Türk Ailesinde Mutluluk Algısı ve Değerleri

Bu yazının amacı Türk ailesinin sosyo-kültürel değişim sürecinde mutluluk algısının, aile değerlerinin ve bu değerlerin aile mutluluğuna etkilerinin neler olduğunun analizini yapmaktır. Böylece eldeki veriler yardımıyla ailede görülen bazı sorunlara daha yapıcı çözüm önerileri sunmak hedeflenmektedir. Bu çalışmada betimsel analiz ve tarihsel yöntem aracılığıyla elde edilen verilerden hareketle tümevarımsal yöntemle genel ifadelere ulaşılmıştır. Çalışmanın sonunda, genel olarak Türk ailesinin modern ve geleneksel değerleri bir arada bulunduran bir ‘geçiş ailesi’ özelliği sergilediği görülmüştür. Sosyo-ekonomik açıdan modern aile yaşantısına doğru bir gelişme görülürken değerler bazında muhafazakârlığını koruyan bir yapı sergilemektedir.

Anahtar Kelimeler:

Mutluluk algısı, Mutluluk değerleri, Aile değerleri, Türk Ailesi

Perceptions and Values of Happiness in the Turkish Family

The purpose of this study is to analyze perceptions, values of happiness in Turkish families and the effects of these values in the process of socio-cultural transformation. It is intended to provide recommendations, with the help of these findings, for more constructive solutions for some problems of the family. In this study, the data was obtained through descriptive analysis and historical methods, and via the inductive method, general terms have been reached. In general, the Turkish family, containing a combination of modern and traditional values, is designated as a 'transition family'. While socio-economic aspects of the development tend towards a modern family life, values show a structure that protects the basis of conservatism.

Keywords:

