Türkiye’de Genç Bireyler ve Ebeveynleri Arasında Yaşanan Sorunların “Aile Yapısı Araştırması” Sonuçlarına Göre Değerlendirilmesi

Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı Türkiye’de 18-25 yaş grubundaki genç bireyler ve bu gençlerin ebeveynleriarasında sorun yaşanan konuların belirlenmesi ve gençlerin ebeveynleri ile sorun yaşama durumlarını etkileyen değişkenlerinincelenmesidir.Yöntem: Bu çalışmada,“2006 Aile Yapısı Araştırması (2006 AYA)” mikro verisi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 18-25 yaş grubundaki, anne/babası ile yaşayan 2.332 genç birey ve 18-25 yaş grubunda aynı evde yaşayan çocuğu olan 4.274ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışmada aile içi iletişimde sorun yaşanan konular hem gençlerin hem de ebeveynlerin bakışı ileincelenmiştir. Genç bireyin cinsiyet, öğrenim durumu ve kişisel gelir gibi özeliklerinin gencin ebeveynleri ile sorun yaşadıklarıkonulara olan etkisi lojistik regresyon modeli ile araştırılmıştır.Bulgular: Geç bireyler ve ebeveynleri ve arasında en yaygın olarak “harcama ve tüketim alışkanlıkları”, “arkadaş seçimi”, “kılıkkıyafettarzı” gibi konularda sorun yaşanmaktadır. Hanehalkı refahı ve eğitim düzeyi yüksek olan; babaları ile olan ilişkileriniolumsuz olarak değerlendiren gençlerin ebeveynleri ile sorun yaşama eğilimi daha yüksektir. Gencin kendisine ait bir gelirininolması ise ebeveynleri ile sorun yaşama eğilimini azaltmaktadır.Sonuç: Gençliğin son aşamasında olan bireyler, kişisel gelişim açısından bağımsız karar verme ve seçimler yapma düzeyindedir.Bu durumun ebeveynlerin dikkatinden kaçması sorun yaşanmasına yol açabilmektedir.

ASSESSMENT OF PROBLEMS BETWEEN YOUNG INDIVIDUALS AND THEIR PARENTS IN TURKEY ACCORDING TO RESULTS OF “RESEARCH ON FAMILY STRUCTURE 2006” SURVEY

Objective: The aim of this study is to identify problematic issues between young individuals in 18-25 age group and theirparents and to examine variables affecting occurrence of such situations in Turkey.Method: Micro data of “Research on Family Structure 2006” survey is used in this study. Study population is composed of2.332 young individuals in 18-25 age group who live together with their parents and 4.274 parents who live together withtheir children in 18-25 age group in the same household. Problematic issues with regard to inter-family communication areexamined considering perspective of both young individuals and parents. Also effects of variables; like gender, educationalattainment and personal income on occurrence of problematic issues between parents and their young children are investigatedwith a logistic regression model.Results: Young individuals and their parents are having problems most widely on “expenditure and consumption habits”, “matechoice” and “fashion style” topics. Young individuals living in high income households, have high level of education and havingunpleasant relationship with her/his father are more likely to experience problems with their parents. On the other hand, havinga personal income is decreasing odds of occurrence of a problematic issue.Conclusion: Individuals, in the last stage of their young age period, can give independent decisions and make their ownselections. Problems between parents and their young children arise when this situation escape from the attention of parents.

