Bulgaristan’ın Sadovo- gen bankasından sağlanan ssp. volubillis & ssp. nanus türünden toplam 620 fasulye genoti-pinin karakterizasyonu ve seçimi yapılmıştır. Üzerinde çalışılan genotiplerin orijini Avrupa, Kuzey Amerika, Güney Amerika, Afrika ve Asya’dır. Çalışmanın amacı yeni ve orijinal tarama metoduyla serin iklime tolere edebilen formların belirlenmesidir. Soğuğa toleransları farklı çeşitli fasulye genotiplerinde fotosentetik yoğunluğu / 14 CO2 yoluyla, kata-laze aktivitesi / gazometerik yöntemle, peroksidaz / colorimetrik yöntemle, plastid pigment içeriği / spektrofotometrik yöntemle çalışılmıştır. Üzerinde çalışılan genotipler peroksidaz aktivitesi bakımından geniş bir farklılık göstermişlerdir. Soğuğu en yüksek düzeyde tolere eden bu genotipler düşük peroksidaz aktivitesine sahiplerken, soğuğu orta derecede tolere eden genotipler enzim aktivitesindeki artışa göre sırasıyla 588, 667, 845 E60 s/g olarak belirlenmişlerdir. Soğuğa daha yüksek toleransa sahip genotiplerde plastit içeriği ve katalaz aktivitesinde artış yönünde bir eğilim görülmekle birlikte farklılık çok önemli bulunmamıştır. Bu sonuçlara göre peroksidaz soğuğa tolerans kriteri olarak kullanılabilir.

The selection and characterization of 620 bean forms, from the genbank- Sadovo- Bulgaria, from ssp. volubillis & ssp. nanus was achieved. The studied genotypes are from Europe, North and South America, Africa & Asia. The study aimed to indicate the cool tolerant forms by using a new and original screening method. The photosynthetic intensity/through 14 CO2 /the activity of catalaze /gasometerically/ and peroxidase /colorimetricaly/ and the plastid pigment contents/ spectrophotometrically, of different genotypes snap bean with varied cool tolerance was studied. The genotypes which studied have widely differed in the peroxidase activity. The genotypes with highest cool tolerance are char-acterized with lower peroxidase activity, while the genotypes with moderate tolerance genotypes are characterized with increased enzyme activity- 588, 667, 845 E60s/g respectively. With the genotypes which have higher cool tolerance there is a tendency toward to increased plastid contents and catalase activity, but the differences are not so significant. The conclusion is that the peroxidase can be used as cool tolerance criterion.