Farklı zeminlerde uygulanan sürat çalışmalarının sürat ve reaksiyon sürati performansı üzerine etkisinin incelenmesi

Bu çalışmanın amacı, kum zemin ve su ortamında yapılacak sprint çalışmalarının 30m sürat ve reaksiyon süratleri üzerine etkisini incelemektir. Çalışmaya yaş ortalamaları 19,1±1,1yıl olan ve ortalama 8,5±2,1 yıl spor yaşına sahip 18 futbolcu gönüllü olarak katılmıştır. Sporcular rastgele iki çalışma gurubuna ayrılmış ve sporculara 10 hafta ve haftada 3 gün olmak üzere sprint antrenmanı uygulanmıştır. Çalışma öncesinde ve çalışma bitiminde sporcuların reaksiyon sürati ve 30 metre sürat performansları test edilmiştir. Sürat ve reaksiyon sürati ölçümü için Telemetrik Kronometre (Koltest 2010) cihazı kullanılmıştır. İstatistiksel analiz için, Mann-Whitney U testi analizinden faydalanılmıştır. Bulgular 0,05 düzeyinde anlamlı kabul edilmiştir. Analiz sonucunda su gurubunda ve kum gurubundaki sporcuların 30 m sürat (z: -0,841 p:0,40) ve reaksiyon sürati (z:-0,310 p:0,75) performanslarının öntest - sontest ölçümleri arasındaki farkın istatistiksel anlamda farklı olmadığı belirlenmiştir. Su gurubunun reaksiyon sürati performansında istatistiksel anlamda fark olmamakla birlikte gelişme olduğu gözlenmiştir. Çalışma sonucunda; suda yapılan sürat antrenmanının sporcuların reaksiyon süratini geliştirmede daha etkili bir yöntem olduğu söylenebilir.

Investigation the effects of sprint training on different surface on sprint and reaction time performance

The aim of this study was to investigate the effects of sprint training in water and training on sand on 30 meter sprint and reaction time performance. 18 football players (19,1±1,1 year age and 8,5±2,1 year sport age) participated in to the study voluntary. Players randomly divided in to two working groups (water group and sand group). Players performed same sprint training for 10 weeks with 3 days a week. 30 meter sprint and reaction time performance recorded before and after the training by using Telemetric Stopwatch (Koltest 2010). Mann-Whitney U Test used to analyze data. Finding accepted at p>0.05 level. Analyze showed that; there was not any significant difference according to pretest and posttest performance of 30 meter sprint and reaction time between groups. Beside there was higher improvement on reaction time of water groups but it is not statistically significant. As a result, it is possible to say that sprint training in water more effective method to improve athletes’ reaction time.

PDF

___

1. Abu-Saleh KM, (2009) The Effect of Volley Ball Training Program on The Reaction Time. Scientific Journal of King Faisal University (Humanities and Management Sciences) :10 :1: 1430
2. Bavlı Ö, Kozanoğlu E, Havuz Pliometrik Egzersizleri ile Alan Pliometrik Egzersizlerinin Adolesan Dönem Basketbolcuların Yapısal ve Biyomotorik Özelliklerine Etkisi, 1. Uluslararası Çocuk ve Spor Kongresi 19-21 Nisan 2010 Kıbrıs
3. Bompa T.O, Antrenman Kuramı ve Yöntemi, Bağırgan Yayınevi, Ankara, 2003
4. Christophe D, Van CH, Eustache W, Van LM, Rudi D, Marına G, (1995). Influence Of High-Resistance And High-Velocity Training On Sprint Performance. Medicine & Science in Sports & Exercise:27:8
5. Davranche K, Burle B, Audiffren M, Hasbroucq T (2006). Physical exercise facilitates motor processes in simple reaction time performance: an electromyographic analysis. Neurosci Lett 396:54–6.
6. Dündar U., Antrenman Teorisi, Bağırgan Yayımevi, Ankara, 2000: s:251-258
7. Harrison AJ, Bourke G,(2009) The Effect Of Resisted Sprint Training on Speed and Strength Performance in Male Rugby Players. Journal of Strength and Conditioning Research, 23(1); 275–283
8. Impellizzeri FM, Rampinini E, Castagna C, Martino F, Fiorini S, Wisloff U, (2008), Effect of plyometric training on sand versus grass on muscle soreness and jumping and sprinting ability in soccer players. Br J Sports Med. 42:42–46
9. Karadağ A, Kutlu M. Uzun Dönem Futbol Antrenmanlarının Futbolcuların Baskın ve Baskın Olmayan Ayaklarının Görsel ve İşitsel Reaksiyon Zamanlarına Etkileri. Fırat Tıp Dergisi, 2006;11(1): 26– 29
10. Kibele A, Behm DG, (2009), Seven Weeks Of Instability And Traditional Resistance Training Effects On Strength, Balance And Functional Performance. J Strength Cond Res 23(9): 2443– 2450
11. Little T, Williams AG (2005). Specificity of acceleration, maximum speed, and agility in professional soccer players. J Strength Cond Res 19:76–8.
12. Marković, G., Jukić, I., Milanović, D., Metikoš, D. Effects Of Sprınt And Plyometrıc Traınıng On Morphologıcal Characterıstıcs In Physıcally Actıve Men, Kinesiology 37(2005) 1:32-39
13. Moka R, Kaur G, Sidhu LS (1992). Effect of training on the reaction time of Indian female hockey players. J Sports Med Phys Fitness 32:428–31.
14. Tamer, K., Sporda Fizyolojik Fiziksel Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi, Baskı, Bağırgan Yayınevi, s.32-184, Ankara, 2000