YANIK MERKEZİNDE FİZİKİ YAPI VE SİSTEM DEĞİŞİKLİĞİNİN HASTA ÇIKTILARINA ETKİLERİ

Amaç Yanık yaralanmaları, dünya çapında en yaygın dördüncü yaralanmalardır. Dünyanın farklı coğrafi bölgeleri arasında sosyo-kültürel faktörler, gelişmişlik ve sanayileşme seviyelerine bağlı olarak yanık demografisi ve sonuçlarında önemli farklılıklar görülmektedir. Bu çalışmada ciddi yanık hastalarında yanık tedavi merkezenin fiziki altyapısı ve teknolojik donanımının yenilenmiş olmasının mortaliteye olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem Bu çalışmada Ocak-Aralık 2020 tarihleri arasında yanık tedavi merkezine başvuran hastaların elektronik kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, toplam vücut yanık yüzey alanı (TVYA%), yanık derinliği, yanık yaralanma etiyolojisi, yatarak veya ayaktan tedavi gereksinimi, inhalasyon hasarı varlığı, hastane yatış gün sayısı, yoğun bakım yatış gün sayısı, ABSI skoru ve mortalite verileri kaydedildi. Bulgular 1 Ocak 2020 ile 31 Aralık 2020 tarihleri arasında yanık merkezine toplam 1406 hasta başvurmuştur. Merkeze başvuran 313 hastada (% 22,3) yanık tedavi algoritmasına göre yatış endikasyonu mevcuttu. Yanık etiyolojilerine göre yanıklar en sık haşlanma yanıkları (%48,3) ve ikinci sıklıkla alev yanıkları (%14) idi. Yatan hastaların TVYA ortalaması %12,6 iken genel TVYA ortalaması %5,03 idi. Çalışmaya dahil edilen 1404 hastanın 16’sında (%1,2 ) mortalite gelişmişken TVYA’sı %30 ve üzerinde olan hastaların 13’ünde (%22) mortalite gerçekleşti. TVYA %30 ve üzerinde olması ile mortalite arasında ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,05). Sonuç Bu çalışmada yaklaşık 50 yıl hizmet veren bir yanık tedavi merkezinin yeni ve modern bir hastane kompleksi içine taşınmasından sonraki bir yıl içerisinde, merkeze başvuran %30 ve üzerinde yanığı olan hastalarda gerçekleşen mortalite oranının önceki senelere göre daha düşük olduğu görülmüştür. Bu da mortalite oranlarını iyileştirmek için uzmanlaşmış yanık merkezi olmanın tek başına yeterli olmadığını aynı zamanda iyileştirilmiş fiziksel koşullar ve gelişmiş teknolojik ekipman altyapısına sahip olmanın da oldukça önemli olduğunu göstermektedir.

THE EFFECTS OF PHYSICAL STRUCTURE AND SYSTEM CHANGE IN THE BURN CENTER ON PATIENT OUTCOMES

Objective Burn injuries are the fourth most common injury worldwide. There are significant differences in burn demographics and results between different geographical regions of the world, depending on sociocultural factors, development and industrialization levels. In this study, it was aimed to evaluate the effect of renewing the physical infrastructure and technological equipment of the burn treatment center on mortality in patients with severe burns. Materials and Methods In this study, electronic records of patients admitted to a burn treatment center between January and December 2020 were retrospectively analyzed. Patients' age, gender, total body burn surface area (TBSA%), burn depth, burn injury etiology, presence of inhalation injury, hospialization, number of hospitalization days, number of intensive care unit stays, ABSI score and mortality data were recorded. Results A total of 1406 patients applied to the center between January 1, 2020 and December 31, 2020. Hospitalization was indicated according to the burn treatment algorithm in 313 patients (22.3%) who applied to the center. According to burn etiologies, the most common burns were scalding burns (48.3%) and the second most frequent was flame burns (14%). While the mean TBSA of hospitalized patients was 12.6%, the overall mean TBSA was 5.03%. While mortality developed in 16 (1.2%) of 1404 patients included in the study, mortality occurred in 13 (22%) patients with a TBSA of 30% or more. A statistically significant correlation was found between a TBSA of 30% and above and mortality (p<0.05). Discussion In this study, it was observed that the mortality rate in patients with burns of 30% or more who applied to the center within one year after the burn treatment center, which had been in service for 50 years, was moved to a new and modern hospital complex, was lower than in previous years. This shows that it is not enough to be a specialized burn center alone to improve mortality rates, but it is also very important to have improved physical conditions and advanced technological equipment infrastructure.

