Maskotların Şehir Marka İmajına Etkisi: Bursa Örneği

Maskotlar, şehir markaları için hedef kitlenin dikkatini çekebilen ve onların zihinlerinde kolay yer edinebilen tanıtım araçlarıdır. Şehirler ile hedef kitleler arasında duygusal bağ kurmada önemli rol oynayan maskotlar, şehirlerin markalaşma sürecine önemli katkı sunmaktadır. Özellikle şehirlerin ortak değerlerini yansıtan ve şehrin sosyal dokusu ile uyumlu maskotların, şehirleri rakiplerinden farklılaştıracağı ve hedef kitle zihninde daha güçlü bir imajın oluşmasını sağlayacağını söylemek mümkündür. Mevcut araştırma ile timsah maskotunun, Bursa’nın şehir imajına olan etkisinin ölçülmesi amaçlanmaktadır. Araştırma kapsamında timsah maskotu algıları ile Bursa’nın şehir imajı arasında ilişkiyi ortaya koymak amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel desen tercih edilmiştir. Söz konusu araştırmada kolayda örnekleme yöntemine göre belirlenmiş Bursa’da yaşayan 309 şehir sakinine anket yapılarak veriler toplanmış ve analiz edilmiştir. Bu kapsamda timsah maskotu ile şehir imajı arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu ve timsah maskotunun Bursa şehir imajı üzerinde olumlu bir etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada maskotların ticari markaların imajlarına sağladığı katkılardan farklı olarak şehir marka imajına olan katkısı tespit edilmiştir. Bu yönüyle şehir markası ve marka maskot literatüründeki boşlukların giderilmesi ve bu bağlamda gelecek çalışmalar için yol gösterici olması bakımından önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Maskotlar, Marka, Şehir Markalaşması, Şehir İmajı

The Effect of Mascots on the City Brand Image: The Case of Bursa

Mascots are promotional tools for city brands that can attract the attention of the target audience and have an easy place in their minds. Mascots, which play an important role in establishing emotional bonds between cities and target audiences, make an important contribution to the branding process of cities. It is possible to say that mascots, which represent the common values of cities and are compatible with the social texture of the city, will differentiate cities from their competitors and create a stronger image in the minds of the target audience. With the current research, it is aimed to measure the effect of the crocodile mascot on the city image of Bursa. Within the scope of the research, relational design, one of the quantitative research methods, was preferred in order to reveal the relationship between the perceptions of the crocodile mascot and the city image of Bursa. In the aforementioned research, data were collected and analyzed by conducting a survey on 309 city residents living in Bursa, who were determined according to the convenience sampling method. In this context, it has been concluded that there is a positive and significant relationship between the crocodile mascot and the city image, and that the crocodile mascot has a positive effect on the city image of Bursa. In the study, the contribution of mascots to the city brand image was determined, different from the contributions of the trademarks. In this respect, it is important in terms of eliminating the gaps in the city brand and brand mascot literature and being a guide for future studies in this context.

Keywords:

