Revisiting the Akhi Order: Research on Akhi Values and the Perception of Anatolian People

Akhi is an important system that guided social and commercial life in Anatolia from the 13th century to the beginning of the 20th century. The Akhi Organisations, shaped by the Akhi system of thought, became important social aid and non-governmental organisations of their time. Even though the Akhi organisations legally disappeared at the beginning of the 20th century and were replaced by other organisations, the Akhi thought system continues to be in effect in Anatolia as a cultural heritage. Today, it is quite important for Anatolian people that tradesmen embrace Akhi values closely. This study investigates Anatolian people’s perception of tradesmen’s Akhi values. Customers’ perception of values of the Akhi community is measured via general and sub-dimensions, and its relationship with demographic characteristics is examined through a survey method. The survey data, evaluated by the SPSS 25.0 program, is subjected to Cronbach Alpha, factor, frequency, t-test and a one-way ANOVA test. As a result of the study, it is determined that the participants have a moderate level of perception of the Akhi community and the demographic characteristics of the participants have a significant effect on the perception of values of the Akhi community.

___

  • Akça G. (2013). Ahi Geleneği ve Günümüz Fethiye Esnafı. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Sayı 14 Sayfa 209-219
  • Akman M. (2006). Balıkesir Yöresinde Ahilikten Kalma Tören ve Uygulamalar. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir
  • Aladağ, Ö. F. (2016). Türkiye’de Kuyumculuk Sektöründe Ahi Değerlerinin İzinin Sürülmesi: Nitel Bir Çalışması. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yönetim Organizasyon Anabilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara
  • Anadol C. (1991) Türk-İslam Medeniyetinde Ahi Kültürü ve Fütüvvetnâmeler, Kültür Bakanlığı HAKAD Yay. Ankara.
  • Arslan H. (2015). Ahi Teşkilatının Sosyo-İktisadi Yapısı ve Örneklik Değeri, Akademik Bakış Dergisi, Sayı.49, 25-32.
  • Aslan E. Hajrula (2013). Türklerde İş Ahlakı Ve Geçmişten Günümüze Ahi,(Beykent Üniversitesi Sos. Bil. Ens. Yüksek Lisans Tezi), İstanbul.
  • Aslanderen M. (2016). Esnaf ve Sanatkârların Ahi Değerlerine Sahiplik Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Kırşehir Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kırşehir
  • Baş T. (2008). Anket. 5. Baskı, Ankara, Seçkin Yayınevi
  • Başdaş O. (2018). Ahi İlke ve Uygulamalarının Günümüz KOBİ’lerine Yansıması: Elazığ İli Örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Girişimcilik ve Yenilik Yönetimi Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ.
  • Bayram, M. (1991). Ahi Evren ve Ahi Teşkilatının Kuruluşu, Konya: Damla Matbaası
  • Bayram, M. (1994). Fatma Bacı ve Bacıyan-ı Rum (Anadolu Bacıları Teşkilatı), Damla Ofset Matbaacılık, Konya
  • Bayram S. (2012). Osmanlı Devletinde Ekonomik Hayatın Yerel Unsurları: Akhi Teşkilatı ve Esnaf Loncaları. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. Sayı 21. Sayfa 81-115
  • Bosnalı, Ö. (2004). Ahiliğin Üretim ve Tüketim Mekanizmasındaki Yeri ve Günümüze Uyarlanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(8), 39-46.
  • Büyüköztürk Ş. (2002). Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. Sayı 32. Sayfa 470-483.
  • Çağatay N. (1997). Bir Türk Kurumu Olan Ahi, Türk Tarih Kurumu Yay., Ankara.
  • Çeker, F. (2017). Ahlâkî ve Sosyo-Ekonomik Bir Teşkilât Olarak Ahi. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:7 Sayı:12.s. (151-168).
  • Doğan, H., (2006), Ahi ve Örtülü Bilgi, Ekin Kitabevi, Ankara
  • Doğan H. (2011). Günümüz İşletmeleri İçin Ahi Kültüründen Örtülü Bilginin Gelişim ve Paylaşım Örnekleri. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi. Sayı 4. Sayfa 77-100
  • Erken, V. (1998). Bir Sivil Örgütlenme Modeli Ahi. Ankara: Seba İlmi Araştırmalar Dizisi 7.
  • Eryiğit, S. (1989). Ahi Birliklerinde Yönetim ve İşletme Fonksiyonlarının Temel Yapısı, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Field, A. (2000). Discovering Statistics using SPSS for Windows. London, Thousand Oaks, Sage Publications, New Delhi
  • Gelici, M. (2007). Protestan İş Ahlakı ile Ahi İş Ahlakının Karşılaştırılması. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlahiyat Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Karagül M. (2019). Küresel İktisadi Sorunlar Karşısında Ahi İktisadı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. İktisat Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Burdur.
  • Karaman R. (2007). Türk Ahi Teşkilatının İşleyişi ve Çorum Tarihinde Ahi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 7 Sayı 1, Sayfa 93-109
  • Köprülü F. (1972). Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu, Alfa Yayınları, İstanbul
  • Manav R. (2019). Ahilikten Günümüze Türkiye’de Kamu Kurumu Niteliğindeki Meslek Kuruluşlarında Zorunlu Üyelik: Konya Eczacılar Odası Örneği, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Bölümü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Aksaray.
  • Özerkmen, N., (2004), ‘Ahiliğin Tarihsel – Toplumsal Temelleri ve Temel Toplumsal Fonksiyonları- Sosyolojik Yaklaşım’, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih – Coğrafya Fakültesi Dergisi, C.44,S.2, (59-68).
  • Şimşek, M. (2002). Ahi: TKY ve Tarihteki Bir Uygulaması. İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Temel H.,(2007). Ahi Teşkilatının Halkın Eğitimi Ve Öğretimindeki Rolü, (Selçuk Üniversitesi Sos. Bil. Ens. Yüksek Lisans Tezi), Konya.
  • Yeşil R. ve Aslanderen M. (2017). Ahi Değerleri Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/4, p. 565-584
  • Yıldız D. ve Uzunsakal E. (2017). Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılmalı ve Tarımsal Veriler Üzerine Bir Uygulama, Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 2018-1, Sayfa 14-28