___

  • 1. Gupta JL, Makhija LK, Bajaj SP. National programme for prevention of burn injuries. Indian J Plast Surg 2010;43: S6–10.
  • 2. Kumar S, Ali W, Verma AK, Pandey A, Rathore S. Epidemiology and mortality of burns in the Lucknow Region, India-A 5 year study. Burns 2013;39:1599-605.
  • 3. WHO, 2018, Burn, Fact sheets. http://www.who.int/news-room/ fact-sheets/detail/burns. Accessed August 22, 2020.
  • 4. World Health Organization Geneva. Burns fact-sheets. 2018. [Accessed January 2018] http://www.who.int/news-room/ fact- sheets/detail/burns.
  • 5. Iqbal T, Saaiq M, Ali Z. Epidemiology and outcome of burns: Early experience at the country's first national burns Centre. Burns 2013;39:358-62.
  • 6. Gurbuz K, Demir M, Das K. The Use of Dermal Substitute in Deep Burns of Functional/Mobile Anatomic Areas at Acute Phase After Early Excision and Subsequent Skin Autografting: Dermal Substitute Prevents Functional Limitations. J Burn Care Res. 2020 Sep 23;41(5):1079-1083. doi: 10.1093/jbcr/iraa047. PMID: 32198511.
  • 7. Tripathee S, Basnet SJ, Epidemiology and outcome of hospitalized burns patients in tertiary care center in Nepal: Two year retrospective study. Burns Open 2017;1:16-19.
  • 8. Palmieri TL, Przkora R, Meyer WJ 3rd, Carrougher GJ. Measuring burn injury outcomes. Surg Clin North Am. 2014 Aug;94(4):909-16. doi: 10.1016/j.suc.2014.05.010. PMID: 25085096.
  • 9. Greenhalgh DG, Saffle JR, Holmes JH. American Burn Association Consensus Conferance to define sepsis and infection in burns. J Burn Care Res 2007; 28: 776-90.
  • 10. Yastı AÇ, Şenel E, Saydam M, Özok G, Çoruh A, Yorgancı K. Guideline and treatment algorithm for burn injuries. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2015 Mar;21(2):79-89. doi: 10.5505/tjtes. 2015.88261. PMID: 25904267.
  • 11. Osler T, Glance LG, Hosmer DW. Simplified estimates of the probability of death after burn injuries: extending and updating the baux score. J Trauma. 2010 Mar;68(3):690-7. doi: 10.1097/ TA.0b013e3181c453b3. PMID: 20038856.
  • 12. Tobiasen J, Hiebert JM, Edlich RF. The abbreviated burn severity index. Ann Emerg Med. 1982 May;11(5):260-2. doi: 10.1016/s0196-0644(82)80096-6. PMID: 7073049.
  • 13. Ryan CM, Schoenfeld DA, Thorpe WP, Sheridan RL, Cassem EH, Tompkins RG. Objective estimates of the probability of death from burn injuries. N Engl J Med. 1998 Feb 5;338(6):362-6. doi: 10.1056/NEJM199802053380604. PMID: 9449729.
  • 14. Ryan CM, Schoenfeld DA, Thorpe WP, Sheridan RL, Cassem EH, Tompkins RG. Objective estimates of the probability of death from burn injuries. N Engl J Med. 1998 Feb 5;338(6):362-6. doi: 10.1056/NEJM199802053380604. PMID: 9449729.
  • 15. Guldoğan CE, Kendirci M, Gundoğdu E, Yastı AC. Analysis of factors associated with mortality in major burn patients. Turk J Surg 2019; 35 (3): 155-164.
  • 16. Albayrak Y, Temiz A, Albayrak A, Peksöz R, Albayrak F, Tanrıkulu Y. A retrospective analysis of 2713 hospitalized burn patients in a burns center in Turkey. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2018;24:25-30
  • 17. Brusselaers N, Juhász I, Erdei I, Monstrey S, Blot S. Evaluation of mortality following severe burns injury in Hungary: external validation of a prediction model developed on Belgian burn data. Burns. 2009 Nov;35(7):1009-14. doi: 10.1016/j.burns. 2008.12.017. Epub 2009 Jun 6. PMID: 19501970.
  • 18. Coruh A, Gunay GK, Esmaoglu A. A seven-year burn unit experience in Kayseri, Turkey: 1996 to 2002. J Burn Care Rehabil. 2005 Jan-Feb;26(1):79-84. doi: 10.1097/01. bcr.0000150301.80601.95. PMID: 15640740.
SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-7416
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Süleyman Demirel Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

