EKOLOJİK TARIM TURİZMİNE KATILANLARIN BEKLENTİLERİ, MEMNUNİYET DÜZEYLERİ, TEKRAR KATILMA NİYETLERİ VE TAVSİYE NİYETLERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE SİNOP İLİNDE BİR ARAŞTIRMA

Günümüzde turizm sektörü, ekonomik ve sosyal girdi sağlayan oldukça büyük bir potansiyel haline gelmiştir. Öte yandan küreselleşme ile birlikte dünya üzerinde hemen her sektörde gelişme ve değişme yaşanmaya başlamıştır. Turizm sektörü de küreselleşmeye ayak uydurarak bir değişim içerisine girmiştir. Turizmde gerçekleşen küreselleşme sonucu ortaya çıkan talepler çeşitli turizm türlerinin oluşmasına zemin hazırlamıştır. Zamanla hem turizm taleplerinde hem de turist profillerinde yaşanan değişim insanların gündelik yaşamlarından uzaklaşarak alışılagelmiş turizm türlerinden farklı bir seyahat istemeleri sonucu eko-turizm, tarım turizmi gibi doğaya dayalı turizm türlerine olan talepleri de beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada, ekolojik tarım turizmi tüm yönleri ile ele alınmıştır. Çalışmanın amacı Sinop ilinde gerçekleştirilen ekolojik tarım turizmi destinasyonlarının belirlenmesi ve bu alanlara gelen ziyaretçilerin beklentilerini ve görüşlerini tespit etmektir. Bu amaçla birlikte ekolojik çiftliklere gelen ziyaretçilerin beklentilerini, memnuniyet düzeylerini, ekolojik tarım turizmine katılma niyetlerini ve memnun kalmaları doğrultusunda başkalarına tavsiye etme niyetlerini belirleyerek Sinop ili ekolojik tarım turizmine katkı sağlamaktır. Bu bağlamda Sinop ili mevcut ekolojik tarım turizmi potansiyeli değerlendirilerek geliştirilmesi için yeni öneriler getirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği uygulanmıştır. Araştırmanın bulgularını 2019-2020 yılı içerisinde Sinop ilinde ekolojik tarım turizmine katılan ziyaretçiler oluşturmaktadır. Elde edilen bulgular doğrultusunda katılımcıların %57,4 ile büyük çoğunluğunun ekolojik tarım turizminin gerçekleştirdiği çiftliklere bir kere gittikleri ve %34,8 ile arkadaş tavsiyesi üzerine gittikleri belirlenmiştir. Ziyaretçilere konaklama süreleri sorulduğunda %58,2 ile büyük çoğunluğunun iki gece konakladıkları sonucuna ulaşılmıştır bununla birlikte çiftliklere gitme durumları olarak %68,5 ile gönüllü olarak katıldıklarını belirtirlerken %31,5 ile konuk olarak katıldıklarını belirtmişlerdir. Öte yandan ziyaretçilerin çiftliklerde katıldıkları faaliyetlerden %43,6 ile bahçe ve tarım işleri cevabını vermişlerdir. Sinop ilinde yer alan ekoturizm faaliyetleri, yörenin doğal kaynakları ve mevcut potansiyeli göz önünde bulundurularak ekolojik tarım turizminin Sinop ilinde sürdürülebilirliği incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına istinaden bazı öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Turizm, Ekolojik tarım, Ekolojik tarım turizmi, Ekolojik çiftlik

