Tasarım Alanında Sanat Eğitimini Sektör Çalışanlarıyla Değerlendirmek
Yükseköğretim kurumlarında eğitimin kalitesinin artırılmasına yönelik olarak yapılan değerlendirme çalışmalarında
veri sağlayacak kaynaklardan biri de mezunlardır. Bu çalışmada, Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde, moda
tasarımı alanında sanat eğitiminin sektörde çalışan mezunların görüşleriyle değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Bu amaçla, sektörde çalışan alan mezunlarının, iş pozisyonlarının gerektirdiği yetkinlikler, alınan eğitimin bu
yetkinlikleri kazandırma durumu ve moda tasarımı programlarında verilen sanat eğitimi daha etkili ve yeterli hale
nasıl getirilir sorularını yanıtlamaları istenmiştir. Mezun görüşleri doğrultusunda moda tasarımı alanında verilen
sanat eğitiminin bir değerlendirilmesi yapılmış ve öneriler getirilmiştir. Araştırma, nitel araştırma deseninde
tarama modelinde yapılan bir çalışmadır. Araştırma verilerinin analizinde, ölçme formuyla toplanan verilere,
frekans, yüzde dağılım ve çoklu cevap analizi temelinde tanımlayıcı istatistik uygulanmıştır. Mezun görüşlerinin
alınmasında ön lisans ve lisans düzeyinde 85 mezuna ulaşılmıştır. Moda tasarımı alanında sanat eğitiminin daha
etkin ve yeterli hale gelmesine yönelik sektör çalışanlarının önerisi: okul dışı sektör, tasarımcı vb. ile işbirliğine
dayalı, uygulama ağırlıklı, uzmanlık odaklı program yapısı ve uygun derslerle geliştirilmiş birsanat eğitim modeli
olmuştur.
___
- Akın Z., Ece, Ö.(2015). Sanat Eğitimini Yeniden Düşünürken. Sanat Dünyamız,
Sayı147, 4-15.
- Alp, K.Ö. (2009). UygulamalıSanatlarEğitimindeTasarım, Yapı, Işlev, Estetik Ve Algı
Sorunu. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, 48-59.
- Arığ, A. S. (2014). Türkiye’de Kız Enstitüleri: Gelenekten Geleceğe. Hacettepe
Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi,Sayı 20, 193-216.
- Artut, K. (2001). Sanat Eğitimi Kuramları Ve Yöntemleri. Ankara: AnıYayıncılık.
- Aygül, Z., Özüdoğru, Ş. (2014). Moda Tasarımcısı Olmak: ‘Yeni mezun moda
tasarımcıları üzerine söylemsel bir araştırma’. Mediterranean Journal of Hümanities,
IV/2, 35-49.
- Başaran, B. (2012). Yükseköğretim Lisans Düzeyi Moda ve Tekstil Tasarımı
Programında Görsel Sanatlar Eğitiminin Yeri (YayımlanmamışYükseklisansTezi).
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya, Türkiye.
- Başaran, B., Şirin, N. (2013). Moda Ve Tekstil Tasarımı Öğretim Programında Görsel
Sanatlar Eğitimi. İdil, Cilt 2, Sayı 6, 71-99.
- Çınar, P. (2020). Moda Tasarımı Alanının İhtiyaç Duyduğu Nitelikte Bireylerin
Yetiştirilmesine Yönelik Sanat Eğitimi Alanının Değerlendirilmesi ve Geliştirilmesi
(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
- Erinç, S. (1995). KültürSanat. İstanbul: ÇınarYayınları
- Gökay, M. (2004). Modanın Görsel Kültür Ve Sanat Eğitimindeki Yeri. Eğitim ve
Bilim. Cilt 29, Sayı 133, 39-46.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Kırışoğlu, O. T. (2005). Sanatta Eğitim Görmek-Öğrenmek-Yaratmak. Ankara:
PegemYayıncılık.
- Küçüktepepınar, C. (2014). Sanat Eğitimi Ve Uluslararası Uygulamalar. Erciyes Sanat,
Sayı 2, 27-39.
- San, İ. (2003). Sanat Eğitimi Kuramları. Ankara: ÜtopyaYayınları.
- Soysaldı, A.; Balkanal, Z. (2011). Tekstil Yüzey Tasarım ve Eğitim Programlarının
İncelenmesi. (ss. 568-574). N. Bayraktar, T.İ. İlisulu, E. Tataroğluve P. Türkdemir
(Editörler), 1. Sanat ve Tasarım Eğitimi Sempozyumu. Erişim adresi: http://
gsf.baskent.edu.tr/kw/upload/324/dosyalar/bildiri_kitap_2011.compressed_
v1.pdf?birim=324&menu_id=19.
- Uyar, Ş. (2006). Ankara Ilinde Bulunan Üniversitelerde Moda Tasarımı Eğitimi
(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Yıldırım A.; Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara:
Seçkin Yayınevi.
- Yıldırım, Kemal “Meslekive Teknik EğitiminYenidenYapılandırılması” 2017, ,(16.05.2019)