Mascots, Brand, City Branding, City Image,

PDF

___

Aaker, D.A. (1996). Building Strong Brands. Publisher, New York.
Aaker, D. A. ve Joachimsthaler, E. (2000). Brand leadership. Free Press, USA.
Aaker, D. A. (2009). Marka Değeri Yönetimi(Çev. E. Orfanlı, E.). MediaCat Kitapları, İstanbul.
Akbulut, Y. (2010). Sosyal Bilimlerde SPSS Uygulamaları. İdeal Kültür Yayıncılık, İstanbul.
Avraham E. (2004). “Media Strategies for Improving an Unfavorable City Image”. Cities, 21(6), s. 471–479.
Barutçu S. ve Adıgüzel, D. (2015). “Sevimli Pazarlama ve Maskotların Marka Farkındalığı Marka Bağlılığı ve Markaya Yönelik Tutum Üzerindeki Etkisi: Karşılaştırmalı Bir Araştırma”. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(2), s. 76-93.
Başçı, A. (2012). “Şehir Markalama: Şehir Markalamanın Altyapısı”. The Brandage Dergisi, 4(41), s.63-66.
Batı, U. (2017). Markethink Farkethink. Kitap Kulübü, İstanbul. Beirao, A. F., Lencastre, P. ve Dionísio, P. (2007). Brands, Mascots And Children. A Qualitative Approach. s. 3-21.http://archives.marketing-trends congress.com/2005/Materiali/Paper/Fr/Beirao_Lencastre_Dionisio.pdf. Erişim Tarihi: 05.08.2022
Bergh, J. ve Behrer, M. (2011). How Cool Brands Stay Hot Branding to Generation Y. Kogan Page, United States.
Burkley, M., Burkley, E., Andrade, A. ve Bell, A.C. (2017). “Symbols of Pride or Prejudice? Examining The İmpact Of Native American Sports Mascots on Stereotype Application”. The Journal of Social Psychology, 157(2), s. 223-235.
Bursa, (2017). Timsah Sembolü 25 Yaşında. https://www.bursa.com/timsah-sembolu-25-yasinda-n302126/ Erişim Tarihi: 07.08.2022
Christensen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Research Methods, Design, and Analysis. Pearson Education Limited, Boston.
Creswell, J. W. (2015). Educational Research: Planning, Conducting and Evaluating Quantitative and Qualitative Research.: Pearson Education, Boston.
Dağtaş, B. (2012). “Markaların Maskot Kullanımı ve Tüketiciyle Etkileşimleri”. Brand Age, Mart, s. 86-92.
Dinnie, K. (2011). City Branding Theory and Cases. Palgrave Macmillan, London. Fırlar, B. ve Dündar, P. (2011). “Reklamlarda Maskot Kullanımının Marka Farkındalığına Etkisi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 19(4), s. 330-345.
Geçikli, F. (2012). Şehir İmajı: Amasya Şehri Üzerine Bir Uygulama. Fenomen Yayınları, Ankara.
George, D. ve Mallery, P. (2020). IBM SPSS Statistics 26 Step by Step. Routledge, New York.
Heckman, J. (1999). “Care and Feding of Mascots”. Marketing News, 33(6), s.1-2.
İlisulu, T. İ. (2011). “Reklamlarda Yükselen Değer: Marka Maskotları”. Sanat Dergisi, 20, s. 155-169.
İnce, M. ve Uygurtürk, H. (2019). “Marka Kimliği, Marka Kişiliği, Marka İmajı ve Marka Konumlandırma Alanında Yapılan Lisansüstü Tezlere Yönelik Bir İnceleme”. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 224-240.
Inn, K. (2004). “Plan for City Identity Establishment and City Marketing the Case of Kimpo City”. Dela, 21, s. 233-240.
Karadağ, H. E. (2015). Marka Maskotları. Detay yayıncılık, Ankara.
Keller, K. L. (2013). Strategic Brand Management Building, Measuring, and Managing Brand Equity. Pearson Education, United States of America.
Kotler, P., Armstrong, G., Saunders, J. ve Wong, V. (1999). Principles of Marketing. Prentice Hall Inc, USA.
Kotler, P. ve Armstrong, G. (2008). Principles of Marketing. Pearson Education, United States of America.
Kotler, P. ve Keller, K. L. (2016). Marketing Management. Pearson, United States of America.
King C. R. ve Springwood C. F. (2001). Imaging İndians, Social Identities and Activism. King C.R., Springwood C.F. ve Deloria V. (Ed.), Team Spirits the Native American Mascots Controversy (s. 1-25), University of Nebraska Press, United States of America.
Kearney, (2022). Global Cities: Divergent Prospects and New İmperatives in The Global Recovery. https://www.kearney.com/global-cities/2021 Erişim Tarihi: 10.07.2022
Kusuma, P. ve Widiatmoko, D. (2017). “City Mascot as a Supporting Force in City Imaging”. Advances in Economics, Business and Management Research (AEBMR), 41, s. 388-394, DOI: 10.2991/bcm-17.2018.77
Küçükerdoğan, R. (2012). “Markaların Maskot Kullanımı ve Tüketiciyle Etkileşimleri”. The Brandage, 38, s. 86-92.
Merrilees, B., Miller D. ve Herington, C. (2012). “Multiple Stakeholders and Multiple City Brand Meanings”. European Journal of Marketing, 46(8), s. 1032 – 1047, DOI:10.1108/03090561211230188
Mizerski, R. (1995). “The Relationship Between Cartoon Trade Character Recognition and Attitude Toward Product Category in Young Children”. Journal of Marketing, 59, s. 58-70.
Singh, S.ve Satyaprakash, S.P. (2014). “Study on Efficiency and Effectiveness of Toon Branding”. Journal of Management Research and Analysis, 1(1), s.83-99.
Stevens, L., Maclaran, P.ve Kearney, M. (2014). Boudoirs, Cowdillacs and Rotolacyors: A Salutary Tale of Elsie The Brand Mascot. İn Brown, Ponsonby S. ve McCabe, S. (Eds). Brand Mascots: and Other Marketing Animals (s. 110-122). Routledge, New York.
Satyagraha, A. ve Mahatmi, N. (2018). “Study of Mascot Design Character as Part of City Branding: Malang City”. Ultimart: Jurnal Komunikasi Visual, 11(2), s.7-15, DOI: 10.31937/ultimart.v11i2.1019
Tek, B. Ö. (2004). “Bütünleşik Pazarlama İletişiminde ve Markaların Yerleşiminde Maskotların Rolü ve Önemi”. Pazarlama Dünyası, Özel Sayı, s. 28-32.
Tosun, B. N. ve Kalyoncu, Z.Ö. (2014). “Marka Farkındalığında Maskot Kullanımının Etkisi”. Journal of Life Economics, 2, s. 87-113, DOI: 10.15637/jlecon.34
Trout, J. ve Rivkin, S. (2008). Differentiate or die. John Wiley & Sons Inc, New Jersey.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Detay Yayıncılık, Ankara.
Uztuğ, F. (2005). Markan Kadar Konuş. Mediacat Yayınları, İstanbul.
Vural, B. A. ve Yalçın, M. (2017). “Kent Markalaşması Sürecinde Kalkınma Ajanslarının Rolü: İzmir Kalkınma Ajansı Örneği”. Global Media Journal TR Edtion, 8(15), s. 305-319.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık, Ankara.
Watkins, B. ve Lee, J. W. (2016). “Communicating Brand Identity on Social Media: a Case Study of the Use of Instagram and Twitter for Collegiate Athletic Branding”. International Journal of Sport Communication, 9, s. 476-498, DOI: 10.1123/IJSC.2016-0073