PDF

___

Akdu, U., & Uygur, S. M. (2009). Çiftlik turizmi, kırsal, tarım ve eko turizminin kavramsal açıdan irdelenmesi. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 143-166.
Altan, Ş. (2006). Türkiye’de ekoturizm uygulamaları ve ekonomiye katkıları. Yayımlan-mamış yüksek lisans tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, Ö. (2017). Turistlerin Sinop ilinin alternatif turizm potansiyeline yönelik algılama-larının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hatay: İskenderun Tek-nik Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aytuğ, H. K., Eryilmaz, Ç., Uçar, S., & Can, O. (2020). Sinop ilinin alternatif turizm çeşitleri açısından swot analizi. Karadeniz Araştırmaları, 67, 715-736. Cengiz, D., & Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi. Ankara: Nobel Yayın.
Çıkın, A., Çeken, H., & Uçar, M. (2009). Turizmin tarım sektörüne etkisi, agro-turizm ve ekonomik sonuçları. Tarım Ekonomisi Dergisi, 15 (1), 1-8.
Gallaher, E. J. (2010). Ecotourısm as a social-ecological system: a case study ın guanacas-te, costa rıca. For The Degree of Doctor of Phılosopy.
Gökalp, D. D., & Yazgan, M. E. (2013). Kırsal peyzaj planlamada agroturizm ve agritu-rizm. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1, 25-29.
Gümüş, M. (2015). Yerel halkın bakış açısıyla kırsal kalkınmada tarım turizmi: Tekirdağ ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi.
İpar, M. S., & Tırıl, A. (2014). Sinop ilinin kırsal turizm potansiyeli ve geliştirilmesine yöne-lik öneriler. Turkish Journal of Scientific Reviews, 7 (2), 45-54.
Kasalak, M. A. (2014). Ekoturizm girişimcilerinin inovasyona yatkınlığının ölçülmesi: muğla yöresinde yer alan ekolojik oteller kapsamında bir alan araştırması. Ya-yımlanmamış doktora tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kılıç, B., & Kurnaz, A. (2010). Alternatif turizm ve ürün çeşitliliği oluşturmada ekolojik çiftlikler: pastoral vadi örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 39-56.
Köroğlu, Ö., Buzlukçu, C., Ulusoy Yıldırım, H. & Oflaz, M. (2019). Ekolojik tarım turizm faaliyetlerine katılan ziyaretçilerin ekolojik çiftliklere yönelik beklenti ve algıları-nın tespit edilmesi. Journal Of Tourism And Gastronomy Studies, 7 (1), 25-45.
Lacitignola, D., Petrosillo, I., Cataldi, M., & Zurlini, G. (2007). Modelling socio-ecological tourism-based systems for sustainability. Ecological Modelling, 206 (1-2), 191-204.
Oruç, M. C., Dalgın, T., & Çeken, H. (2015). Tarım turizmi uygulamaları ve pazarlama modelleri: Türkiye için bir model önerisi. International Journal of Social And Economic Sciences, 5 (2), 40-45.
Privitera, D. (2010). The importance of organic agriculture in tourism rural. APSTRACT: Applied Studies İn Agribusiness And Commerce, 4 (1033-2016-84070), 59-64.
Pugliese, P. (2001). Organic farming and sustainable rural development: a multifaceted and promising convergence. Sociologia Ruralis, 41 (1), 112-130.
Ryan, S., DeBord, K., & McClellan, K. (2006). Agritourism in Pennsylvania: An ındustry assessment: a report. Center for Rural Pennsylvania. Selvi, M. S., & Demirer, D. (2012). Ekolojik tatil çiftliklerinin TaTuTa projesi deneyimine ilişkin örnek olay incelemesi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23 (2), 187-202.
Şekerli, S. (2018). Tarım turizmi (Tatuta) projesi kapsamında faaliyet gösteren ekolojik çiftliklerde bir araştırma: izmir ili örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İz-mir: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tetik, N. (2012). Turist rehberlerinin ekoturizm alanındaki yeterlilikleri: Doğu Karadeniz örneği. Yayınlanmamış doktora tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü.
Türkben, C., Gül, F., & Uzar, Y. (2012). Türkiye’de bağcılığın tarım turizmi (agro-turizm) içinde yeri ve önemi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 47-50.
Uğurlu, K., & Öztürk, H. (2017). Trakya bölgesinin ekolojik tarım turizmi potansiyeli ve pazarlanabilirliği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5 (2), 151-161.
Wood, M. (2002). Ecotourism: principles, practices and policies for sustainability. UNEP.
Yamamoto, D., & Engelsted, A. K. (2014). World wide opportunities on organic farms (wwoof) in the united states: locations and motivations of volunteer tourism host farms. Journal of Sustainable Tourism, 22 (6), 964-982.