___

• 2003 tarih ve 4787 Sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun.
• Abalı, S. (2006). Boşanmak İçin Başvuran Kadınların Evlilikteki Cinsel Yaşamlarını Boşanma Nedeni Olarak Görme Durumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Adak, N. (2013). Evlilik Dışı Birlikte Yaşam Çiftleri Evliliğe Hazırlar mı?. Uluslararası Katılımlı 7. Ulusal Sosyoloji Kongresi. Yeni Toplumsal Yapılanmalar: Geçişler, Kesişmeler, Sapmalar. Bildiri Kitabı 3. Editör Muammer Tuna. Muğla. 265-273.
• Altunışık, R., Coşkun, R. ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Ankara. T.C Başbakanlık ve Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.
• Arpacı, F., Tokyürek, Ş. ve Şanlı N. (2013). Boşanmaların Azaltılması ve Ailenin Korunmasına Yönelik Görüşler. Uluslararası Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi. 1 (2), 36-55.
• Atamtürk, E. (2010). Aile Mahkemeleri Uygulamalarında Yaşanan Sorunların Aile Mahkemesi Uzmanlarının Tükenmişlik Düzeylerine ve İş Doyumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Hizmet Anabilim Dalı. Ankara.
• Ayhan, S. (2018). Sebep ve Sonuçlarıyla Türkiye'de Boşanma Sorunu. Strateji Düşünce ve Analiz Merkezi.
• Battal A. (2008). Boşanma Sebepleri. Bilimsel Araştırma Projesi Uygulama Sonuçları. T. C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. İstanbul.
• Başaran, E. (2013). Ailenin İşleyişi veya Gerçekleştirimi. İçinde Mustafa Aydın (Ed.) Sistematik Aile Sosyolojisi. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Bayer, A. (2018). Ailede Yaşanan Anlaşmazlıklar ve Çözüm Önerileri. ANTAKİYAT/Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 1 (2), 215-234.
• Berg, L. B. ve Lune, H. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Binay, M. (2018). Türkiye'de Boşanma Nedenlerinin Analizi ve Alternatif Uyuşmazlık Yöntemleri. Ombudsman Akademik. 9, 237-267.
• Booth, A. ve White, L. (1980). Thinking About Divorce. Journal of Marriage and The Family. 3, 605-616.
• Campbell, G. (2012). Evliliğe Karşı-Bir İlişkinin Sosyal, Yasal, Ekonomik ve Psikolojik Sonuçları. (Çev. Habibe Şentürk). İstanbul: Geoaktif Yayınları.
• Can, Y. ve Aksu N. B. (2016). Boşanma Sürecinde ve Sonrasında Kadın. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 15 (58), 888-902.
• Clarke-Steward, A. ve Brentino, C. (2006). Divorce: Causes and Consequences. New Haven: Yale University Press.
• Çapcıoğlu, İ. (2018). Sekülerleşen Toplumda Bireyselleşen Aile. Turkish Studies. 13 (2), 19-34.
• Çiçek, Z. (2014). Boşanmanın Sosyolojik Analizi: Denizli Kenti Örneği. Doktora Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sosyoloji Anabilim Dalı. Pamukkale Üniversitesi. Denizli.
• Demirel, R. (2020). Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Erkeklerin Boşanma Deneyimlerine İlişkin Nitel Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Doğan, Ş. (2016). Boşanma Nedenlerine Yönelik Tutumlar: Boşanmayı Artırıcı veya Engelleyici Faktörlere Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştirmalari Dergisi. 5 (4), 991-1011.
• Ergin, H. (2004). Eşler Arası İletişim Çatışmaları. Haluk Yavuzer (Editör). Evlilik Okulu. Birinci Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Erkal, M. E. (2006). Sosyoloji. (13. Baskı). İstanbul: Der Yayınları.
• Gaulier, B., Margerum, J., Price, A. J., Windell, J. (2007). Defusing The High-Conflict Divorce. California: Impact Publishers.
• Geniş, M., Toker, B. ve Şakiroğlu, M. (2019). Boşanmanın Çocuklara Etkisi, Çocuğa Söylenmesi ve Ebeveyn Yabancılaşması: Derleme Çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 3 (3), 190-199.
• Gladding, S. T. (2002). Aile Terapisi: Tarihi, Kuram ve Uygulamaları. Ed. İbrahim Keklik ve İbrahim Yıldırım. Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği.
• Hamamcı, Z., Buğa, A. ve Duran, Ş. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Evlilik Yaşantısı ile İlgili Bilgi Kaynaklarının ve Evlilik Öncesi Eğitim İhtiyaçlarının İncelenmesi. Aile ve Toplum. 7 (26), 33-50.
• İnan Kırmızıgül, E. (2014). Yeni Evlenecek Çiftlerin Evliliğe Yönelik Görüşleri İle Üreme Sağlığı Bilgi ve Gereksinimleri. Yüksek Lisans Tezi. Yıldırım Beyazıt Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Hemşirelik Anabilim Dalı. Ankara.
