Bu araştırma, Konya Ovasında şeker pancarının verim ve kalitesi bakımından en uygun temel gübrenin belirlenmesi amacıyla 1998 ve 1999 yıllarında olmak üzere iki yıl süreyle dört farklı lokasyoııda yürütülmüştür. Tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre düzenlenen tarla denemelerinde temel gübre olarak I. yıl DAP (G1); 12.30.12 (G2); 15.15.15 (G3); 20.20.0 (G4); 10.25.20.1.8 (05) (%10 N, %25 $P_2O_5$, %20 $K_2O$ , %1 Zn, %8 S); 10.25.20.1.8.0,4. (06) (%10 N, %25 P2O5.%20 $K_2O$, %1 Zn, %8 S, %0,4 B); TSP (G7); sıvı amonyum polifosfat (G8) (%19 N, %26 $P_2O_5$); sıvı çinko ve bor katkılı amonyum polifosfat (G9) (%9 N, %19 P2O5, %1 Zn, %0,5 B) ve II. yıl ise birinci yılda kullanılan gübrelerin ilk altı adedi kullanılmıştır. Bu gübreler dekara 10 kg $P_2O_5$ sağlayacak miktarda ekim öncesi uygulanmıştır Araştırma sonuçlarına göre 1998 yılında 10.25.20.1.8 kompoze (G5) gübresinin uygulanmasıyla diğer gübrelere göre %8.2' ile %15.1 (ortalama % 11.6) arasında değişen oranlarda artışla en yüksek kök verimi elde edilmiştir. Gübreler 1998 yılı ortalama kök verimlerine göre çoktan aza doğru G5 > G2 > G7 > G6 > G9 > G4 > G8 > G3 > G1 şeklinde sıralanmıştır. 1999 yılında ise en yüksek kök verimi G6 gübresi ile (10.25.20.1.8. 0,4) elde edilmiştir. Bu gübre diğer gübrelere göre kök veriminde %3,7 - 9,4 (ortalama %6,7) arasında değişen oranlarda artış sağlamıştır. 1999 yılı ortalama kök verimi bakımından gübreler G6 > G5 > G2 > G4 > G3 > G1 şeklinde sıralanmıştır. Her iki yılda şeker oranı bakımından gübreler arasındaki farklar istatistik! olarak önemli bulunmamıştır.

Trials^were established to determine a basic fertiliser composition for optimum quality and yield of sugar beet in four locations of Konya Plain during two consecutive years in 1998 and 1999. Field experiments were designed according to the factorial design of randomised complete blocks. In the first year, DAP (Gl); 12.30,12 (G2); 15.15.15 (G3); 20.20.0 (G4); 10.25.20.1.8 (G5) (%10 N, %25 $P_20_5$ , %20 $K_2O$ , %1 Zn, %8 S); 10.25.20.1.8.0,4 (G6) (%10 N, %25 $P_2O_5$. %20 $K_2O$, %1 Zn, %8 S, %0,4 B ); TSP (G7);liquid anunonium polyphosphate (F8) (%19 N, %26 $P_20_5$); liquid zinc and boron added ammonium polyphosphate (G9) (%9 N, %19 $P_20_5$, %1 Zn, %0,5 B) and in the second year six out of the fertilisers used in the first year were used as the basic fertiliser. All fertiliser were applied onto the soil before sowing to supply 100 kg $ha^{-1}$ $P_2O_5$ .Iıı 1998, G5 resulted in higher root yield increase between 8.2%-15.2% (mean 11.6%) compared to other fertiliser compositions followed by G2, G7, G6, G9, G4, G8, G3 and Gl in decreasing order. However, G6 was the best composition in 1999 which has resulted in root yield increases between 3.7%-9.4% (mean 6.7%) followed by, in decreasing order, G5, G2, G4, G3 and G1. Fertiliser compositions were not found to affect on sugar content in any year.