Bu çalışmanın temel amacı, kentsel yoksulluk, göç ve istihdam arasındaki ilişkiyi Eskişehir’de belediyeden yardım alan 300 hane üzerine yapılan bir alan araştırmasının bulgularına dayanarak incelenmektedir. Göçün yoksulluğa neden olduğu tezine dayanarak şunlar ortaya konmaktadır. Birincisi, kırsal alanda mülksüzleşen ve kendisinin ve ailesinin yeniden üretimi sağlayabilecek kaynaklardan yoksun olan 1980 sonrası kentin yeni göçmenleri, yoksulluğu daha derinden yaşamakta ve yaşamını yardım alarak sürdürmektedir. İkincisi, yoksul göçmenler genellikle düşük ücretli, düzensiz, güvencesiz, örgütsüz ve geçici işlerde istihdam edilmekte ve uzun süreli işsizler olarak gelir kaynaklarının tamamen dışında kalmaktadır.

The main purpose of this study is to analyse the relationship among urban poverty, migration and employment based on the results of a survey research that was applied to 300 households receiving aid from the local municipality in Eskişehir. Following the thesis that migration causes poverty, these two major results are confirmed: First, post-1980 migrants of the urban who don’t own any property and are deprived of the means of reproducing resources of their own and their families’ have lived in deep poverty and have to sustain their lives by depending on assistance. Second, poor migrants usually find employment in low-paid, irregular, unsecure, unorganized, temporary and uninsured jobs and they are excluded from income resources that are accessible by the long-term employees.