Değişim Yönetimi Sürecinde İnsan Kaynakları ve Performans Yönetimi

Değişim çağımızın en önemli özelliğidir; değişimi yönetmek ise günümüz örgütlerinin en temel sorunlarından birisidir. Değişime ayak uyduramayan örgütlerin etkinliği ve verimliliği düşmekte ve kendilerinden beklenen taleplere cevap veremez hale gelmektedirler. Bu nedenle değişimin başarılı bir biçimde yönetilmesi, örgüt bakımından hayati öneme sahiptir. Bu makalenin amacı, hayatta kalabilmek için değişime uyum sağlamak zorunda olan örgütlerin, insan kaynakları ve performans yönetimi yaklaşımlarını kullanarak değişime uyum sorunlarını daha kolay çözebileceklerini göstermektir. Konuyla ilgili literatür taraması yapılmış ve elde edilen bilgiler analiz edilip değerlendirilmiştir. Bu bağlamda değişim sürecine uyum sağlamak, kendisini yenilemek ve başarılı olmak isteyen örgütler, çeşitli yönetim tekniklerinden yararlanmak zorundadırlar. Bu yöntemler örgütün içinde bulunduğu şartlara ve sahip olduğu imkânlara göre değişebilmektedir. İnsan kaynağının önemi nedeniyle pek çok örgüt değişimi yönetmek, etkinliğini ve verimliliğini artırmak için insan kaynakları ve performans yönetimi tekniklerinden yararlanmaktadır. İnsan kaynağının seçilmesi, istihdamı ve eğitilmesi gibi pek çok husus, değişim sürecinde insan kaynağından beklenen yararın elde edilmesinde etkilidir. Ayrıca süreçte örgütün ve çalışanların amaç, hedef ve menfaatleri birlikte gözetilmeli ve performans artırıcı tedbirler ihmal edilmemelidir. performanslarını değerlendirme ve ödüllendirmenin yanında insan kaynakları yönetimi felsefesinin örgütsel düzeyde uygulanması gerekir. Örgütsel değişimi gerçekleştirmenin pek çok yöntemi bulunmakla birlikte, örgütün en önemli kaynağı olan insana yönelik yönetim tekniklerinin kullanılmasıyla, örgütsel değişim daha başarılı bir biçimde gerçekleştirilir

Human Resources and Performance Management in the Change Management Process

Change is the most important feature of our age and the managing the change is one of the most fundamental problems of today’s organizations. The efficiency and productivity of the oganizations which couldn’t keep up with the change have declined and they’ve become unable to handle the expected demands. Therefore, successful management of change has the vital importance for the organizations. The purpose of this article is to show the organizations which have to adopt the change to survive, to be solved the problems of adaptation to change more easily using the human resources and performance management approaches. The literature review was conducted and the data obtained was analyzed and evaluated. In this context, it’s seen that the organizations have to benefit from various management techniques in order to be able to manage the change process succesfully. These methods may change depending on the conditions of the organizations and the facilities they have. Due to the importance of human resources, many organizations benefit from human resources and performance management techniques in order to increase the efficiency and productivity of them. In the process of change, many issues such as the selection, recruitment and training are effective in achieving the expected benefits of human resources. Moreover, the precautions to enhance the performance of the organization and the employees shouldn’t be neglected in the process. In order to improve the organizational efficiency and productivity, the human resource management philosopy and the principles of performance management must be implemented at the organizational level. As a conclusion, although there are many methods to accomplish organizational change, the organizational change is carried out more successfully with the help ofhuman resources and performance management