NÜKS PRİMER SPONTAN PNÖMOTORAKS TEDAVİSİNDE İKİ FARKLI MEKANİK PLEVRAL ABRAZYON YÖNTEMİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Hıdır ESME

ACİL SERVİSTE GEÇİCİ İSKEMİK ATAK TESPİTİNDE BİYOBELİRTEÇ OLARAK SERUM KOPEPTİN DÜZEYİ: PROSPEKTİF BİR VAKA KONTROL ÇALIŞMASI

Hamit Hakan ARMAGAN, Kıvanç KARAMAN, Derya YALÇIN YILMAZ, Vedat Ali YÜREKLİ, Özgür ÖNAL, Abdurrahman ŞİMŞEK, Fevziye Burcu ŞİRİN, Gökben BECEREN, Önder TOMRUK

ÜÇÜNCÜ EL SİGARA DUMANI HAKKINDA FARKINDALIK ÖLÇEĞİ TÜRKÇE FORMUNUN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Özgür ÖNAL, Fatma Yağmur EVCİL, Hande Nur EROĞLU, Ahmet KİŞİOĞLU

AĞIR COVID-19 PNÖMONİSİNDE PULSE STEROİD TEDAVİSİNİN MORTALİTE ÜZERİNE ETKİSİ

Ahmet BİNDAL

İNTERTROKANTERİK FEMUR KIRIKLARININ TEDAVİSİNDE KULLANILAN İKİ FARKLI PROKSİMAL FEMUR ÇİVİSİNİN KLİNİK VE RADYOLOJİK SONUÇLARI

Mirza Zafer DAĞTAŞ, Ömer Kays UNAL

POSTHERPETİK NEVRALJİLİ HASTAYA KAPSAİSİN PATCH (%8) İŞLEMİ ÖNCESİNDE YAPILAN EREKTÖR SPİNA PLAN BLOĞU: OLGU SUNUMU

Miraç ALASU, Fahrettin KIRÇİÇEK, Pakize KIRDEMİR

AKUT KORONER SENDROM OLMAYAN TİP 2 DİYABETİK HASTALARDA KORONER ARTER HASTALIĞI YAYGINLIĞI İLE MPV İLİŞKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

Ayça TÜRER CABBAR, Mustafa Aytek ŞIMŞEK, Burak HÜNÜK, Olcay ÖZVEREN, Özge GÜZELBURÇ, Muzaffer DEĞERTEKIN

FİBROMİYALJİ SENDROMU OLAN HASTALARDA miRNA PROFİLLERİNİN ROLÜ VE ÖNEMİ

Khayala RASULOVA, Melek PEHLİVAN, Banu DİLEK, Sefa KIZILDAĞ

HASHİMOTO TİROİDİTLİ HASTALARDA ATEROSKLEROZ İLE İLİŞKİLİ PARAMETRELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Hakan YÜCEL, Suzan TABUR, Sadettin ÖZTÜRK, Mustafa ARAZ, Hale ÇOLAKOĞLU ER, Ertan VURUSKAN

YAŞLI HASTALARDA LAPAROSKOPİK KOLESİSTEKTOMİNİN FARKLILIKLARI VE GÜVENİLİRLİĞİ

Ahmet TÜRKAN, Ahmet ERDOĞAN, Uğur KILINÇ