Hastanelerin Tıbbi Kayıtlardan Doğan Sorumlulukları

Sağlık kurumlarında birçok tıbbi belge farklı düzeylerde kullanılmaktadır. Sağlanan sağlık hizmetlerinin hayati değerinin yanında, etkin yönetim kullanım ve tıbbi dokümantasyon süreçlerini de gerektirmektedir. Onun için tıbbi belgelerin önemi yanında sağlık kuruluşları, çalışanları, adli tıp bile sağlık ve eğitim alanındaki çalışmalar açısından da büyük önem taşımaktadır. Bu tıbbi kaydı tutma yükümlülüğünü ihmal etmenin sonuçları incelendiği zaman, eksik bir kaydın tutulmasının baştan sona tıbbi bir uygulama sorunu olarak kabul görmediği, fakat bunun ihmalinin hem hukukta hem de delil hukukunda mühim sonuçları vardır.

RESPONSIBILITIES OF HOSPITALS ARISING FROM MEDICAL RECORDS

Many medical documents are used at different levels in health institutions. In addition to the vital value of the health services provided, it also requires effective management, use and medical documentation processes. For him, besides the importance of medical documents, it is also of great importance in terms of health institutions, their employees, forensic medicine and studies in the field of health and education. When examining the consequences of neglecting the obligation to keep a medical record, it is clear that the keeping of an incomplete record is not considered a matter of medical practice throughout, but violation of it has important consequences both in law and in evidential law.

___

  • Aktürk, Z. (2002). “Aile Hekimliğinde kayıtlar”, V. Ulusal Aile Hekimliği Kongre Kitapçığı, Adana.
  • Ay, F. (2009). “Uluslararası elektronik hasta kayıt sistemleri, hemşirelik uygulamaları ve bilgisayar ilişkisi”, Gülhane Tıp Dergisi; 51: 131–136.
  • Bates, D. (2000). “Using Information Technology to Reduce Rates of Medical Errors in Hospitals”, British Medical Joumal, 320: 788-791.
  • Demirhan Erdemir, A., Öncel, Ö., Namal, A., Ünver, Y., Doğan, H. (2005). “Uluslararası Katılımlı Tıp Etiği ve Tıp Hukuku Sempozyum Kitabı”, İstanbul, s.130-134.
  • Foster, N. (2000). “Doing What Counts for Patient Safety: Federal Actions to Reduce Medical Errors and Their Impacts”. Washington, DC: Quality Interagency Coordination Task Force (QuIC).
  • Göçmen, E. (2003). “Tıbbi Kayıtların Tutulması ve Hukuksal Sorumluluk”, Trabzon Barosu Dergisi, S.7, s.55.
  • Hatipoğlu, M.G., Hatipoğlu, H., Pekkan, G. (2012). “Bir Üniversite Hastanesi Diş Hekimliği Birimine Başvuran Hastaların Anamnez Formlarının Değerlendirilmesi”, Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, C.1, S.2, s.54-58.
  • Işık, O. (2013). “Sağlık Kurumlarında Bilgi Sistemleri”, Anadolu Üniversitesi yayını, 1.baskı, Eskişehir, s:16.- 20.
  • Odacıoğlu, Y. (2013). “Sağlık Kurumlarında Bilgi Sistemleri, Hastane Bilgi Sistemleri Kurulum Süreci”, Anadolu Üniversitesi Yayını, 1.baskı, Eskişehir, s:140.
  • Ömürbek, N., Altın, F. (2009). “Sağlık Bilişim Sistemlerinin Uygulanmasına İlişkin Bir Araştırma: İzmir Örneği”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:19, s.211–232.
  • Özay, M. (2006). “Estetik Amaçlı Tıbbi Müdahalelerde Hekimin Hukuki Sorumluluğu”, Ankara
  • Rosenbloom, T. S., Denny, J.C., Xu, H., Lorenzi, N. (2011). “Data from clinical notes: a perspective on the tension between structure and flexible documentation”, J Am Med Inform Assoc., 18.181–186.
  • Shortliffe, E., Blois, M. (2011). The computer meets medicine and biology: Emergence of a discipline. Medical Informatics Computer: Computer Applications in Health Care and Biomedicine, s: 11.
  • Somer, P. (2010). “III. Sağlık Hukuku Kurultayı”, Tıbbi Kayıtlar, Koza Matbaacılık, 527, 539,540, Ankara.
  • Sunay, Y. M. (2006). “Tıbbi kayıtların düzenlenmesi ve saklanmasında görülen eksiklikler ve hukuki sonuçları”, Türkiye Klinikleri, Cerrahi Tıp Bilimleri Dergisi, 2 (50): 20–7.
  • Şenel, P.T. (2003). “Zonguldak İlindeki Bazı Hastanelerde Çalışan Doktorların Elektronik Tıbbi Kayıtlara Hazırlık Durumunun Değerlendirilmesi”, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Bilim Uzmanlığı Tezi.
  • Şenocak, Z. (2010). III. “Sağlık Hukuku Kurultayı, Özel Hukukta Tıbbi Kayıtların Tutulmasında Sorumluluk”, Koza Matbaacılık, s:622, Ankara.
  • Yokuş Sevük, H. (2008). “Tıp Ceza Hukukunda Kişisel Verilerin Açıklanması”, V. Türk Alman Tıp Hukuku Ceza Sempozyumu Tıp Ceza Hukukunun Güncel Sorunları, Ankara, s.782-811.