On yedinci yüzyılın başlarında ticari faaliyetler için Güney Asya’ya ulaşan İngilizler, on sekizinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren siyasi bir güç olarak bölgede konumlanmaya başladı. İngilizlerin alt kıtadaki varlıklarının tecessümü konusunda William Hunter 1818 gibi geç bir tarihi işaret etse de İngilizler 1750’lerden itibaren siyasi bir aktör olarak bölgede yerel idareciler ve diğer Avrupalı güçler ile mücadele eder durumdaydı. Fakat, İngilizler bu süreçte varlıklarını tesis etmek adına sadece siyasi ve askeri manada önlemler almadılar. İlginçtir ki İngiltere’de bile resmi bir eğitim politikası mevcut değilken İngilizler on sekizinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren Hindistan’da eğitim alanında çeşitli teşebbüslerde bulundular ve politikalar irad ettiler. 

On yedinci yüzyılın başlarında ticari faaliyetler için Güney Asya’ya ulaşan İngilizler, on sekizinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren siyasi bir güç olarak bölgede konumlanmaya başladı. İngilizlerin alt kıtadaki varlıklarının tecessümü konusunda William Hunter 1818 gibi geç bir tarihi işaret etse de İngilizler 1750’lerden itibaren siyasi bir aktör olarak bölgede yerel idareciler ve diğer Avrupalı güçler ile mücadele eder durumdaydı. Fakat, İngilizler bu süreçte varlıklarını tesis etmek adına sadece siyasi ve askeri manada önlemler almadılar. İlginçtir ki İngiltere’de bile resmi bir eğitim politikası mevcut değilken İngilizler on sekizinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren Hindistan’da eğitim alanında çeşitli teşebbüslerde bulundular ve politikalar irad ettiler.