BASIN VE SİYASET İLİŞKİSİNİN GÜNDEM BELİRLEME MODELİ ÇERÇEVESİNDE BİR ANALİZİ

Basın ve siyaset arasındaki ilişki çok boyutlu ve oldukça karmaşık bir ilişkidir. Bir çok çalışmada, basın ve siyaset arasındaki ilişki çeşitli açılardan ele alınmıştır. Bu çalışmada; basın ve siyaset arasındaki ilişki, gündem belirleme modeli çerçevesinde incelenecektir. Gündem belirleme modeli; basın ve siyaset arasındaki ilişkiyi, her iki gündemdeki konular açısından ele almakta ve gündemlerin birbirleri üzerindeki etkisinin, konuların gücüne bağlıolarak şekillendiğini varsaymaktadır. Bu çalışmada; belirtilen varsayımdan hareketle, gerek basın gündemi ve siyasal gündemde, gerekse basının gündemini belirlemek için ele alınan gazetelerde, hangi konuların ağırlıklıolarak ele alındığıve hangi tür konu ve olaylarda, gündemler arasında bir paralellik olduğu tespit edilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Gündem belirleme modeli, medya gündemi, siyasal gündem

The relationship between politics and the press is a multidimensional and complicated one. There has been much study dealing with this relationship from various angles. In this particular study, the relationship between politics and the press will be examined within the framework of the agenda-setting model. This model approaches the relationship between politics and the press in terms of both their agendas and assumes that their influence on one another is determined through the power of the agendas. Taking this assumption as its starting point, this research will attempt to ascertain which topics are dominant in the press agenda and the political agenda as well as the newspapers perused to explore the press agenda, and to figure out on what kinds of topics and events there is a parallelism between those agendas

Keywords:

Agenda setting model, media agenda, political agenda,

PDF

___

Asp, K. (1983). “The Struggle for the Agenda Party Agenda, Media Agenda, and Voter Agenda in that 1979 Swedish Election Campaign”, Communication Research, 10 (3), July, 333-355.
Atabek, N. ve Dağtaş, E. (1998). Kamuoyu ve İletişim, Anadolu Üniversitesi ESBAV Yayınları, Eskişehir.
Behr, R. L. ve Iyengar, S. (1985). “Television News, Real World Cues, and Changes in the Public Agenda”, Public Opinion Quarterly, 49, 38-57.
Berelson, B. (1984). Content Analysis in Communications Research, Hafner Press, New York.
Bilgin, N. (1988). İçerik Analizi İletişim Psikolojisi Yardımcı Ders Notları, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, İzmir.
Cameron, G. T. ve diğerleri. (1997). “Public Relations and the Production of News: A Critical Review and Theoretical Framework”, Communication Yearbook 20, 111-155.
Cohen, B. C. (1963). The Press and Foreign Policy, Princeton University Press, Princeton.
Cook, F. L. ve diğerleri, (1983). “Media and Agenda Setting: Effects on the Public, Interest Group Leaders, Policy Makers, and Policy”, Public Opinion Quarterly, 47, 16-35.
Cook, F. Y. ve Skogan, W. G. (1991). “Convergent and Divergent Voice Models of the Rise and Fall of Policy Issues”, Protess, D. L. ve McCombs, M. (Ed.), Agenda Setting Reading on Media, Public Opinion, and Policymaking içinde, Lawrence Erlbaum Associates, New Jersey, 189-206.
Curran, J. ve diğerleri. (1991). “İletişim Araçları Üzerine Çalışma: Kuramsal Yaklaşımlar”, (Çev. M. Özbek), Ankara Üniversitesi BYYO Yıllık, 1989-1990, Ankara, 229-253.
Dearing, J. ve Rogers E. M. (1996). Agenda Setting, Sage Publications, Thousand Oaks.
Dursun, Ç. (2003). “Haber ve Habercilik/Gazetecilik Üzerine Düşünmek”, Habercinin El Kitabı Gazetecilik ve Habercilik İçinde, Alankuş, S. (Der.), IPS