ÖZET Yükseköğretimin bireysel getirilerinin tahmini konusunda literatürde yeterince çalışma mevcut iken, sosyal getirileri konusunda nispeten çok az bilgi mevcuttur. Sosyal faydaların çoğunun parasal değer taşımaması ise sosyal getirilerin ölçülmesini zorlaştıran en önemli faktör olmaktadır. Bu çalışmada, kaynakların yeniden dağılımını sağlayarak sosyal fayda üreten devletin yükseköğretim görmüş meslek gruplarından elde ettiği gelir vergileri ile ilgili kişilere yükseköğretimleri sırasında yaptığı harcamalar dikkate alınmıştır. Böylece devletin yükseköğretime yaptığı yatırımların ekonomik etkinliği analiz edilmeye çalışılmıştır. Bulgular, yükseköğretimin bazı alanlarında devlet yatırımlarının kaynak israfı yarattığı sonucunu ortaya çıkarırken bazı alanlarda ise durum tam tersi olmaktadır. Ancak bireysel getiriler ile kıyaslandığında bu durumun yine devletin vergi uygulama ve denetimleri konusundaki uygulamasının başarısızlığından kaynaklandığı açıktır.

ABSTRACT While literature has devoted considerable attention to the estimation of private returns to higher education, relatively little is known about the returns to society as a whole. Since, most of the social benefits of education are non-monetary in nature; measurement of social returns is also very hard task. In present study, we concentrate on income taxes which government receives from high-educated people and public subsidies to these people's education. Thus, economic efficiency of government investment in higher education is tried to be analyzed. Findings illustrate that while public subsidies to higher education in some disciplines result in waste of resources in some others do not. However, comparing with private returns, it is simply obvious that government failure of tax implementation and control leads such a conclusion.