Şarkı Sözü Yazarlığına Mizahi Yaklaşım: Soner Günday Üzerine Bir İnceleme

Bu makalede, sanatsal bir eylem olan şarkı sözü yazarlığına mizahi bir biçim kazandıran karikatürist Soner Günday’ın “Orçun Kunek” adlı çizgi karakteri, Henri Bergson’un gülme kuramı ekseninde incelenmiştir. Günday’ın mizahi yaklaşımının seçilme nedeni, gülme davranışına kaynaklık eden komik/gülünç hususlara ilişkin başlıca ilkelerin, Orçun Kunek karakteri ile anlamlı bir biçimde örtüşüyor olmasından ileri gelmektedir. Orçun Kunek karakterine atfedilen şarkı sözlerine yoğunlaşmak suretiyle yürütülen incelemede, Günday’ın mizah anlayışı tahlil edilerek betimlenmiştir. Makalede, nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup, çalışma materyali, doküman inceleme tekniğine uygun olarak incelemeye konu edilmiştir. Yapılan incelemelerde, mizah yapma tarzının bir yansıması olarak Günday’ın, eserlerinde başta kelime ve karakter komiği olmak üzere durum, biçim ve davranış komiğine de yer verdiği belirlenmiştir.

A Humorous Approach To Songwriting: An Research On Soner Günday's Comic Lyrics

In this article, “Orçun Kunek”, the cartoon character created by Soner Günday, which gives a humorous form to the artistic activity of songwriting has been examined in the axis of Henri Bergson’s laughing theory. The reason why Günday’s humorous approach was chosen stems from the fact that the main principles of the comic / humorous issues that are the source of laughter behavior significantly overlap with the character of Orçun Kunek. In the study conducted by concentrating on the lyrics attributed to the character of Orçun Kunek, Günday’s sense of humor is analyzed and described. In this article, qualitative research method was used and the study material was examined in accordance with the document analysis technique. As a reflection of the style of humor, Günday has included the comic, word and character comics, as well as the situation, form and behavior comics in his works.