___

  • Acar, A. C. (2009), “İnsan Kaynakları Planlaması ve İşgören Seçimi”, İnsan Kaynakları Yönetimi, 4. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Akgemci, T., Güleş, H. K. (2009), İşletmelerde Stratejik Yönetim, Gazi Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Altıntaş, A. (2008), “Mahalli İdarelerde Performans Yönetimi ve Riskleri”, Sayıştay Dergisi, Sayı 69, Nisan-Haziran.
  • Barutçugil, İ. (2004), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul.
  • Bayraktaroğlu, S. (2008), İnsan Kaynakları Yönetimi, 3. Baskı, Sakarya Yayınları, Sakarya.
  • Beeson, Ian and Chris Davis, (2000, “Emergence and Accomplishment in Organizational Change”, Journal Organizational Change Management, Vol. 13, No. 2.
  • Benligiray, S. (1999), İnsan Kaynakları Açısından Otellerde Performans Yönetimi, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Yayın No. 1174, Eskişehir.
  • Benligiray, S. (2007), “İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütlenmesi”, İnsan Kaynakları Yönetimi, (Ed. Ramazan Geylan), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Bilgin, L. (2007), “İş Analizi”, İnsan Kaynakları Yönetimi, (Ed. Ramazan Geylan), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Bingöl, D. (2006), İnsan Kaynakları Yönetimi, 6. Baskı, Arıkan Yayınları, İstanbul.
  • Bingöl, D. (2008), “İnsan Kaynakları Yönetimi”, Genel İşletmecilik, (Ed. Mithat Ünver), Detay Yayınları, Ankara.
  • Burnes, B. (1997), “Organizational Choice and Organizational Change”, Management Decision, Vol. 35, No. 10.
  • Buzan, Tony, Tony Dottino, Richard Israel (2001), Akıllı Lider, (çev. Serdar Uçar), İstanbul:Alfa Yayınları, İstanbul.
  • Can, H.; Kavuncubaşı, Ş. (2005), Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi, 5. Baskı, Siyasal Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Cornell, J. (1996), “Aspects of the Management of Change”, Journal of Management in Medicine, Vol.10, No. 2.
  • Coşkun, A. (2007), Stratejik Performans Yönetimi ve Performans Karnesi, 2. Baskı, Literatür Yayınları, İstanbul.
  • Çetin, C. (2008), Yöneticilerin Liderlik Stilleri: Değişim Yönetimi ve Ekip Çalışması Arasındaki İlişkilerin Çok Yönlü Olarak Değerlendirilmesi, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul.
  • Çolak, A. (2007), “İnsan Kaynağını Bulma ve Seçme”, İnsan Kaynakları Yönetimi, (Ed. Uğur Dolgun), Ekin Yayınları, Bursa.
  • Çukurçayır, M. A.; Eroğlu, H. T. (2004), “Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanmaya Farklı Bir Yaklaşım: Verimlilik ve Başarı Karnesi (Balanced Scorecard)”, Sayıştay Dergisi, Sayı 53, Nisan-Haziran.
  • Davis, K. (1988), İşletmede İnsan Davranışı: Örgütsel Davranış, (çev. Kemal Tosun, Tomris Somay, Fulya Aykar, Can Baysal, Ömer Sadullah, Semra Yalçın), 3. Baskı, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yayınları, Yayın No:98, İstanbul.
  • Dolgun, U. (2007), “İnsan Kaynakları Yönetimine Giriş”, İnsan Kaynakları Yönetimi, (Ed. Uğur Dolgun), Ekin Kitabevi Yayınları, Bursa.
  • Drucker, P. F. (2000), 21. Yüzyıl İçin Yönetim Tartışmaları, (çev. İrfan Bahçıvangil, Gülenay Gorbon), 2. Baskı, Epsilon Yayınları, İstanbul.
  • Duck, J. D. (1999), “Değişim Yönetimi”, Değişim, (çev. Meral Tüzel), MESS Yayınları, İstanbul.
  • Düren, A. Z. (2000), 2000’li Yıllarda Yönetim, Alfa Yayınları, İstanbul.
  • Ertürk, M. (2009), İşletme Biliminin Temel İlkeleri, 7. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Genç, N. (2005), Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar, 2. Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara.
  • Gök, S. (2006), İnsan Kaynakları Yönetimi: 21. Yüzyılda, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Göksel, A. (2003), “İnsan Kaynaklarında Eğitim ve Performans Ölçümü”, İşletmecilikte Çağdaş Yönelimler, (Ed. Birol Bumin), Gazi Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Gürüz, D., Yaylacı Özdemir, G. (2009), İnsan Kaynakları Yönetimi, 4. Baskı, MediaCat Yayınları, İstanbul.
