Bu çalışma ile Konya İlindeki peyzaj alanlarının sulanmasında kullanılan veya kullanılabilecek mevcut yeraltı kuyu sularının sulama suyu kalitesi yönünden değerlendirilmesi yapılarak, peyzaj alanlarının sulanmasında kullanılabilirliği tespit edilmiştir. Çalışmada; Konya Büyükşehir Belediyesi’ne ait 17 farklı park ve yeşil alandan Nisan-Eylül 2006 ara-sında su örnekleri ile bu alanları temsilen 4 büyük parkın değişik noktalarından 30 cm ara ile 120 cm derinliğe kadar toprak örnekleri alınarak laboratuvarda gerekli analizleri yapılıp, yeraltı sularının park ve yeşil alan topraklarını nasıl etkilediği belirlenmiştir. Araştırma sonunda kullanılan sulama suyu sınıfları genel olarak T2S1 ile T4S4 arasında çıkmıştır. Bor değerleri ise genel olarak 1 ppm den düşük bulunmuştur. Toprak örneklerinde ise; tuzluluk değerinin genel olarak toprak tuzluluğu sınırının altında olduğu, değişebilir sodyum yüzdelerinin (DSY) % 15’ten küçük olduğu, bor değerlerinin ise birkaç örnek haricinde 1 ppm den küçük çıktığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak; Yeşil alan sulamasında kullanılan sulardan Kozağaç ve Huzur Parkı suları hariç tuzluluk yönünden sulamaya uygun olmadığı, kontrollü sulama yapılması gerektiği bazı özel tedbirlerle ancak sulamada kullanılabileceği, bor açısından ise herhangi bir problem olmadığı belirlenmiştir. Araştırma alanındaki suların genellikle tuzlu olmasına rağmen, toprakta tuz birikiminin olmaması sulama suyunun gereğinden fazla verilmesi ve kış yağışları ile topraktaki tuzların yıkanması olarak açıklanabilir.

This study aims at making an assessment of the quality of existing ground waters obtained from wells and that is used or could be used in the irrigation of landscape areas in Konya and also determining the employability of such water in the irrigation of landscape areas. For these purposes, water samples were taken from 17 different parks and green areas of Konya Big City Municipal during the periods April-September and analyzed. Soil samples were taken out of different points located in 4 representative large parks from a depth of 30 cm with the distance of 120 cm. The impact of well waters on soils of park and green areas were also determined. The results showed that irrigation water sampled from park and gardens was classified as T2S1 and T4S4. The boron contents of irrigation water and soil was in general lower than the 1 ppm. The salt content was also lower than the salt limit of soils and exchangeable sodium percentage (ESP) was in general lower than the 15%. Finally, it could be observed that, apart from waters of Kozağaç and Huzur Parks, water samples used in irrigation of green parks were not suitable in terms of salinity or irrigation and that irrigation should be managed in a controlled manner. Such water could be used for irrigation purposes only if certain special measures are taken. On the other hand, there was no boron toxicity in either water or soil. However, since there is no salt accumulation of salt can be explained in two ways. Firstly, if irrigation water is given more than needed, washing occurs. The second one is that rainfall in winter may be adequate for washing.