İlkokul 4. Sınıf Türkçe Dersinde Oyunla Öğretim Yönteminin Akademik Başarıya Etkisi

Bu deneysel araştırmada İlkokul 4. sınıf Türkçe dersinde oyunla öğretim yönteminin dördüncü sınıf öğrencilerinin akademik başarısına etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla Akdeniz bölgesindeki bir ilkokulun 4. sınıflarından biri deney ve diğeri kontrol grubu olacak şekilde seçkili olarak belirlenmiştir. Araştırma grubunu oluşturan toplam öğrenci sayısı 38’dir. Dersler deney grubunda oyunla öğretim yöntemine, kontrol grubunda öğretmen kılavuz kitabındaki yönergelere uygun işlenmiştir. Bu araştırmada deney öncesi her iki gruba hazırbulunuşluk testi ve uygulama sonrasında her iki gruba son başarı testi uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde iki kategorili değişkenler için t testi, anne eğitim durumu ve baba eğitim durumu gibi ikiden fazla kategori içeren değişkenlerde tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Bu araştırmada elde edilen bulgulara göre, deney grubu lehine anlamlı farklılık bulunmuş, cinsiyet ve ailenin eğitim durumuna göre akademik başarılarında ise anlamlı farklılık bulunamamıştır

The Effect Of Teaching With Games Method On Academic Success In Primary School 4th Grade Turkish Lesson

In this experimental study, the effect of teaching Turkish with games method on the academic achievement of fourth grade students in elementary school 4th class was investigated. For this purpose, one of the 4th grades of a primary school in the Mediterranean region was selected chosen as an experimental and other control group. The total number of students constituting the research group is 38. In the experimental group, teaching method of games was used; however, in the control group the teacher follows the instructions in the guidebook were used while teaching Turkish to fourth graders. In this study, both group readiness test before the experiment and both groups final success test were applied after the application. In the statistical evaluation of the data, t-test was used for two categorical variables and one way Anova was applied for those variables that contained more than two categorical variables such as mothers' educational status and fathers' educational status. According to the findings obtained in this study, there was a significant difference in favor of the experimental group and no significant difference was found in academic achievement according to gender and education level of the family

