Timur’un Ankara savaşında (1402) Osmanlı sultanı Bayezid’i mağlup etmesi dönemin Latinkronikçileri tarafından Hıristiyanlığın kurtarılması olarak görülürken, kendisi de batılıhükümdarlar tarafından değerli ve güvenilir bir müttefik olarak kabul edilmiştir. Budönemdeki Doğu-Batı diplomasisinin tabiatını açık bir şekilde anlayabilmemizi sağlayacakönemli sayıda kaynaklar var olsa da batılı bilim adamları bu ilişkiyi kaleme almakta oldukçasessiz kalmışlardır. Bu makalede Timur ile Batı arasındaki diplomasinin başlaması ve gelişmesidönemin kaynaklarına dayanılarak ele alınmıştır

Timur’s defeat of the Otoman sultan Bâyezid at the battle of Ankara in 1402 was hailed by Latin chroniclers of the time as the saving of Chrisendom, while his reception by Western sovereigns was that accorded to a trusted and valued ally. Yet Western scholars have been conspicuously silent in chronicling this relationship, though a significant number of sources exist to give us a reasonably clear insight into the nature of this East-West diplomacy. In this article, the beginning and development of diplomacy between Tamerlane and the West have been handled in terms of the sources written during the said period.