Bugüne ait bilgilerimizle, Türk dilinde sözlükçülük geleneğinin başlangıcına Divanu Lügati’t-Türk’ü koyabiliriz. Daha sonra Çağatay Türkçesi döneminde özellikle Nevâyî’yi ve onun eserlerini anlamaya dayalı yeni ve üretken bir sözlükçülük anlayışıyla karşılaşırız. Nevâyî merkezli bu sözlükçülük geleneği içerisinde birçok sözlük kaleme alınmıştır. Bunlardan biri olan Senglâh’ın üzerine bu güne kadar ünlü Türkolog Clauson’dan başlayarak çalışmalar yapılmıştır