Perception of happiness, Values of happiness, Family values, Turkish family,

PDF

___

Aluş, Y., (2016). Türkiye Toplumu Ailesinde Eşler Arası Mutluluk Al- gısı ve Beklentileri: Sakarya İli Örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Aluş, Y., (2015) “Kültürel ve Toplumsal Gerçekliğimiz Açısından Aile Anlayışlarının ve Türk Ailesinin Değerlendirmesi”, PESA Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı: 1, s.15-22.
Aron, R., (1994). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri, Çev.: A. Korkmaz, Ankara: Bilgi Yayınevi.
Arslanoğlu, İ., (2005). “Türk Değerleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Küreselleşme Karşısında Değerlerimiz Sempozyumu, Felse- fe Dünyası Dergisi, 3–4 Haziran 2005/41, 64–77.
Bilgin, V., (2003). “Fakih ve Toplum: Osmanlı’da Sosyal Yapı ve Fıkıh”, İstanbul: İz Yayıncılık.
Bülbül, Ş., Giray, S., (2011). “Sosyodemografik Özellikler ile Mutluluk Algısı Arasındaki İlişki Yapısının Analizi”, Ege Akademik Ba- kış, Cilt 11, Özel sayı s. 113-123.
Büyükdüvenci, S. (1993). “Aristoteles’te Mutluluk Kavramı”, 15-17 Mayıs, Felsefe Kongresi Bildirileri, Ankara.
Canatan, K., ve Yıldırım, E., (2013). “Aile Sosyolojisi”, İstanbul: Açı- lım Kitap.
Cansel, E., (1991). “Sosyal Devlet ve Aile”, Aile Yazıları II, Kültürel Değerler ve Sosyal Değişme, ilim Serisi 5/2, Ankara: Başba- kanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Cebeci, D., (2009). “Tanzimat ve Türk Ailesi”, İstanbul: Bilgeoğuz Yayınları.
Cevizci, A., (2000). İlkçağ Felsefesi Tarihi, Asa, Bursa.
Çalışkur, A., Demirhan, A., ve Bozkurt, S., (2012). “Değerlerin Be- lirli Meslek Alanları Ve Demografik Değişkenlere Göre İncelenme- si”, Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Eco- nomics & Administrative Sciences 17. 1, p. 221.
Doğan, İ., (2001). “Osmanlı Ailesi”, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Durkheim, E., (1986). “İntihar: Toplumbilimsel İnceleme”, Çev.: Ö. Ozankaya, Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu Ya- yınları.
Durkheim, E., (2006). “Toplumsal İşbölümü”, Çev.: Ö. Ozankaya, İstanbul: Cem Yayınevi.
Düzenli, F., (2011). “Geleneksel Türk Ailesindeki Dönüşümün Sosyal Politikaya Etkisi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstan- bul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ekici, F.Y., (2014). “Türk Aile Yapısının Değişim ve Dönüşümü ve bu Değişim ve Dönüşüme Etki Eden Unsurların Değerlendirilmesi”, International Journal of Social Science, Number 30, p. 209-224.
Erdentuğ, A., (1985). “Antropoloji: Çeşitli İnsan Topluluklarında Aile Tipleri”, Anakara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakülte- si, Antropoloji Bölümü, Ankara.
Erol, S.I., (2012). “İktisadi Kalkınmada Değerlerin Rolü (İbn Haldun’un Perspektifinden)”, Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt 3, sayı 2, s. 49- 65.
Eröz, M., (1977). “Türk Ailesi”, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Eröz, M., (1991). “Türk Ailesi: Aile Yazıları I”, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Farabî, (1987). “Fusulü’l-Medeni”, Çev.: Hanifi Özcan, D.E.Ü. Yay., İzmir.
Freud, S., (1999). “Uygarlığın huzursuzluğu”, Çev.: H. Barışcan, İs- tanbul: Metis Yayınları.
Fıdıkoğlu, Z.F., (1991). “Türk Aile İçtimaiyatı”, Aile Yazıları I, Te- mel Kavramlar Yapı ve Tarihi Süreç, Bilim Serisi 5/1, 152, An- kara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Gazzâlî, (2000). “Mutluluk ve Saadet Hazinesi, Kimya-yı Saadet”, Ter- cüme: Ali Arslan, İstanbul: Merve Yayınları.
Giddens, A., (2012). “Sosyoloji”, haz.: Cemal Güzel, İstanbul: Kır- mızı Yayınları.
Gökçe, B., (1991). “Aile ve Aile Tipleri Üzerine Bir İnceleme Aile Yazı- ları I”, Temel Kavramsal Yapı ve Tarihi Süreç, Bilim Serisi 5/1, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Göle, N., (2008). “İç İçe Girişler: İslam ve Avrupa”, Çev.: Ali Berktay, İstanbul: Metis Yayınları.
Güngör, E., (1999). Tarihte Türkler, İstanbul: Ötüken Yayınları.
Gürbüz, M., (2007). “Yüreğir’e Göç Eden Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri ve Şehirleşme Sürecindeki Değişimi”, İstanbul Üni- versitesi Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü Coğrafya Der- gisi, 15, s.1-2.
Güvenç, B., (1984). “İnsan ve Kültür”, İstanbul: Remzi Kitabevi.
İbn Haldun, (2005). “Mukaddime”, Çev.: Süleyman Uludağ, Cilt 1, İstanbul: Dergâh Yayınları.
Hançerlioğlu, O., (2000). “Felsefe Ansiklopedisi”, Kavramlar ve Akımlar, Cilt 4, İstanbul: Remzi Kitabevi.
İçli, G., (1999). “Denizli İline Göç Eden Ailelerin Eğitime Bakış Açıla- rı”, PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, s. 70-74
Karay, R. H., (1981). “Üç Mumlu Şamdan”, İstanbul: Arkadaş Ya- yınları.
Kaygalak, İ., (2006). “İzmir Karşıyaka-Çiğli Periferisinde Göçün Sosyo-Ekonomik Boyutları, Ege Coğrafya Dergisi, 15, s.87- 103
Kılıç, A.F., (2011). “Türkiye’de Ahlaki Değerlerin Yozlaşma süreci”, Eğitim-Bir-Sen, yıl 7, sayı 19, s.45-47
Kızılçelik, S., Erjem, Y., (1994). “Açıklamalı Sosyoloji Terimler Sözlü- ğü”, Ankara: Atilla Kitabevi.
Köknel, Ö., (1996). “Bireysel ve Toplumsal Şiddet”, İstanbul: Altın Kitaplar.
Kuçuradi, I., (1988). Uludağ Konuşmaları: Özgürlük, Ahlak, Kültür Kavramları, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Murdock, G.P., (1949). Social Structure, New York, Macmillan Co.
Myers, D.G., & Diener, E., (1995). “Who is happy?” Psychological science 6.1:10-19.
Ortaylı, İ., (2009). Osmanlı Toplumunda Aile, İstanbul: Timaş Ya- yınları.
Ozankaya, Ö., (1979). Toplum Bilimine Giriş, Ankara: Ankara Üni- versitesi Siyasal Bilimler Yayınları.
Öktem, Ü., (2007). “Kant Ahlakı”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi 18, s.11-22.
Özkılıç, İ., (2006). “İbn Haldun’da İktisadî Kalkınmanın Dinamikleri ve Girişimcilik”, Akademik Bakış, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, Sayı: 10, s. 8.
Özyurt, C., (2007). “Durkheim Sosyolojisinde Ahlaki Kontrol Sorunu”, Değerler Eğitimi Dergisi, 5 (13), s. 102.
RTÜK 2013 “Türkiye’de Çocukların Medya Kullanma Alışkanlık- ları Araştırması”, RTÜK Kamuoyu, Yayın Araştırmaları ve Ölçme Dairesi Başkanlığı, Ankara: Bizim Matbaa.
Şahinkaya, R., (1991). “Türk Aileleri Hangi Yönlerden Birbirlerine Farklılıklar Gösterirler Aile Yazıları I”, Temel Kavramlar Yapı ve Tarihi Süreç, Bilim Serisi 5/1, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları, Ankara, s.37-42.
Şener, S., (2009). “Sosyoloji Sosyal Bilimlere Alternatif Yaklaşım”, İs- tanbul: İnkılab Yayınları.
Turan, M.T., ve Beşirli, A., (2008). “Kentleşme Sürecinin Ruh Sağlı- ğı Üzerine Etkileri”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, s. 238-243.
(TÜİK) TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU, 2011 “Yaşam Memnuni- yeti Araştırması” Haber Bülteni, Sayı:10770, Ankara.
Türkdoğan, O., (1992). “Sosyo- Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ai- lesi”, T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu, s. 10-18.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ ANAYASASI, 2011 “Kanun No: 2709, Kabul Tarihi, 07/11/1982” http://www.tbmm.gov.tr/anayasa/ anayasa_2011.pdf
Uçar, M.A., (2003). “Aile İçi Şiddet ve Ailenin Korunması Yasası”, An- kara: Yetkin Yayınları.
Ülken, H. Z., (1967). “İslam Felsefesi Kaynakları ve Tesirleri”, Eski Yunandan Çağdaş Düşünceye Doğru, Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Ülken, H. Z., 1991 “Aile”, Aile Yazıları I, Temel Kavramsal Yapı ve Tarihi Süreç, Bilim Serisi 5/1, Başbakanlık Aile Araştırma Ku- rumu Yayınları.
Veenhoven, R., (1991). “Is happiness relative?.” Social indicators rese- arch 24.1 (1991): 1-34.