ONARIM BORCUNUN İFA EDİLMESİ

Bu makalede onarım borcunun ifa edilmesi konusu incelenmiştir. Onarım borcunun konusu, onarımın tarafları, onarım yeri, zamanı ve onarıma ilişkin masraflar üzerinde durulmuştur. Onarımın tarafları satıcı ile tüketiciden ibaret değildir. Özellikle tüketici kavramı kapsamına, mesleki ve ticari faaliyet dışında, kullanan ve yararlanan herkes girmektedir. Satıcı ise üretici ve ithalatçı ile birlikte ayıplı maldan sorumludur. Onarım yerine ilişkin olarak TKHK'nın 58. maddesi gereğince yetkili servis istasyonlarının kurulması gerekir. Servis istasyonlarında profesyonel kişilerce onarım işlemi ifa edilmelidir. Ayıplı malların birçoğunda, 29029 Resmi Gazete Sayılı Satış Sonrası Hizmetler Yönetmeliğine göre, azami tamir süresi 20 işgünüdür. Sorumlular bu süreyi ihlal ederse tüketici diğer seçimlik haklarını kullanabilir. Ayrıca onarım işleminin uzun sürmesi halinde tüketicinin mağdur olmaması için ayıplı malın muadili olan malın tüketiciye teslim edilmesi gerekir. Onarım borcu ücretsiz olarak ifa edilir. Satıcı veya diğer sorumlular, tüketiciden herhangi bir gerekçeyle onarım işlemi için bedel isteyemezler. Kullanım hatası, tüketici açısından; tüketicinin onarım haklarının kısıtlanmasını sağlayan bir ölçüttür. Bu kurumun, satıcının veya ilgili kişilerin, her olayda sorumluluktan kurtulmasını sağlayabildiği bir kurtarıcı kimliğine bürünmemesini, açıklığa kavuşturmak gerekir. Aksi halde tüketicinin sahip olduğu hakları kullanması konusunda aşılmaz bir engel oluşur ve bu durum tüketiciyi mağdur eder.

PERFORMANCE OF AN OBLIGATION TO REPAIR

The subject of performing an obligation of repair has been examined in this article. The subject of obligation of repair, parties of repair, repair place, period and costs of repair are discussed. The parties of the repair are not just seller and costumer. Especially, everyone who uses and utilizes it (except professional and commercial activities) is in the context of the consumer concept. The seller is responsible with the manufacturer and the importer for defective goods. Accordance with Article 58 of the Law on Costumer Protection, authorized service stations must be installed in respect of the repair place. Repair procedure should be performed by professional personnel at service stations. The maximum repair period is 20 business days in most of the defective goods. The consumer is free to exercise other rights of choice if the responsible persons violates this period. Also, if the repair process takes a long time, the equivalent of the defective goods must be delivered to the costumer so that the costumer hold harmless. Obligation of repair is performed free of charge. The seller or other responsible parties can not ask price from the costumer for any reason for repair procedure. Usage error is a criteria that, for consumers, restrains consumer's right to repair. It is necessary to clarify that this concept does not assume the identity of a rescuer which enables the seller or related persons to be free from liability in every case. Otherwise, there is an insuperable obstacle about using the rights that the consumer has and this situation causes the consumer to be aggrieved.

___

  • Antalya Gökhan, Borçlar Hukuku Genel Hükümler Cilt 1, Legal Yayıncılık, İstanbul, 2015.
  • Arbek Ömer, Satım Konusu Ayıplı Malın Tamir Edilmesi, Yetkin Yayınları, 1. Bası, Ankara 2005.
  • Aslan Yılmaz, Tüketici Hukuku, Ekin Yayınları, Bursa, 2015.
  • Atamer Yeşim, Uluslararası Satım Sözleşmelerine İlişkin Birleşmiş Milletler Antlaşması (CISG) Uyarınca Satıcının Yükümlülükleri ve Sözleşmeye Aykırılığın Sonuçları, Beta Yayınları, 1. Bası, İstanbul 2005.
  • Atamer Yeşim/Baş Ece, "Avrupa Birliği Hukuku ile Karşılaştırmalı Olarak 6502 Sayılı Yeni Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun Uyarınca Satım Sözleşmesinde Ayıptan Doğan Sorumluluk", İstanbul Barosu Dergisi, C. 88, Özel S. 1, İstanbul 2014.
  • Atamer M. Yeşim/İnceoğlu Murat, Satım Sözleşmesinde Tüketicinin Seçimlik Hakları ve Avrupa Birliği Hukuku ile Uyum Sorunu, Otomotiv Distribütörleri Derneği, İstanbul, 2012.
  • Eren Fikret, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yetkin Yayınları, 21. Bası, Ankara 2017.
  • Gümüş Mustafa Alper, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun Şerhi Cilt 1, Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014.
  • İnan Ali Naim/Yücel Özge, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınları, Ankara, 2014.
  • İnceoğlu Murat, "Ayıba Karşı Tekeffül ve Garanti Sorumluluğu", Yeni Tüketici Hukuku Konferansı, Oniki Levha Yayıncılık, 1. Bası, İstanbul 2015.
  • Kara İlhan, Tüketici Hukuku, Engin Yayınları, 1. Bası, Ankara 2015.
  • Kılıçoğlu Ahmet, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Turhan Kitabevi, Ankara, 2016.
  • Kocayusufpaşaoğlu Necip/Hatemi Hüseyin/Serozan Rona/Arpacı Abdülkadir, Borçlar Hukuku Genel Bölüm, Cilt 1, Filiz Kitabevi, İstanbul, 2014.
  • Ozanoğlu Hasan Seçkin, Tüketici Sözleşmeleri Kavramı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2001, C. 50, S. 1.
  • Reisoğlu Sefa, Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Beta Yayınları, İstanbul, 2012.
  • Tiryaki Betül, Ayıplı Hizmetten Doğan Sorumluluk, Yetkin Yayınları, Ankara, 2007.
  • Yılmaz Yeşim, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun Kapsamında Satıcının Ayıba Karşı Tekeffül Borcu ve Tüketicinin Sahip Olduğu Haklar, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2015.