___

  • KAYNAKLAR Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif Öğrenme (6. Basım). Eğitim Dünyası, İzmir. Akandere, M. (2006). Eğitici Okul Oyunları (3. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Aksan, D. (2007). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. TDK Yayınları, Ankara. Akkuş Sevigen, F. (2013). Oyun Temelli Matematik Eğitim Programının Çocuğun Matematik Gelişime Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Aksoy, N.C. (2010). Oyun Destekli Matematik Öğretimin İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerin Kesirler Konusundaki Başarı, Başarı Güdüsü, Öz-Yeterlik ve Tutumlarının Gelişimlerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Altunay, D. (2004). Oyunla Desteklenmiş Matematik Öğretiminin Öğrenci Erişisine ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Aslan, N. (1982). Oyunla Eğitim. Yargıçoğlu Matbaası, Ankara. Arslan, A. (2013). Okuma Becerisi İle İlgili Makalelerde Cinsiyet Değişkeni. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Dergisi Sayı: 2/2 2013 s. 251-265, Türkiye. Avcı, R. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “Eğitimde Geleneksel Çocuk Oyunlarının Önemi”. Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Aydın, A. (2011). Eğitim Psikolojisi (12. Baskı). Pegem A Akademi, Ankara. Bağcı, E. (2011). İlköğretim 1.,2. ve 3. sınıf Türkçe Dersi Öğretmen Kılavuz Kitaplarında Yer Verilen Eğitsel Oyun Etkinliklerinin İncelenmesi ve Alternatif Etkinlik Önerileri. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Prof. Dr. Mahmut Kaplan Armağan Sayısı, 9 (2), 487-497. Bozan, N. (2014). Okul Öncesi Eğitimde Oyunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum. Büyüköztürk, Ş. ve vd. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Geliştirilmiş 13. Baskı). Pegem Akademi A Yayıncılık, Ankara. Çepni, S. ve vd. (2008). Ölçme ve Değerlendirme. Pagem Akademi, Ankara. Çepni, S. ve Akyıldız, S. (2009). Ölçme ve Değerlendirme. Celepler Matbaacılık, Trabzon. Çoban, B. (2006). Ortaöğretimde ve Üniversitelerde Eğitsel Oyunlar. Editör: Selahattin Devecioğlu, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Demir, C. ve Yapıcı, M. (2007). Ana Dili Olarak Türkçenin Öğretimi ve Sorunları. Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi Dergisi/ Cilt IX, Sayı: 2, Aralık 2007. Demir, T. ve Özdemir, B. (2013). Türk Eğitiminde Karagöz/Gölge Oyunları ile Değerler Öğretimi. Değerler Eğitimi Merkezi, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 11, No. 25, 57-89,Haziran 2013. Dindar, R. (2009). Örgün Eğitim Sistemi İçinde Trafik Eğitiminde Oyunla Öğretimin Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. E. Dodd, A. ve M. Dodd, D. (1997). Question and Answer Game. Both of 52 Church St., Highbridge, NJ. 08829. Ergin, M. (2007). Türk Dil Bilgisi. Bayrak Basın Yayım Dağıtım, İstanbul. Hazar, M. (1996). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim.Tutibay Ltd. Şti., Ankara. Garcia, J.J. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “İspanyadaki Çocuk Oyunları ve Çocuk Oyunlarının Kültürel Sanatsal ve Sosyal Açıdan Çocuk Gelişimine Etkileri ”.Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Güneş, M. ve H. (2011). Öğretmen ve Öğrenciler için Yaşayan Çocuk Oyunları. Anı Yayıncılık, Ankara. Gülsoy, T. ve Uçgun, D. (2013). 6. Sınıf Öğrencilerinin Kelime Hazinesinin Geliştirilmesinde Eğitsel Oyunların Etkisinin İncelenmesi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (13), 943-952. Hanbaba, L. (2011). Oyunla Öğretim Yönteminin İlköğretim 3. Sınıf Öğrencilerinin Hayat Bilgisi Dersi Başarısı ve Tutumuna Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi:'' Kavramlar, İlkeler, Teknikler'' (10. Basım). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi:'' Kavramlar, İlkeler, Teknikler'' (21. Basım). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Karadağ, E. ve Çalışkan, N. (2008). Kuramdan Uygulamaya İlköğretimde Drama “Oyun ve İşleniş Örnekleriyle” (2.Baskı). Anı Yayıncılık, Ankara. Karaduğan, Ö. (2003). İlköğretim İkinci Kademede Sanatın Öğretiminde Eğitsel Oyunlarının Uygulanması ve Sonuçları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Kılbaş Köktaş, Ş. (2003). Sınıf Yönetimi. Nobel Kitabevi, Adana. Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Matematik Derslerinde Oyunla Öğretimde Kullanılan Ödüllerin Matematik Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri, İstanbul. MEB, (2012). İlköğretim Matematik 2 Öğretmen Kılavuz Kitabı. Sevgi Yayınları, Ankara. MEB, (2016). İlkokul Türkçe 1 Öğretmen Kılavuz Kitabı. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara. Melanlıoğlu, D. (2008). Kültür Aktarımı Açısından Türkçe Öğretim Programları. Eğitim ve Bilim 2008, Cilt 33, Sayı 150. Memduhoğlu, H. B. (2012). “Eğitimin Bilimsel Temelleri ve Araştırma Yöntemleri” Eğitim Bilimine Giriş (Geliştirilmiş 4. Baskı). Editörler: Hasan Basri Memduhoğlu ve Kürşad Yılmaz, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara. Meyer, B. (2012). Game-Based Language Learning For Pre-school Children: A Design Perspective. In Proceedings of the 6th European Conference on Games Based Learning: ECGBL (p. 332). Academic Conferences Limited. Özbay, M. (2001). 0-6 Yaş Grubu Çocuklarındaki Dil Gelişiminin Türkçe Öğretimi Açısından Önemi, Bilig (17). Özenç, E. G. (2007). İlk Okuma ve Yazma Öğretiminde Oyunla Öğretim Yöntemine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Park, H. (2012). Relationship Between Motivation and Student’s Activity on Educational Game. Kyonggi University, Korea. Poyraz, H. (2003). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Oyuncak. Anı Yayıncılık, Ankara. Sevinç, M. (2004). Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun. Morpa Kültür Yayınları, İstanbul. Sönmez, M. T. (2012). 6. Sınıf Matematik Derslerinde Web Üzerinden Sunulan Eğitsel Matematik Oyunlarının Öğrenci Başarısına Etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Şişman, M. (2013). Eğitim Bilimine Giriş (Yeni YÖK Kur Tanımına Uygun 11. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara. Turan, S. (2012). “Eğitimde Araştırma Yöntemleri “ Eğitim Bilimine Giriş (2. Baskı). Editörler: Yüksel Özden, Selahattin Turan, Pegem Akademi Yayınları, Ankara. Turgut, H. ve Yılmaz, S. (2010). Ekolojik Temelli Çocuk Oyun Alanlarının Oluşturulması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi. Uyan, Z. (2006). Resim Öğretiminde Oyunun Öğretime Katkısı. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Yağız, E. (2007). Oyun-Tabanlı Öğrenme Ortamlarının İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Dersindeki Başarıları ve Öz-Yeterlik Algıları Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara. Yanardağ, M. F. (2012). Geleneksel Çocuk Oyunları ile Kurulan Kültür Köprüsü “Geleneksel Çocuk Oyunlarının Çocuğun Sosyalleşmesi Açısından Önemi”. Hazırlayan: Ramazan Avcı, Kahramanmaraş. Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. Sınıf Seviyesinde Bilgisayar Destekli Eğitici Matematik Oyunlarının Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yücel Yumuşak, (2014). Oyun Destekli Matematik Öğretiminin 4. Sınıf Kesirler Konusundaki Erişi ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.