ULUSLARARASI ANDLAŞMALARIN HUKUKSAL GEÇERLİLİĞİ

Genel bir ifadeyle, “uluslararası andlaşma”; “uluslararası hukukun kendilerine bu alanda yetki tanıdığı kişiler arasında, uluslararası hukuka uygun bir biçimde haklar ve yükümlülükler doğuran, bunları değiştiren ya da ortadan kaldıran yazılı irade uyuşması”olarak tanımlanabilir. 1969 Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi, bugün büyük çoğunluğu yapılageliş değerini kazanmış olan bu konudaki kuralları ayrıntılı biçimde düzenlemektedir. Andlaşmaların hukuksal açıdan geçerli olabilmeleri birtakım koşullara bağlıdır. Andlaşmayı geçersiz kılan nedenleri genel bir biçimde; “andlaşmanın yasal yetkililer tarafından yapılmaması”, “iradenin sakatlanması” ve “uluslararası buyruk kurala (jus cogens) aykırılık” olarak belirlemek mümkündür. Bir andlaşmanın geçersiz sayılmasının hukuki etkisi, bu andlaşmanın batıl sayılması; başka bir ifadeyle, o andlaşmanın ilke olarak yürürlüğe girdiği andan başlayarak bir hüküm doğurmamasıdır. Bu çerçevede, belirli istisnai durumlar söz konusu olmakla birlikte, önceden yapılan işlemler iptal edilerek, önceki koşulların mümkün olduğu ölçüde sağlanması gerekecektir.

LEGAL VALIDITY OF INTERNATIONAL TREATIES

In general definition, “international agreement” can be defined as; “a written contract among people recognised their authority in the field of international law, to set up rights and obligations, amending or removing them in a manner consistent with international law”. 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties, regulates the norms which most of them are already became customaries today. The validation of agreements in law is dependant to some conditions. The causes that invalidate treaties are generally; “treaties made by unauthorised people”, “failure of intentions” and “violation of order rules (iuscogens) of international law”. The legal effect of an agreement becomes invalid, invalidity (nullity, impediment in law) in other words not to come in to operation from the moment of enforcement. In this context, although the cases of certain exceptional circumstances, all the processes will be canceled made in advance, it will need to ensure before conditions as much as possible.

___

  • ACER Yücel / KAYA İbrahim, Uluslararası Hukuk, 5. Baskı, Ankara 2014.
  • AKSAR Yusuf, Teoride Ve Uygulamada Uluslararası Hukuk – I, 2. Baskı, İstanbul 2012.
  • AYAN Mehmet / AYAN Nurşen, Medeni Hukuka Giriş, 10. Baskı, Konya 2014.
  • BROWNLIE Ian, Principles of Public International Law, Seventh Edition, New York 2010.
  • DENK Erdem, “Uluslararası Antlaşmalar Hukukunda Jus Cogens Kurallar”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt 56, Sayı 2, Yıl 2001, ss. 43-70.
  • FITZMAURICE Malgosia, “The Practical Working of the Law of Treaties”, International Law, (Edited by Malcolm EVANS), Third Edition, New York 2010, ss. 172-200.
  • HARRIS D. J., Cases and Materials on International Law, Fourth Edition, London 1991.
  • HENKIN Louis / PUCH Richard C. / SCHACHTER Oscar / SMIT Hans, International Law – Cases and Materials, Second Edition, Minnesota 1987.
  • KARAKOÇ İrem, “Uluslararası Hukukta Emredici Kural (Jus Cogens - Peremptory Norms) Olgusuna Tarihsel Bir Yaklaşım”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 8, Sayı 1, 2006, ss. 87- 122.
  • KLABBERS Jan, International Law, New York 2013.
  • MERAY Seha L., Devletler Hukukuna Giriş, Cilt 2, 4. Baskı, Ankara 1975.
  • PAZARCI Hüseyin, “Uluslararası Hukuk ve Türk Hukukuna Göre Andlaşma Kavramı”, Milletlerarası Hukuk Bülteni, Yıl 10, Sayı 1- 2, 1990, ss. 151-163.
  • PAZARCI Hüseyin, Uluslararası Hukuk Dersleri, I. Kitap, 12. Baskı, Ankara 2014. (I. Kitap)
  • PAZARCI Hüseyin, Uluslararası Hukuk, 13. Baskı, Ankara 2014. (Uluslararası Hukuk)
  • REÇBER Kamuran, Uluslararası Hukuk, Bursa 2014.
  • SHAW Malcolm N., International Law, Sixth Edition, New York 2008.
  • SUR Melda, Uluslararası Hukukun Esasları, 7. Baskı, İstanbul 2013.
  • THIRLWAY Hugh, “The Sources of International Law”, International Law, (Edited by Malcolm EVANS), Third Edition, New York 2010, ss. 95-121.
  • VERDROSS Alfred, “Jus Dipositivum and Jus Cogens in International Law”, The American Journal of International Law, Vol. 60, No. 1, January 1966, ss. 55-63.
  • Kararlar
  • - Case Concerning the Temple of Preah Vihear, (Cambodia v. Thailand), Merits, (1962) ICJ Reports, No. 6.
  • - Fisheries Jurisdiction, (United Kingdom v. Iceland), Jurisdiction of the Court, Judgement, (1973) ICJ Reports.
  • - Land and Maritime Boundary Between Cameroon and Nigeria, (Cameroon v. Nigeria; Equatorial Guinea Intervening), Judgement, (2002) ICJ Reports.
  • - Mavrommatis Palestine Consessions Case, (Jurisdiction), (Greece v. UK), (1924) PCIJ Reports, Series A, No. 2.
  • - The Wimbledon Case, (France, Italy, Japan and the UK v. Germany), (1923) PCIJ Reports, Series A, No. 1.