREL VE DURUMSAL ANALİZ
Sosyalleşme, sosyal yapının üyesi olan bireyin üyeliğe hazırlanma sürecidir. Sosyal bir varlık olması nedeniyle birey, içinde bulunduğu çevreyle kesintisiz olarak süren bir etkileşim halindedir. Bahse konu etkileşim, onun tüm davranışlarını etkilemektedir. Keza, aile dışındaki hiçbir sosyal kurum, bireyin geleceği üzerinde okul kadar etkili değildir. Dahası okulun temel amacı, topluma yaratıcı ve yapıcı güçte bireyler yetiştirmektir. Okul, bireye kendi gereksinim ve amaçlarıyla sosyal dünyasını bütünleştirerek doyum sağlayabilme olanağı hazırlar. Nitekim kurum olarak okulu ele aldığımızda; öğretmen, öğrenci, yönetici, denetleyici gibi insan boyutu ve derslerin, programların, kuralların oluşturduğu sistem boyutundan oluşan bütüncül bir yapıdan bahsetmiş oluruz. Bu bağlamda, bilgilendirme ve sosyalleşme alanı olarak değerlendirilen okulda, bireyin sosyalleşmesinde en önemli unsur ise öğretmendir. Öğretmen, bireyin istenilen nitelikte yetişmesinde ve çağın gereklerine uygun hazırlanmasında önemli görev ve sorumlulukları bulunmaktadır. Eğitim sürecinde yapılan kusur, sadece bireyin istenilen nitelikte yetişmesine zarar vermez. Aynı zamanda sosyal yapıda da zararlı durumlar meydana getirir. Dolayısıyla, çağımızda bireyin istenilen nitelikte yetişmesinde önemli görevi bulunan öğretmenin hem bireye hem de topluma karşı sorumluluğu oldukça fazladır. Bu çalışmada; teknoloji çağını yaşadığımız günümüzde öğretmen tanımlamasında bir değişim söz konusu mudur? İdeal öğretmen öğrenci ilişkileri nasıl olmalı? gibi ve daha pek çok sorular kuramsal bağlamda tartışılacak ve “Kolej-Okul ikileminde kalan öğretmen algısı” kavramı açıklanacaktır. Bu bağlamda, teorik ve uygulamaya dönük, kolej-okul temalı Yeşilçam filmleri dönemsel olarak taranacak ve “Kolej-Okul” kavramı ekseninde “Öğretmen Algısı” anılan filmlerde görsel metin çözümleme yöntemi ile analiz edilecektir.
Anahtar Kelimeler:
Sosyalleşme, Sosyal Kurum, Okul, Öğretmen
SOCIAL PERCEPTION AND TEACHER-STUDENT RELATIONS IN COLLEGE-SCHOOL THEMED YEŞILÇAM FILMS: CULTURAL AND SITUATIONAL ANALYSIS
Socialization is the process of preparing the individual as a member of the social structure for membership. Because of being a social entity, the individual is in an uninterrupted interaction with the environment in which it resides. The issue of betting affects all its behaviors. Likewise, no social institution outside the family is as effective as school on the future of the individual. Moreover, the main purpose of the school is to raise individuals with creative and constructive power to society. The school prepares the individual with the opportunity to achieve the satisfaction by integrating his or her own needs and goals into his or her social life. As a matter of fact, when we consider the school as an institution; teacher, student, administrator, controller, such as the human size and courses, programs, rules formed by the system consists of a holistic structure. In this context, the most important element in the socialization of the individual is teacher. The teacher has important duties and responsibilities in the preparation of the individual in the desired nature and in accordance with the requirements of the age. The defect in the training process does not only harm the upbringing of the individual to the desired quality. At the same time, the social structure also creates harmful situations. Therefore, the responsibility of the individual who has an important role in the development of the individual in our age is of great responsibility to both the individual and the society.In this study; is there a change in the definition of the teacher that we live in the age of technology? How should the ideal teacher student relations be? And many more questions will be discussed in the theoretical context. And the concept of “teacher perception remaining in the college-school dilemma” will be explained. In this context, theoretical and practical, College-School themed Yeşilçam films will be screened periodically and in the films called “teacher perception” within the framework of the concept of “college-school”, visual text analysis will be analyzed.
Keywords:
Socialization, social institution, school, teacher,
___
- Alev, Parsa F. (2012). Sinema Göstergebiliminde Yapısal Çözümleme: Sinemasal Anlatı Sunumu ve Kodlar. Görsel Metin Çözümleme. Özlem Güllüoğlu. (Edi.). Ankara: Ütopya Yayınları. 11-33.
- Barthes, R. (1979).Göstergebilim İlkeleri. Berker Vardar-Mehmet Rifat. (Çev.). Ankara:Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Barthes, R. (1988). Anlatıların Yapısal Çözümlemesine Giriş. Mehmet Rifat-Sema Rifat.(Çev.). İstanbul: Gerçek Yayınları.
- Ergün, M. (1994).Eğitim Sosyolojisine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
- Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. Süleyman İrvan. (Çev.). Ankara: Ark Kitabevi.
- Güney, S.(2012). Sosyal Psikoloji. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Giddens, A. (2012).Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
- Hesapçıoğlu, M. (1984).Türkiye’de İnsan gücü ve Eğitim Planlaması, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. İçli, G.(2002).Sosyolojiye Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Kaptan, S. (1984). Kalkınmada Eğitimin Yeri. Eğitim Bilimleri Sempozyumu. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. 136,13-21.
- Marshall, G.(1999).A Dictionary of Sociology, Osman Akınhay- Derya Kömürcü.(Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Martin, Jenna St. (2007). “Socialization”: The Politics and History of a Psychological Concept, 1900-1970. Unpublished Masters Thesis. Connecticut. Wesleyan University,
- Tezcan, M. (1985). Eğitim Sosyolojisi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Özden, Y. (2005).Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Oğuzkan,A.F. (1981).Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını.
- Ülken, H.Z. (1969).Sosyoloji Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Varış, F.(1991). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1963). Kalkınma Planı (Birinci Beş Yıl) 1963-1967. Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1968). İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1968-1972). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1973). Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1979). Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983). Ankara. Devlet Planlama Teşkilatı. (1984). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1989). Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990-1994). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (2000). Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005). Ankara.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013). Ankara.
- Kalkınma Bakanlığı. (2013). Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018). Ankara.
- Milli Eğitim Temel Kanunu. (1973). (Çevrimiçi) http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/ 1.5.1739.pdf. Erişim tarihi: 16.0.4.2019 18:47.
- Gönülaçar, Ş. (2014). Kalkınma Planları ve Eğitim. (Çevrimiçi) https://www.academia.edu/8310870/Kalk%C4%B1nma_Planlar%C4%B1_ve_E%C4%9Fitim. Erişim tarihi: 16.04.2019 20:34.
- Tuna, Y. (2003). Kalkınma Planlarında Yüksek Öğretim. Milli Eğitim Dergisi. Ankara. 160. (Çevrimiçi) http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/milli_egitim_dergisi/160/tuna.htm. Erişim tarihi: 16.04.2019 18:44.
- Oğuz, M. (2012).Toplumsal algılar ve bireye yansıyan yönü. (Çevrimiçi) http://archive.is/oZJD. Erişim tarihi: 16.04.2019 19:12.
- Başlangıç: 2016
- Yayıncı: Bekir KOCADAŞ