  • Helvacı, M. A. (2002), “Performans Yönetimi Sürecinde Performans Değerlendirmenin Önemi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 35, Sayı 1-2.
  • Hitt, Michael A., J. Stewart Black, Lyman W. Porter (2009), Management, Second Edition, Pearson Prentice Hall, New Jersey.
  • Hodgetts, R. M. (1997), Yönetim: Teori, Süreç ve Uygulama, (çev. Canan Çetin, Esin Can Mutlu), Der Yayınları, İstanbul.
  • Karalar, R. (2007), Genel İşletme, 3. Baskı, (yky), Eskişehir.
  • Kozak, M. A. (2009, İnsan Kaynakları Yönetimi, 3. Baskı, Detay Yayınları, Ankara.
  • Köseoğlu, Ö. (2004), “Performans Ölçümü Yönetimi ve Belediye Yönetimlerine Uygulanabilirliği”, Yerel Yönetimler Kongresi, Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma Bildiriler Kitabı, (3-4 Aralık), Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İ.İ.B.F. Yayınları, Çanakkale.
  • Köseoğlu, Ö. (2005), “Belediyelerde Performans Yönetimi”, Türk İdare Dergisi, Sayı 447, Haziran.
  • Linver, Sandy (ty), Konuşma Eğitimi, (çev. Aliye Özlü), Mert Yayıncılık, İstanbul.
  • Maxwell, John C. (1998), İçinizdeki Lideri Geliştirmek, (çev. Selim Yeniçeri), Beyaz Yayınları, İstanbul.
  • Örücü, E. (2003), Modern İşletmecilik, 3. Baskı, Gazi Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Özçelik, O. (2009), “Eğitim ve Geliştirme”, İnsan Kaynakları Yönetimi, 4. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Özer, M. A. (2008), 21. Yüzyılda Yönetim ve Yöneticiler, Nobel Yayınları, Ankara.
  • Özer, M. Akif (2009), “Performans Yönetimi Uygulamalarında Performansın Ölçümü ve Değerlendirilmesi”, Sayıştay Dergisi, Sayı 73, Nisan- Haziran.
  • Öztürk, Ü. (2009), Performans Yönetimi, Alfa Yayınları, İstanbul.
  • Pritchar, B. (2010), “Change Management from An Engineers Perspective” Change Management, http://irc.queensu.ca/articles/ engineersperspective, (Erişim tarihi: 8 Ağustos 2010).
  • Palmer, Margaret, Kenneth T. Winters, (1993), İnsan Kaynakları, (çev. Doğan Şahiner), Rota Yayınları, İstanbul.
  • Robbins, Stephan P., David A. DeCenzo (2008), Fundamentals of Management, Sixth Edition, Pearson Prentice Hall, New Jersey.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa.
  • Sabuncuoğlu, Z.; Tüz, M. (1998), Örgütsel Psikoloji, 3. Baskı, Alfa Yayınları, Bursa.
  • Schumacher, Wolf D. (2010), “Change Management Intervention Models Cont.” Managıng Barriers to Business Reengineering Success: Capter 4b, http://www.prosci.com/w4b.htm (Erişim tarihi:11 Ağustos 2010).
  • Serinkan, C. (2007), “İnsan Kaynağının Eğitimi ve Eğitim Yönetimi”, İnsan Kaynakları Yönetimi, (Ed. Uğur Dolgun), Ekin Yayınları, Bursa.
  • Sımon, H. A., D. W. Smithzurg, V. A. Tompson (1967), Kamu Yönetimi, (çev. Cemal Mıhcıoğlu), İkinci Kitap, TODAİE Yayınları, Ankara.
  • Şimşek, M. Ş. (2005), İşletme Bilimine Giriş, 12. Baskı, (yky), Konya.
  • Şimşek, M. Ş.; Öge, H. S. (2009), İnsan Kaynakları Yönetimi, 2. Baskı, Gazi Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Tınaz, P. (2000), Organizasyonlarda Etkili Öğrenme, MESS Yayınları, İstanbul.
  • Toffler, A. (1989), Uyumlu Şirket, (çev. Yakut Güneri), İlgi Yayınları, İstanbul.
  • Yazıcı, S. (2001), Öğrenen Organizasyonlar, Alfa Yayınları, İstanbul.
  • Yeniçeri, Ö. (2002), Örgütsel Değişmenin Yönetimi, Nobel Yayınları, Ankara.
  • Yılmazer, A.; Eroğlu, C. (2008), İnsan Kaynakları Yönetimi, Seçkin Yayınları, Ankara.
  • Yüksel, Ö. (2007), İnsan Kaynakları Yönetimi, 6. Baskı, Gazi Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Werkman, Renate A. (2009), “Understanding Failure to Change: A Pluralistic Approach and Five Patterns”, Leadership & Organization Development Journal, Vol. 30, No. 7.
  • White, Rupert E. (1998), Takım Lideri, (çev. Ali Çimen), Timaş Yayınları, İstanbul.
  • White, L. (2000), “Changing the whole system in the public sector”; Journal of Organizational Change Management, Vol. 13, No. 2.