• Kalaman, S. ve Çeli̇k, F. (2019). Türkiye'deki Evli Bireylerin Sosyal Medya Kullanımlarının Evlilikleri Üzerine Etkisi: Nitel Bir Araştırma. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 13 (19), 424-453. DOI: 10.26466/opus.589684
• Kara, B. ve Doğan, S. (2018). Türk Aile Yapısında Boşanma Nedenleri: Aksaray İli Örneği. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi. 1 (2), 48-66.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (25. Baskı). Ankara: Nobel.
• Köroğlu, T. (2013). Üniversite Gençliğinin Evlilik, Aile Ve Boşanma Konusundaki Düşünce ve Görüşleri Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Karabük Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Karabük: Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı.
• Kutlar, A., Erdem, E. ve Aydın, F. F. (2012). Kadınların İşgücüne Katılması ile Doğurganlık, Boşanma ve Ücret Haddi Arasındaki İlişki: Türkiye Üzerine Bir Araştırma. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi. 7 (1): 149-168.
• Küçükcan, T. (2011). Toplumun Kültür Politikaları ve Medyanın Kültürel Süreçlere Etki Algısı Araştırması. Ankara: SETA.
• Levinger, G. (1970). Marital Cohesiveness and Dissolution: An Integrative Review. Families In Crisis. New York: Harper and Row Publishers. 107-132.
• McDaniel, B. T., Coyne, S. M. ve Holmes, E. K. (2012). New Mothers And Media Use: Associations Between Blogging, Social Networking, And Maternal Well-Being. Maternal And Child Health Journal. 16 (7), 1509-1517.
• Merriam S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. Turan, S. (Ed.) Ankara: Nobel.
• Nazlı, S. (2012). Aile Danışmanlığı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ottaway, A. K. C. (1968). Education and Society: An Introduction to the Sociology of Education. London: Routledge and Kegan Paul.
• Özel, Ç. ve Tatar E. (2008). Aile Mahkemelerinin Yapısı ve Kararları Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Sosyoekonomi Dergisi. 1, 49-88.
• Özgüven, İ. E. (2001). Ailede Yaşam ve İletişim. Ankara: Pedrem Yayınları.
• Özuğurlu, K. (2006). Eşlerde Problem Çözme. Ana – Baba Okulu (12. Baskı). İçinde (201-219). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Rose, P., Beeby, J. ve Parker, D. (1995). Academic Rigour İn The Lived Experience Of Researchers Using Phenomenological Methods İn Nursing. Journal of Advanced Nursing. 21 (6). 1123-1129.
• Sahler, Z. J. O. (1987). Understanding and Caring for The Child in Crisis. When Children Suffer: A Sourcebook for Ministry with Children in Crisis. Lester, A. D. (Ed.). Pennsylvania: The West-minster Press.
• Saygılı, S. (2005). Ruhen ve Bedenen Sağlıklı Çocuk Yetiştirmek. İstanbul: Hayat Yay.
• Sürerbiçer, F. S. (2008). Boşanmış Bireylerin Deneyimlerine Göre Evlilik Eğitimi Gereksinimi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eğitimin Kültürel Temelleri Anabilim Dalı. Yaşam Boyu Öğrenme Bilim Dalı. Ankara.
• Şentürk Dızman, Z. (2019). Sosyal Medyanın Boşanmaya Etkileri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 6 (4), 548-555.
• Tarhanacı, M. (2017). Boşanma Avukatlarının Anlatısıyla Trabzon’da Aile ve Boşanma Olgusu. İMGELEM. 1, 89-120.
• T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2014). Türkiye Boşanma Nedenleri Araştırması. İstanbul.
• T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı. (ASAGEM) (2009). Boşanma Nedenleri Araştırması. Ankara: T. C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
• T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı. (ASAGEM) (2011). Türkiye'de Aile Yapısı Araştırması. Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
• Timurturkan, M. (2018), Aile Birliğinin Bozulması: Boşanma ve Yeniden Evlenme. Adak, N. (Ed.) Değişen Toplumda Değişen Aile. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Türkarslan, N. ve Yurtkuran, S. (2007). Üniversite Son Sınıf Öğrencilerinin Evliliğin Kuruluşuna İlişkin Görüş ve Düşünceleri. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yay.
• Türkarslan, N. ve Suleymanov, A. (2010). Üniversite Son Sınıf Öğrencilerinin Evlilik Konusundaki Görüş ve Düşünceleri Azerbaycan ve Türkiye Karşılaştırması. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi. 5, 54-67.
• Uğur, S. B. (2014). Günümüzde Kadının Boşanma Deneyimleri: Akademisyen Kadınlar Üzerine Bir Araştırma. Mediterranean Journal of Humanities. 4 (2), 293-326.
• Yıldırım, N. (2004). Türkiye'de Boşanma ve Sebepleri. Ahmet Yesevi Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı. 28, 59-81.
• Yıldırım, S. (2020). Boşanma Sebepleri Üzerine Bir Araştırma. Sosyoloji ve Psikoloji Araştırmaları. 13-43.
• Yıldırım A. ve Şimşek H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 10. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, Ş. ve Baydur, H. (2017). Boşanma Sürecinde Sosyal Hizmet Uygulamaları. İçinde Yücel, D., Gönültaş M. B. (Ed.) Adli Sosyal Hizmet: Yaklaşım ve Müdahale. (ss.2-12) Ankara: Nobel.

___