___

  • Aristoteles, (2008). Poetika, Çev. Yılmaz Onay, Mitos-Boyut Yayınları, İstanbul.
  • Aristoteles, (2017). Nikomakhos’a Etik, Çev. Furkan Akderin, Say Yayınları, İstanbul.
  • Badiou, A. (2011). Felsefe ile Politika Arasındaki Gizemli İlişki, Çev. Murat Erşen, MonoKL Yayınları, İstanbul.
  • Bayraktar, L. (2016) Bergson, Aktif Düşünce Yayıncılık, Ankara.
  • Bebel, A. (2019). Hz. Muhammed ve Arap-İslam Kültürü Dönemi, Çev. Veysel Atayman, Bordo Siyah Yayınları, İstanbul.
  • Benjamin, W. (2015). Teknik Olarak Yeniden-Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı, Çev Gökhan Sarı, Zeplin Kitap Yayınları, İstanbul.
  • Bergson, H. (2016). Gülme Komiğin Anlamı Üzerine Deneme, Çev. Umut Can Gökduman, Zeplin Kitap, İstanbul.
  • Blake, W. (2019). Masumiyet ve Tecrübe Şarkıları, Çev. Selahattin Özpalabiyıklar, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Bozkurt, N. (2014). Sanat ve Estetik Kuramları, Sentez Yayıncılık, Bursa.
  • Butler, N. (2015). Joking Aside: Theorizing Laugher in Organizations, Culture and Organization, 21 (1), ss. 42-58.
  • Corcuff, P. (2016). Bireyciliğin Meselesi, Çev. Aziz Ufuk Kılıç, Heretik Yayınları, Ankara.
  • Descartes, R. (2018). Meditasyonlar, Çev. Engin Sunar, Say Yayınları, İstanbul.
  • Descartes, R. (2019). Ruhun Tutkuları, Çev. Murat Erşen, Say Yayınları, İstanbul.
  • Desjeux, D. (2005). Sosyal Bilimler, Çev. Kemal İnan, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Erkek, F. (2017). Kahkaha Toplumundan Yana: Henri Bergson’un Gülme Yorumu, Dört Öge, 5(11), ss. 1-16.
  • Gadamer, H-G. (2017). Güzelin Güncelliği Oyun, Sembol ve Festival Olarak Sanat, Çev. Fatih Tepebaşılı, Çizgi Kitabevi, İstanbul.
  • Gasset, J.O. Y (2017). Sanatın İnsansızlaştırılması ve Roman Üstüne Düşünceler, Çev. Neyyire Gül Işık, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
  • Geiger, M. (2015). Estetik Anlayış, Çev. Tomris Mengüşoğlu, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
  • Goldmann, L. (1998). İnsan Bilimleri ve Felsefe, Çev. Afşar Timuçin ve Füsun Aynuksa, Toplumsal Dönüşüm Yayınları, İstanbul.
  • Günday, S. (1999). Oh Bebek, Leman Yayıncılık, İstanbul.
  • Günday, Soner (1999). Oh Bebek, Leman Yayınları, İstanbul.
  • Gündoğan, A.O. (2013). Bergson, Say Yayınları, İstanbul.
  • Hegel, G.W.F. (2019). Estetik Güzel Sanat Üzerine Dersler, Çev. Taylan Altuğ ve Hakkı Hünler, Kırmızı Kedi Yayınevi, İstanbul.
  • Heidegger, M. (2011). Sanat Eserinin Kökeni, Çev. Fatih Tepebaşılı, De Ki Yayınları, Ankara.
  • Hilav, S. (ty). “Genel Giriş” Platon Toplu Diyaloglar I içinde, Çev. Yunus Bakihan Çamurdan, Neslihan Evrim Emir, Suut Kemal Yetkin, Hamdi Ragıp Atademir ve Mustafa Bayram Musur, Yargı Yayınevi, Ankara.
  • İnalcık, H. (2018). Şair ve Patron, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
  • Kierkegaard, S. (2017). Şimdiki Çağ Başkaldırının Ölümü Üzerine, Çev. Bülent Tokdemir, Paris Yayınları, İstanbul.
  • Lacoste, J. (1986). L’idee de Beau, Bordas, Paris.
  • Lazzataro, M. (2019). Marcel Duchamp ve İşin Reddi, Çev. Sercan Çalcı, Kolektif Kitap Yayınları, İstanbul.
  • Leman, 06 Ekim 1992, Sayı: 47, Armoni Yayıncılık, İstanbul.
  • Leman, 17 Haziran 2000, Sayı 449, Leman Yayınları, İstanbul.
  • Leman, 29 Eylül 1992, Sayı: 46, Armoni Yayıncılık, İstanbul.
  • Lessing, Gotthold Ephraim, 2019, Düzyazı Fabllar, Çev. Zehra Aksu Yılmazer, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Levi-Strauss, C. (2018). Mit ve Anlam, Çev. Gökhan Yavuz Demir, İthaki Yayınları, İstanbul.
  • Nietzsche, F. (2014). Şen Bilim, Çev. Emir Aktan, Alter Yayınları, Ankara.
  • Nietzsche, F. (2018). Tragedyanın Doğuşu, Çev. Mustafa Tüzel, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Özlem, D. (2006). Kavram ve Düşünce Tarihi Çalışmaları Kavramlar ve Tarihleri II, İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
  • Platon, (2017). İon (Çev: Furkan Akderin), Say Yayınları, İstanbul.
  • Platon, (2018). Devlet. Çev. Sabahattin Eyüboğlu ve M.Ali Cimcoz. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Schopenhauer, A. (2018). İsteme ve Tasarım Olarak Dünya. Çev. Levent Özşar, Bursa: Biblos Kitabevi Yayınları.
  • Seneca, (2018). Ahlak Mektupları, Çev. Türkan Uzel, Jaguar Kitap, İstanbul.
  • Şinasi, (2018). Şair Evlenmesi, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Tanpınar, A.H. (1999). Şiirler. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tek, Z. (2018). Henri Bergson’un Gülme Kuramı Üzerinde Haldun Taner’in “Sancho’nun Sabah Yürüyüşü” Adlı Hikâyesinin İncelenmesi, TYB Akademi Dergisi 24: 31-49.
  • Topçu, N. (2017). Bergson, Dergâh Yayınları, İstanbul.
  • Ülper Oktar, S. (2018). Toplumsal Bir Muhalefet Tarzı Olarak Gülme, Betülhikme 8(1), ss. 303-317.