___

  • Apter, T. (2009), "Domestic Intelligence: Teens and Parents in Conflict", Psychology Today, http://www.psychologytoday.com/blog/domestic-intelligence/200901/teens-and- parents-in-conflict, Erişim Tarihi: 19 Ocak 2011.
  • Buck, N. (2011), Peaceful Parenting: Parents & Children in Conflict, Psychology Today, http:// www.psychologytoday.com/blog/peaceful-parenting/201101/parents-children-in- conflict, Erişim Tarihi: 7 Ocak 2011.
  • Bronfenbrenner, U. (1961), “The Changing American Child-A Speculative Analysis”, Journal of Social Issues, 17(1), pp. 6-18.
  • Deacon, R.E., ve Firebaugh, F.M. (1988), Family Resource Management: Principles and Applica- tions, Allyn and Bacon, Inc., Boston.
  • Devlet Planlama Teşkilatı [DPT] (2001), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Aile ve Çocuk Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.
  • Dünya Sağlık Örgütü [DSÖ] (2004), Chapter 4: "Determinants (Risk and Protective Factors)" http://www.who.int/hiv/pub/me/en/me_prev_ch4.pdf, Erişim Tarihi: 9 Mart 2012.
  • Eldeleklioğlu, J. (2006), “Üniversite Öğrencilerinin Algıladıkları Sosyal Destek ile Depresyon ve Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişki”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6 (3), s. 727-752.
  • Elmacı, F. (2006), “The Role of Social Support on Depression and Adjustment Levels of Ado- lescents Having Broken and Unbroken Families”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6 (2), pp. 421-431.
  • Goldsmith, E.B. (2000), Resource Management for Individuals and Families, Wadsworth Thomson Learning, US.
  • Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü [HUNEE] (2009), Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştır- ması 2008, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Ço- cuk Sağlığı Genel Müdürlüğü, T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı, TÜBİTAK, Ankara.
  • Kolaşin, U-G. ve Güner, D. (2010), Gençler Beşeri Sermaye Yoksunu, Bahçeşehir Üniversitesi Ekonomik ve Toplumsal Araştırmalar Merkezi, Araştırma Notu 10/91.
  • Lüküslü, D. (2009), Türkiye’de “Gençlik Miti”, 1980 Sonrası Türkiye Gençliği, İletişim Yayın- ları, İstanbul.
  • Nüfusbilim Derneği [NBD] (2007), 2007 Türkiye Gençlerde Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı Araştırması, Nüfusbilim Derneği ve Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu, Ankara.
  • Oktay, A. ve Yurtsever, M. (2011), Ebeveyn Otoritesinin Ebeveyn Çocuk Hakları Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi, I. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi Yetişkin Bildirileri Kitabı, Çocuk Vakfı Yayınları, İstanbul.
  • Olson, D.H. ve Barnes,H. (2010), "Family Communication", http://www.facesiv.com/pdf/4.com- munication.pdf, Erişim Tarihi: 9 Ekim 2010.
  • Öngen, D. (2002), “Ergenlerde Sorunlarla Başa Çıkma Davranışı”, Eğitim ve Bilim, 27 (125), s. 54-61.
  • Paquette, D. ve Ryan, J. (2001), Bronfenbrenner’s Ecological System Theory, http://pt3.nl.edu/ paquetteryanwebquest.pdf, Erişim Tarihi: 21 Ağustos 2010.
  • T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü [ASAGEM] (2010a), Türkiye’de Er- gen Profili, T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü [ASAGEM] (2010b), Aile Yapısı Araş- tırması 2006, T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Türkiye Bilimler Akademisi [TÜBA] (2004). Ergen ve Ruhsal Sorunları Durum Saptama Çalış- ması, Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, TÜBA-UNFPA Nüfus ve Kalkınma Strate- jileri Alt Programı, Ankara.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2011a), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, http:// tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.zul, Erişim Tarihi: 15 Mart 2012.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2011b), İşgücü İstatistikleri, http://tuikapp.tuik.gov.tr/isgucu- app/isgucu.zul, Erişim Tarihi: 16 Mart 2012.
  • UNICEF (2012), Çocuk Haklarına Dair Sözleşme: Önsöz, http://www.unicef.org/turkey/crc/_ cr23b.html, Erişim Tarihi: 15 Mart 2012.
  • United Nations Development Programme [UNDP] in Turkey (2008), Turkey 2008 Human Develop- ment Report, Youth in Turkey, United Nations Development Programme in Turkey, Ankara.
  • Shek, D. (2002), “Parenting Characteristics and Parent-Adolescent Conflict: A Longitudinal Study in the Chinese Culture”, Journal of Family Issues, 23 (2), pp. 189-208.
  • SPSS (2007), SPSS Regression Models 16.0, SPSS Inc., USA.
  • World Bank [WB] (2007), World Development Report 2007, Development and the Next Gene- ration, The World Bank, Washinton, DC.