Montessori Eğitimi Alan ve Almayan Anaokulu Öğrencilerinin Sosyal Becerilerinin Karşılaştırılması

Bu araştırma, Montessori yöntemi ile eğitim alan ve normal müfredat ile eğitim alan anaokulu çocuklarının sosyal becerilerini karşılaştırmaya yönelik olarak gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmanın katılımcıları, 2007–2008 yıllarında Selçuk Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi İhsan Doğramacı Uygulama Anaokulunda eğitim gören 122 anaokulu öğrencisinden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak Merrell (1994) tarafından geliştirilen "Anasınıfı ve Anaokulu Davranış Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, Montessori yöntemiyle eğitim alan anaokulu öğrencilerinin normal müfredata göre eğitim alan anasınıfı öğrencilerinden Sosyal İşbirliği, Sosyal Etkileşim ve Sosyal Bağımsızlık alt boyut puanlarında anlamlı düzeyde farklılık olduğu görülmektedir.

This study was conducted to compare the social abilities of kindergarden children who were educated through Montessori method and the mainstream children. The participants of this study are 122 kindergarden children in Selcuk University Vocational Education Faculty Ihsan Dogramacı Application Kindergarden in 2007 and 2008. Kindergarden Class and Kindergarden Behaviour Scale developed by Merrell (1994) was used as the data collection mean. It is seen that there is a considerable difference between children who were educated through Montessori method and the mainstream children in their Social Cooperation, Social Interaction and Social Independence points.

PDF

___

Cartledge, G., ve Milburn, J.A. (1986). Teaching social skills to children: Innovative approaches (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.

Cartledge, G. ve Milburn, J. A. (1980) Teaching Social Skills to Children. Pergamon Press, USA.

Faryadi, O. (2007). The Montessori Paradigm of Learning: So What? ED496081

Glenn, C. M. (2003). The Longitudinal Assessment Study (LAS): Eighteen Year Follow-Up. Final Report. ED478792

Hops, H. (1983), Children’s social competence and skill: Current research pratices and future directions. Behavior Therapy, 14, 3 –18.

Katz, L. ve McClellan, D.E. (1997). Fostering children's social competence: The teacher's role. National Association for Education of Young Children, USA.

Korkmaz, E. (2006). Montessori Metodu / Eğitimde Bir Alternatif. Ankara: Algı Yayıncılık.

Lillard, A. (2008). Montessori Life: A Publication of the American Montessori Society, v20, n4, p20–25. EJ819577

Merrell, K. W. (1994). Preschool and kinderrgarten behavior scales, test manual. ED 378210

Merrell, K. W. ve Gimpel, G. A. (1998). Social Skills of Children and Adolescents. Conceptualization, Assessment, Treatment. London: Lawrence Erlbaum Associates Publishes.

Oktay, A. (1987). Okul Öncesi Eğitimde Çağdaş Bir Yaklaşım: Montessori Yöntemi. Ya-Pa 5. Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri. Ya-Pa Yayınları, s.62–69, Antalya.

Parker, J. G. ve Asher, S. R. (1987). Peer relations and later personal adjustment: Are low-accepted children at risk? Psychological Bulletin, 102(3), 357–389.

Vilscek, E. (1966). Programs for the Pre-school Child. ED012684

Vuslat, O. ve Akyol, K. A. (2006). Çocuk eğitiminde montessori yaklaşımı. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 15, Sayı I, s: 243–256

Yıldızbaş, F. (2007). Okulöncesi dönemde 5–6 yaş grubu çocukların ebeveyn stillerinin ve sosyal uyum davranışları hakkındaki öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. 1. Ulusal İlköğretim Kongresi, 15–16–17 Kasım, Ankara.

Worzbyt, J.C ve O’Rourke, K. (1989). Elementary school counseling. A blueprint for today and tomorrow. West Kilgore Avenue. Accelerated Development Inc.